Book Club: James Owen Weatherall, «Η Φυσική της Wall Street: Μια σύντομη ιστορία της πρόβλεψης του απρόβλεπτου»

Οι κριτικοί συχνά κατηγορούν ελαττωματικά οικονομικά μοντέλα για τη χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε το 2008. Ως αποτέλεσμα, το κοινό κακοποίησε τους δημιουργούς των μοντέλων. Σε Η Φυσική της Wall Street: Μια σύντομη ιστορία της πρόβλεψης του απρόβλεπτου, Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, ο καθηγητής Irvine James Owen Weatherall διερευνά πώς οι φυσικοί έχουν αλλάξει για πάντα τη χρηματοδότηση. Ο Investmentmatome μίλησε με τον Weatherall για περίπου Η Φυσική της Wall Street, τις σκέψεις του σχετικά με τη χάραξη πολιτικής και το μέλλον της χρηματοοικονομικής μοντελοποίησης.

Σκεφτήκατε την ιδέα για αυτό το βιβλίο το 2008. Αν και αυτό το βιβλίο δεν αφορά τη χρηματοπιστωτική κρίση, πείτε μου για το γράψιμο αυτού του βιβλίου κατά τη διάρκεια ενός ταραχώδους χρόνου για χρηματοδότηση.

Έχετε δίκιο ότι αυτό δεν είναι ένα βιβλίο σχετικά με την οικονομική κρίση του 2007-08, αλλά η κρίση ήταν σίγουρα στο παρασκήνιο και ήταν μέρος του κίνητρου μου για τη σύνταξη του βιβλίου. Το Φθινόπωρο του 2008, όταν άρχισα να σκέφτομαι αυτό, τελείωσα τη διδακτορική μου διατριβή στη φυσική. Όπως πολλοί άνθρωποι εκείνη την εποχή, παρακολουθούσα πολύ καλά τις ειδήσεις σχετικά με την κατάρρευση της Lehman Brothers και τη διάσωση της κυβέρνησης της AIG. Με εντυπωσίασε ιδιαίτερα με αυτό που φαινόταν να είναι ένα συνεπές θέμα στην κάλυψη της κρίσης από τον Τύπο. Ξανά και ξανά, διάβασα ότι κάπως οι "quants" έπαιξαν κάποιο ρόλο. "Quant", έμαθα, είναι σύντομη για τον "ποσοτικό έμπορο" ή "ποσοτικούς αναλυτές." Αυτοί είναι άνθρωποι που χρησιμοποιούν αρκετά εξεζητημένα μαθηματικά μοντέλα για να κατανοήσουν τη Wall Street. Πολλοί από αυτούς έχουν υπόβαθρο σε τομείς όπως η φυσική, τα μαθηματικά ή η επιστήμη των υπολογιστών και τα μοντέλα που χρησιμοποιούν λέγεται ότι έχουν τις ρίζες τους σε αυτούς τους τομείς. Και, όπως προτάθηκε, τα μοντέλα αυτά είχαν αποτύχει κάπως το 2008.

Υπήρχε πολλή ηθικοποίηση και εγώ είπα-εσείς-έτσι είναι τότε. Οι επικριτές πρότειναν να είναι τρελό να σκεφτούμε ότι τα μαθηματικά ή η φυσική θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην κατανόηση μιας περίπλοκης ανθρώπινης επιχείρησης, Αλλά σκέφτηκα ότι έπρεπε να υπάρχει περισσότερη ιστορία απ ​​'αυτό. Από πού προέρχονται αυτά τα μοντέλα; Τι είχαν την πρόθεση να κάνουν και γιατί θα ήταν α

nyone αναμένουν ότι εργάστηκαν; Ήταν πραγματικά η κρίση που με ώθησε να βουτήξω στην προσπάθεια να καταλάβω την ιστορία που μιλάω στο βιβλίο.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι οι quants ήταν υπεύθυνοι για την οικονομική κρίση. Ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος των χρηματοοικονομικών μοντέλων στη χρηματοδότηση;

