Αν πρέπει να ρωτήσετε, η απάντηση είναι όχι |

Ο Jeffrey Busgang τιτλοφορεί την αναθεώρηση Harvard Business Review "Πρέπει να γίνω ένας;"

Παραδέχομαι ότι δεν είναι μια παράλογη ερώτηση και η απάντησή μου - αν πρέπει να ρωτήσετε, η απάντηση είναι όχι - είναι πιθανώς άδικο και πολύ απότομο

Ακόμα και έτσι, απαντώ με αυτόν τον τρόπο να επισημάνω ότι το πλοίο είναι τόσο συχνά κάτι που συμβαίνει σε σας, από κάτι που θα επιλέξετε. Εσείς αγαπάτε μια επιχειρηματική ιδέα, ένα προϊόν ή μια πρόκληση και δεν μπορείτε να αντισταθείτε. Η ιδέα ότι επιλέγετε ένα πλοίο σαν να επιλέγετε ένα πουλόβερ είναι αποδεκτή, υποθέτω, γιατί πολλοί από εμάς επιλέγουμε σταδιοδρομίες καθορίζοντας τα συμφέροντά μας. Και "θέλω να έχω την δική μου επιχείρηση" σίγουρα έρχεται πολύ.

Οι δικές μου τρεις δεκαετίες πλοίου δεν με ξεκίνησαν να ρωτώ αυτή την βασική ερώτηση. Από την αρχή, εξέταζε με ανυπομονησία την πιθανότητα να το κάνει μόνη μου. Ήξερα ότι ήθελα να κάνω αυτό που μου άρεσε. Θα μπορούσα όμως να καλύψω τα έξοδα; Κρατήστε τα παιδιά σε παπούτσια; Και μετά από χρόνια ήταν θέμα να κάνουμε την επόμενη πληρωμή υποθηκών, χωρίς να γνωρίζουμε με βεβαιότητα από πού θα προέρχονταν τα χρήματα. Και είναι προοδευτικά πιο ανίκανο με την πάροδο των ετών.

Μου αρέσει αυτό: στη θέση, ο Jeffrey λέει:

Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ύπαρξη ενός είναι μια παράλογη κατάσταση ύπαρξης. Αν τα ανθρώπινα όντα ήταν καθαρά ορθολογικά, αξιολογητικά, μεγιστοποιώντας την αξία των ατόμων, δεν θα ξεκινούσαν εταιρείες. Εάν κάθισαν και έκαναν τον υπολογισμό της αναμενόμενης αξίας με τον καθορισμό των πιθανών σταθμισμένων αποτελεσμάτων της σύγκρισης με την ασφαλή δουλειά, δεν θα έβαζαν μολύβια.

Πόσο απολαυστικό είναι το business-school να μιλήσει της μεγιστοποίησης των υπολογισμών αναμενόμενης αξίας. Ωστόσο, διάβασα το χιούμορ εκεί, τη γλώσσα του Jeffrey στο μάγουλο του, ένα καταπιεσμένο χαμόγελο.

Μου αρέσει και η σειρά ερωτήσεων που θέτει ο Jeffrey για να απαντήσει στην κύρια ερώτηση. Συμπεριλαμβανομένων:

Έχετε μια ιδέα ότι κανείς δεν μπορεί να σας μιλήσει;

• Είστε έτοιμοι να υπομείνετε με μέτριο ή καθόλου μισθό για μερικά χρόνια;
• Εσύ βαριέταις με το τρέχον περιβάλλον εργασίας / ζωή σου
• Νομίζω ότι το πήρε σωστά, εκτός ίσως από τον τίτλο του, γιατί βλέποντας το περιεχόμενο, έχει το πλοίο σαν κάτι που δεν μπορείς να αντισταθείς.

Σκεφτείτε έτσι: τολμάς να ξεφύγεις από την πλήξη; Μπορείς? Θα λειτουργήσει για σας;