Ορισμός υπερβολικής επιστροφής και παράδειγμα

Τι είναι:

Υπέρβαση επιστροφής της αποδόσεως ενός χαρτοφυλακίου ή του χαρτοφυλακίου που δεν εξηγείται από το ποσοστό απόδοσης της συνολικής αγοράς, αλλά παράγεται από την ικανότητα του επενδυτή ή του διαχειριστή χαρτοφυλακίου και είναι ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα μέτρα για την απόδοση με βάση τις εκτιμήσεις κινδύνου

Πώς Λειτουργεί (Παράδειγμα):

Ας υποθέσουμε ότι είστε διαχειριστής χαρτοφυλακίου ο οποίος αναμένει ότι το χαρτοφυλάκιο του πελάτη σας θα επιστρέψει 15% το επόμενο έτος. το χαρτοφυλάκιο είναι 16% - 15% = 1%

Μαθηματικά, η υπερβάλλουσα απόδοση είναι ο ρυθμός απόδοσης που υπερβαίνει αυτό που αναμενόταν ή προβλεπόταν από μοντέλα όπως το CAPM. εξετάστε τον τύπο CAPM:

r = Rf + beta * (Rm - Rf) + υπερβολική απόδοση

Όπου:

r = η απόδοση της ασφάλειας ή του χαρτοφυλακίου

Rf = ο συντελεστής απόδοσης χωρίς κινδύνους

beta = η αστάθεια των τιμών της ασφάλειας ή του χαρτοφυλακίου σε σχέση με τη συνολική αγορά

Rm = ο τύπος CAPM (όλοι εκτός από τον συντελεστή υπερανάληψης) υπολογίζει ποια θα είναι η απόδοση του συγκεκριμένου τίτλου ή χαρτοφυλακίου υπό ορισμένες συνθήκες της αγοράς. Σημειώστε ότι δύο παρόμοια χαρτοφυλάκια ενδέχεται να φέρουν τον ίδιο κίνδυνο (ίδια βήτα), αλλά λόγω των διαφορών στην πλεονάζουσα απόδοση, κάποιος μπορεί να δημιουργήσει υψηλότερες αποδόσεις από την άλλη. Αυτό είναι ένα θεμελιώδες πρόβλημα για τους επενδυτές που θέλουν πάντα την υψηλότερη απόδοση για τον ελάχιστο κίνδυνο.

Γιατί αυτό έχει σημασία:

Η υπερβολική απόδοση

είναι ένας μετρήσιμος τρόπος για να καθοριστεί αν η ικανότητα του διαχειριστή έχει προστιθέμενη αξία ένα χαρτοφυλάκιο βάσει μιας προσαρμοσμένης για τον κίνδυνο βάσης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι ο ιερός αγαθός για την επένδυση σε ορισμένους. Η ίδια η ύπαρξη υπερβολικής επιστροφής είναι αμφιλεγόμενη, ωστόσο, επειδή εκείνοι που πιστεύουν στην αποδοτική υπόθεση της αγοράς (που λέει, μεταξύ άλλων, την αγορά) πιστεύουν ότι οφείλεται στην τύχη και όχι στην ικανότητα · υποστηρίζουν αυτή την ιδέα με το γεγονός ότι, μακροπρόθεσμα, πολλοί διαχειριστές ενεργών χαρτοφυλακίων δεν κάνουν πολύ περισσότερο για τους πελάτες τους από τους διαχειριστές που ακολουθούν απλώς παθητικές στρατηγικές ευρετηρίασης. Έτσι, οι επενδυτές που πιστεύουν ότι οι διαχειριστές προσθέτουν αξία αναμένουν ότι αναμένουν υψηλότερες αποδόσεις της αγοράς ή υψηλότερης απόδοσης αναφοράς - δηλαδή αναμένουν alpha.