Μου φαίνεται ότι τα οικονομικά μοντέλα είναι απαραίτητα για τη σύγχρονη χρηματοδότηση. Τα χρηματοοικονομικά μοντέλα είναι περισσότερο ή λιγότερο αναγκαία για τις τράπεζες και τους επενδυτές να ανταλλάσσουν χρηματοπιστωτικά προϊόντα γνωστά ως παράγωγα, περιλαμβανομένων και των επιλογών και των προθεσμιακών συμβολαίων. Και τα παράγωγα - παρόλο που επικρίνουν συνεχώς - είναι στην ουσία ένα μεγάλο μέρος του τρόπου λειτουργίας της οικονομίας μας. Τα παράγωγα βοηθούν τις εταιρείες να προστατεύονται από την αβεβαιότητα, επιτρέποντάς τους να χρησιμοποιούν το κεφάλαιό τους πιο αποτελεσματικά. Έτσι τα μοντέλα είναι απλώς ένα γεγονός οικονομικής ζωής αυτές τις μέρες.

Το πραγματικό ερώτημα αφορά το πώς πρέπει να σκεφτούμε αυτά τα μοντέλα προκειμένου να τα χρησιμοποιήσουμε όσο το δυνατόν πιο αξιόπιστα. Εδώ, νομίζω, η ιστορία κάνει μεγάλη διαφορά. Πολλοί επαγγελματίες επενδύσεων που γνωρίζουν οικονομικά μοντέλα έχουν μάθει γι 'αυτά σε ένα βιβλίο χρηματοδότησης, όπου συχνά παρουσιάζονται ως σύνολα εξισώσεων που σας λένε πώς η τιμή κάποιου μέσου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η μεταβλητότητα ή η ημερομηνία λήξης. Αυτό που καταστέλλεται σε αυτές τις θεραπείες είναι το γεγονός ότι πολύ ισχυρές υποθέσεις σχετικά με τις συνθήκες της αγοράς παίζουν συχνά σημαντικό ρόλο στην απόκτηση αυτών των εξισώσεων. Τα οικονομικά μοντέλα είναι προσεγγίσεις ενός πολύ περίπλοκου κόσμου. Και αυτές οι προσεγγίσεις μπορεί να είναι χρήσιμες, αν τις χρησιμοποιήσουμε προσεκτικά. αλλά αν δεν τα χρησιμοποιήσουμε προσεκτικά, ή αν δεν δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στις υποθέσεις στις οποίες βασίζονται τα μοντέλα μας, τότε μπορούμε να μπει σε προβλήματα. Ένα πράγμα που μπορούμε να μάθουμε από την ιστορία της οικονομικής μοντελοποίησης είναι ακριβώς αυτό που υποθέτουν οι άνθρωποι που ήρθαν πρώτα με αυτά τα μοντέλα έκαναν.

Αυτό το είδος σφάλματος σχετικά με τις παραδοχές διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο το 2008. Βασικά, το μοντέλο που πολλοί επενδυτές, τράπεζες και ακόμη και οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας χρησιμοποίησαν για την τιμολόγηση χρηματοπιστωτικών προϊόντων γνωστών ως CDOs, έδειχνε ότι τα προϊόντα αυτά αξίζουν πολύ περισσότερα Αποδείχθηκε ότι αξίζει. Όταν παρατηρήθηκε η αναντιστοιχία, πολλά χρήματα εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας, αφήνοντας μερικούς σημαντικούς παίκτες αφερέγγυους. (Αυτή είναι η πολύ μικρή ιστορία της κατάρρευσης των Bear Sterns, της Lehman Brothers και του χρηματοοικονομικού προϊόντος της AIG.) Στη συνέχεια, πολλοί άνθρωποι έδειξαν τα δάχτυλα στο μοντέλο που διέθεταν εσφαλμένα αυτά τα προϊόντα - και ακόμη και στα quants που είχαν σχεδιάσει το μοντέλο. Αλλά νομίζω ότι αυτό που πραγματικά πήγε στραβά εδώ, είναι ότι τα μεγάλα θεσμικά όργανα συνέχισαν να χρησιμοποιούν ένα συγκεκριμένο μοντέλο πολύ καιρό αφού οι υποθέσεις πίσω από αυτό έγιναν πολύ κακές. Δεν έπρεπε πραγματικά να εκπλήξει το γεγονός ότι το μοντέλο δεν λειτούργησε πολύ καλά. Νομίζω ότι η καλύτερη και πιο φιλανθρωπική ερμηνεία αυτής της αποτυχίας αλλαγής μοντέλων είναι ότι πολλοί από τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν μοντέλα κάθε μέρα δεν σκέφτονται πολύ σκληρά για τις υποθέσεις που κάνουν αυτά τα μοντέλα.

