Κακή Ορισμός & Παράδειγμα

Τι είναι:

House poor χρησιμοποιείται για να περιγράψει έναν ιδιοκτήτη σπιτιού που δαπανά πάρα πολύ μεγάλο μέρος του (

)> Κατά κανόνα, τα έξοδα ιδιοκτησίας σπιτιού, συμπεριλαμβανομένων των υποθηκών, των ασφαλειών και των φόρων, δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 28% του ακαθάριστου εισοδήματος μιας οικογένειας

Σε μια ταχέως αναπτυσσόμενη αγορά στέγης, μερικές φορές γίνεται δύσκολο να βρεθεί ένα σπίτι μέσα στο "προκριματικό" φάσμα. Πράγματι, πολλοί νέοι αγοραστές κατοικιών προσπαθούν να επωφεληθούν από τις αυξανόμενες τιμές κατοικίας αγοράζοντας ένα σπίτι πάνω από τα μέσα τους. Οι ενυπόθηκοι δανειστές προσφέρουν μια ποικιλία δανειακών προϊόντων που καλύπτουν αυτές τις υπερχρεωμένες αγορές, όπως οι αναβαλλόμενες αποπληρωμές κεφαλαίου και οι ρυθμιζόμενες υποθήκες επιτοκίου. Αυτά τα προϊόντα μειώνουν το αρχικό κόστος του χρέους για τον οικιακό αγοραστή, αλλά μπορεί να γίνονται δύσκαμπτα όταν αυξάνονται τα ποσοστά ή οι εγχώριες αξίες πέφτουν απροσδόκητα.

Χρησιμοποιώντας αυτά τα στεγαστικά δάνεια, οι αγοραστές μπορεί να προσπαθήσουν να αγοράσουν ένα σπίτι πιο ακριβό από ό, τι πραγματικά μπορούν να αντέξουν οικονομικά,, μπόνους, διακριτική δαπάνη (οχήματα, αναψυχή και διακοπές), ακόμη και αποταμιεύσεις συνταξιοδότησης. Αυτό αφήνει λίγα περιθώρια για δαπάνες εκτός του σπιτιού, όπως εκπαίδευση, ακόμα και έπιπλα, καθώς και απρόβλεπτα γεγονότα, όπως απώλεια θέσεων εργασίας, ασθένεια ή οποιαδήποτε προσωρινή απουσία από το εργατικό δυναμικό.

[Εάν είστε έτοιμοι να αγοράσετε ένα σπίτι, χρησιμοποιήστε το Υπολογιστή Δανείου μας για να δείτε τι μηνιαία πληρωμή κεφαλαίου και τόκου σας θα είναι. Μπορείτε επίσης να μάθετε πώς μπορείτε να υπολογίσετε τη μηνιαία πληρωμή σας στο Excel.]

Γιατί αυτό έχει σημασία:

Η υπέρβαση της αγοράς στέγης έχει γίνει πρόβλημα για τους ιδιοκτήτες σπιτιού και την οικονομία στο σύνολό της. Για τους ιδιοκτήτες σπιτιού, περιορίζει την οικονομική ευελιξία που είναι απαραίτητη για την εξοικονόμηση, τη διευκόλυνση μιας ξαφνικής απολύσεως ή ακόμα και τη λήψη διακοπών. Για την οικονομία, παρεμποδίζει τις καταναλωτικές δαπάνες εκτός των νοικοκυριών και συνεπώς μειώνει τη ζήτηση και την παραγωγή καταναλωτικών αγαθών παγκοσμίως