Ορισμός και παράδειγμα φόρου κληρονομίας

Τι είναι:

Ένας φόρος κληρονομιάς , ο οποίος καλείται επίσης φόρος κληρονομίας, το σύνολο ή μέρος του κληρονομούμενου κτήματος. Οι ασφάλειες ζωής, οι συντάξεις, τα ακίνητα, τα αυτοκίνητα, τα περιουσιακά στοιχεία και τα χρέη είναι όλα μέρος του κτήματος. Ο φόρος κληρονομίας ποικίλλει και μόνο το τμήμα της αξίας μιας περιουσίας που υπερβαίνει ένα ορισμένο όριο φορολογείται με τιμές τόσο υψηλές όσο εκείνες που ισχύουν για το σκοπό αυτό. 50%. Αυτά τα "όρια" συχνά αλλάζουν κάθε χρόνο. Πολλά κράτη έλαβαν μέρος των φόρων περιουσίας που ανακτήθηκαν από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, αλλά τώρα πολλά κράτη επιβάλλουν τους φόρους περιουσίας τους αντί. Κάθε κράτος καθορίζει τους συντελεστές του φόρου περιουσίας και τους αποκλεισμούς του. Οι φόροι κληρονομίας εφαρμόζονται συνήθως στα περιουσιακά στοιχεία που κληρονομούνται από τους κληρονόμους, αλλά συνήθως δεν ισχύουν για περιουσιακά στοιχεία που κληρονομούνται από τους συζύγους. Οι φόροι κληρονομίας για τις μικρές επιχειρήσεις και τα αγροκτήματα που έχουν απομείνει στους κληρονόμους αντιμετωπίζουν επίσης μοναδική φορολογική μεταχείριση περιουσίας

Οι βηματικές ενέργειες, οι οποίες αναφέρονται στην αύξηση της τιμής στην οποία αγοράστηκε μια επένδυση, μειώνουν τους φόρους επειδή το IRS ουσιαστικά προσποιείται το αρχικό κόστος ενός περιουσιακού στοιχείου είναι η αγοραία αξία όταν κληρονομήσετε τα περιουσιακά στοιχεία. Έτσι, οι κληρονόμοι μπορούν να πουλήσουν αμέσως τις εν λόγω επενδύσεις και να πληρώσουν ελάχιστο ή και καθόλου φόρο εισοδήματος.

Γιατί το θέμα:

Οι φόροι κληρονομίας δεν είναι ίδιοι με τα τέλη αποζημίωσης, τα οποία μπορεί επίσης να κοστίζουν χιλιάδες δολάρια. Η τακτοποίηση μιας περιουσίας μπορεί επίσης να συνεπάγεται αμοιβές εκτελεστή, δικαστικά έξοδα, τέλη εγγραφής και τέλη δικηγόρου. Σε πολλές περιπτώσεις, οι φόροι κληρονομιάς και οι αμοιβές πρέπει να καταβάλλονται καθώς το περιουσιακό στοιχείο δοκιμάζεται, πράγμα που σημαίνει ότι οι κληρονόμοι θα πρέπει να βρουν τα χρήματα σχεδόν αμέσως μετά το θάνατο ενός ατόμου. Σε πολλές περιπτώσεις, οι κληρονόμοι είτε πρέπει να πουλήσουν τα περιουσιακά στοιχεία που έχουν κληρονομήσει μόνο για να πληρώσουν τους φόρους και τα τέλη ή πρέπει να δανειστούν χρήματα για να το κάνουν. Ως εκ τούτου, μέρος του σχεδιασμού της περιουσίας προετοιμάζεται για τους φόρους που οφείλονται στο θάνατο κάποιου και όταν κάποιος ζει μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στο ποσό του φόρου περιουσίας που καταβάλλουν οι κληρονόμοι του.

Πολλοί άνθρωποι επιχειρούν να μειώσουν το μέγεθος του estate, ενώ είναι ακόμα ζωντανοί δίνοντας μακριά τμήματα της περιουσίας τους. Αυτό μπορεί να γίνει χωρίς να ενεργοποιηθούν οι φόροι ακίνητης περιουσίας, εφόσον τα δώρα είναι κάτω από το όριο απαλλαγής από το δώρο. Η δημιουργία ενός καταπιστεύματος συχνά μειώνει τους φόρους ακίνητης περιουσίας επειδή επιτρέπει σε ένα άτομο να μεταβιβάσει τον νόμιμο τίτλο της περιουσίας του σε άλλο πρόσωπο ενώ είναι ακόμα ζωντανός. Παρέχει επίσης στον εντολοδόχο (το πρόσωπο που ενεργεί για λογαριασμό του αποθανόντος, που αποκαλείται μερικές φορές και η πτώχευση) την εξουσία να διανέμει άμεσα τα περιουσιακά στοιχεία στους δικαιούχους με βάση τους όρους του καταπιστεύματος. Δεν εμπλέκεται δικαστήριο, επομένως δεν υπάρχουν δίδακτρα και κανένα δημόσιο αρχείο για την αξία του κτήματος. Πολλοί χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι παροτρύνουν τους πελάτες να έχουν εμπιστοσύνη, ειδικά όσοι ζουν σε κράτη όπου τα δίδακτρα είναι ιδιαίτερα υψηλά ή αν ο πελάτης είναι ιδιοκτήτης κατοικίας ή ακίνητης περιουσίας. Ωστόσο, οι εμπιστοσύνη δεν είναι για όλους, γι 'αυτό είναι σημαντικό να αναζητηθούν οι κατάλληλες οικονομικές συμβουλές.