Οι επικριτές των οικονομικών μοντέλων συχνά υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι ενεργούν παράλογα και τα οικονομικά μοντέλα είναι επομένως εσφαλμένα. Τι νομίζετε;

Νομίζω ότι αυτή η κριτική είναι κοντόφθαλμη.Για ένα, ενώ είναι αλήθεια ότι μια μεγάλη τάξη μοντέλων στα οικονομικά και οικονομικά βασίζονται στην υπόθεση ότι οι άνθρωποι ενεργούν ορθολογικά, δεν είναι σαν να πρέπει να το υποθέσουμε αυτό για να χρησιμοποιήσουμε μαθηματικά μοντέλα και πολλά μοντέλα δεν κάνει αυτή την παραδοχή. Όμως, το πιο σημαντικό ζήτημα αφορά το αν μπορούμε να καταλάβουμε πότε οι επενδυτές αποτυγχάνουν να είναι λογικοί και με ποιους τρόπους. Αυτό είναι κάτι που έχει μελετηθεί πολύ πρόσφατα σε ένα πεδίο γνωστό ως οικονομία συμπεριφοράς. Οι ερευνητές σε αυτόν τον τομέα θέλουν να καταλάβουν πώς πραγματικά παίρνουμε αποφάσεις και έχουν ανακαλύψει πολλούς συστηματικούς τρόπους με τους οποίους αποτυγχάνουμε να δράσουμε ορθολογικά. Μερικές φορές οι επικριτές της μαθηματικής μοντελοποίησης στη χρηματοδότηση αναφέρουν την οικονομία της συμπεριφοράς ως λόγο σκέψης των μαθηματικών και της φυσικής είναι άχρηστοι για την κατανόηση των αγορών, αλλά νομίζω ότι αυτό παίρνει τα πράγματα προς τα πίσω. Πράγματι, τα οικονομικά της συμπεριφοράς έχουν δείξει πώς οι παραδοχές στις οποίες βασίζονται ορισμένα μοντέλα θα αποτύχουν με συνέπεια - και έτσι, θα πρέπει να αποφύγουμε τη χρήση αυτών των μοντέλων. Ωστόσο, έχει επίσης τονίσει τον τρόπο με τον οποίο θα οικοδομηθούν πιο αποτελεσματικά μοντέλα που θα ανταποκρίνονται καλύτερα σε αυτό που καταλαβαίνουμε τώρα για την πραγματική λήψη αποφάσεων των επενδυτών.

Πολλές οικονομικές ρυθμιστικές αρχές δεν κατανοούν τα εργαλεία και τα μέσα που εποπτεύουν. Πώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα;

Οι οικονομικές ρυθμιστικές αρχές, όπως εκείνες που εργάζονται στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και στην Επιτροπή Εμπορίας Εμπορευμάτων και Futures, τείνουν να εκπαιδεύονται ως δικηγόροι και όχι ως οικονομολόγοι ή μαθηματικοί. Αυτό σημαίνει ότι είναι συχνά ακατάλληλα για την κατανόηση τόσο των προϊόντων που διακινούνται σε ορισμένες αγορές όσο και των στρατηγικών που χρησιμοποιούν πολλές τράπεζες και τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης για την εμπορία τους. Και αυτό οδηγεί σε προβλήματα. Οι ρυθμιστικές αρχές είναι συχνά αρκετά βήματα πίσω από τις πρωτοποριακές χρηματοπιστωτικές καινοτομίες και επομένως δεν μπορούν να ανταποκριθούν επαρκώς σε αναδυόμενους συστημικούς κινδύνους.

Ορισμένες ομάδες, συμπεριλαμβανομένης της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, έχουν καταβάλει ορισμένες πρόσφατες προσπάθειες για την καταπολέμηση αυτού, προσλαμβάνοντας περισσότερα quants, ενώ άλλοι, όπως η Federal Reserve, απασχολούσαν πάντα οικονομολόγους εκτός από τους δικηγόρους. Έτσι, ίσως ήδη κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση. Αλλά κατά μία έννοια, τα προβλήματα τρέχουν βαθύτερα από το αν υπάρχουν ρυθμιστές που καταλαβαίνουν πώς λειτουργεί η μοντελοποίηση παραγώγων. Όπως συμβαίνει, οι ρυθμιστικές αρχές της αγοράς παίρνουν τίτλους και επαίνους για μέτρα επιβολής, όχι για τη χάραξη πολιτικής. Για το λόγο αυτό, οι ομάδες όπως η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ξοδεύουν πολύ περισσότερους πόρους για την εμπορία εμπιστευτικών πληροφοριών, την απάτη και τα διάφορα είδη κακοδιοίκησης παρά για την κατανόηση του πώς εξελίσσονται οι αγορές και προσπαθούν να θέσουν πολιτικές που θα ελαχιστοποιήσουν τους νέους κινδύνους.

Ένα παράδειγμα που κάνει αυτό πολύ ξεκάθαρο είναι το λεγόμενο Flash Crash τον Μάιο του 2010. Εκείνη την ημέρα, οι αγορές έπεσαν περίπου 1.000 πόντους σε ένα λεπτό περίπου, μόνο για να ανακάμψουν εξίσου γρήγορα. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς πήρε σχεδόν πέντε μήνες για να καταλάβει τι είχε συμβεί, κυρίως επειδή δεν είχαν καν πρόσβαση σε ένα είδος λεπτόκοκκων δεδομένων της αγοράς που πολλοί έμποροι βασίζουν τις αποφάσεις τους. Η SEC εν συνεχεία εισήγαγε ένα νέο σύστημα πληροφορικής, το οποίο ονομάζεται Midas, για την παρακολούθηση αυτών των δεδομένων σε πραγματικό χρόνο. Αλλά οι επενδυτές παρακολούθησαν αυτά τα δεδομένα για πάνω από μια δεκαετία και μόνο μετά τη συντριβή το ξεκίνησε και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Μου φαίνεται ότι πρέπει να επαναλάβουμε το ρόλο των ρυθμιστικών αρχών, ώστε να παραμείνουν μπροστά στις νεότερες εξελίξεις στη Wall Street, αντί να έρχονται μόνο μετά από κρίσεις για να καταλάβουν τι συνέβη.

Πώς μπορούν να ενσωματωθούν περισσότεροι φυσικοί στην οικονομική έρευνα και τη χάραξη πολιτικής;

Πρώτον, πρέπει να πω ότι υπάρχουν πολλοί φυσικοί και μαθηματικοί που εργάζονται ήδη στην οικονομική έρευνα. Μιλάω μόνο για ένα μικρό κλάσμα τέτοιων ανθρώπων στο βιβλίο και εκείνα για τα οποία μιλάω αφορούν κυρίως τη χρηματοδότηση. Αυτό είναι λίγο παραπλανητικό: υπάρχει ένα ολόκληρο πεδίο μελέτης γνωστό ως "οικονομολογία", που αποτελείται από φυσικούς που εφαρμόζουν ιδέες από τη φυσική σε ένα ευρύ φάσμα οικονομικών προβλημάτων. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους θα έχουν πολλά να συμβάλουν στη συζήτηση της οικονομικής πολιτικής. Αλλά τώρα δεν έχουν θέση στο τραπέζι. Έτσι, το πρώτο βήμα είναι οι ρυθμιστικές αρχές και οι πιο παραδοσιακοί οικονομολόγοι - οι οποίοι συχνά παραβλέπουν τις ετερόδοξες προσεγγίσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων από άλλους τομείς, να αναγνωρίσουν ότι υπάρχουν πολλοί ερευνητές που έχουν σημαντικές ιδέες να προσφέρουν και, κυρίως, νέους τρόπους προσέγγισης των προβλημάτων.

Γιατί δεν δουλεύεις στη Wall Street;

Γιατί να το έκανα? Έχω τη δουλειά των ονείρων μου!

Διαβάστε περισσότερα από το Investmentmatome:

• Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας

• Καλύτεροι χρηματιστές μετοχών της Penny

• Etrade αναθεώρηση: αμοιβές, χαρακτηριστικά και προωθήσεις