Μακροχρόνια ασφάλιση περίθαλψης: Δεν είναι για όλους

Η γήρανση μπορεί να είναι μια δαπανηρή διαδικασία και λίγα κόστη είναι πιο αποθαρρυντικά από τη μακροχρόνια περίθαλψη. Τα άτομα που χρειάζονται μακροχρόνια περίθαλψη μπορούν να καταλήξουν να διανύουν μήνες ή και περισσότερο σε μια εγκατάσταση, και αυτά τα έξοδα σπάνια καλύπτονται από την τυποποιημένη ασφάλιση υγείας. Σύμφωνα με στοιχεία της κυβέρνησης, η διαμονή ενός νοσηλευτικού ιδρύματος κοστίζει κατά μέσον όρο 6.200 δολάρια το μήνα, ποσό που μπορεί να εξοφλήσει γρήγορα τις αποταμιεύσεις.

Τα εύπορα άτομα και οι οικογένειες ενδέχεται να είναι σε θέση να παρέχουν τέτοια φροντίδα και να παραιτηθούν από μακροχρόνια ασφάλιση περίθαλψης, ενώ οι Αμερικανοί με χαμηλότερο εισόδημα πιθανώς δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά την ασφάλιση, αλλά μπορούν να επωφεληθούν από τα οφέλη του Medicaid. Οι άνθρωποι στη μέση, ειδικά εκείνοι που βρίσκονται στη δεκαετία του '50 και στις αρχές της δεκαετίας του '60, αντιμετωπίζουν μια δύσκολη επιλογή: Αγοράστε ασφάλιση μακροχρόνιας περίθαλψης ή όχι.

"Δεν ανησυχούμε πάντα για αυτό … αλλά τώρα οι άνθρωποι ζουν περισσότερο και μπορούν να ξεπεράσουν τις αποταμιεύσεις τους. Το κόστος φροντίδας τους είναι μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την οικονομική τους ασφάλεια, ειδικά για άτομα μεσαίου εισοδήματος ", λέει ο Μπράντλεϊ Φρίγκον, πρόεδρος της Εθνικής Ακαδημίας Δικηγόρων του Πρεσβυτέρου.

Πολλοί πάροχοι ασφάλισης μακροχρόνιας περίθαλψης εγκατέλειψαν την αγορά κατά την τελευταία δεκαετία και αυτοί που παραμένουν γενικά χρεώνουν σχετικά υψηλές τιμές για τις πολιτικές - συνήθως $ 2.000 έως $ 5.000 ετησίως, σύμφωνα με τον Frigon. Τα ανώτατα επίπεδα μπορούν να αυξηθούν καθώς οι αντισυμβαλλόμενοι μεγαλώνουν και τα επίπεδα παροχών ίσως να μην είναι επαρκή από τη στιγμή που χρειάζονται οι πολιτικές. Για όλους αυτούς τους λόγους και περισσότερο, μόνο το 13% των Αμερικανών άνω των 65 ετών έχουν επιλέξει να αγοράσουν κάλυψη, σύμφωνα με μια μελέτη του Boston College. Αλλά για τους ηλικιωμένους μεσαίου εισοδήματος που καταλήγουν να χρειάζονται παρατεταμένη διαμονή στο νοσηλευτικό σπίτι, οι πολιτικές μακροχρόνιας περίθαλψης είναι ένας από τους λίγους τρόπους με τους οποίους μπορούν να προστατεύσουν τις αποταμιεύσεις τους.

Η μακροχρόνια ασφάλιση περίθαλψης καλύπτει μια θέση

"Πολλοί άνθρωποι σκέφτονται ότι, μόλις φτάσω στα 65, η Medicare θα φροντίσει για τους λογαριασμούς μου για την υγειονομική περίθαλψη", λέει ο Chris Conklin, ανώτερος αντιπρόεδρος της ανάπτυξης προϊόντων στο Genworth, ένας σημαντικός πάροχος πολιτικών μακροχρόνιας περίθαλψης. Όμως, ο Conklin προσθέτει, "Υπάρχει μια τρύπα στο Medicare."

Η κάλυψη μακροχρόνιας περίθαλψης μπορεί να καλύψει το χάσμα, λέει.

Η Medicare καλύπτει ορισμένες δαπάνες μακροχρόνιας φροντίδας. Οι χρήστες που βρίσκονται στο νοσοκομείο για τουλάχιστον τρεις ημέρες μπορούν να αναρρώσουν σε μια εξειδικευμένη μονάδα νοσηλείας για διάστημα έως και 100 ημέρες μετά, με τη βοήθεια της Medicare. Οτιδήποτε περισσότερο εξαρτάται από τους καταναλωτές ή τον συμπληρωματικό ασφαλιστικό φορέα τους, εάν έχουν ένα.

Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν εισάγεται ασφάλιση μακροχρόνιας περίθαλψης, αλλά οι πολιτικές ποικίλλουν ευρέως στα οφέλη τους. Οι πολιτικές μπορούν να καλύπτουν υπηρεσίες από βοηθούς υγείας στο σπίτι, παρόχους ημερήσιας φροντίδας για ενηλίκους, βοηθητικούς χώρους διαβίωσης, νοσηλευτικά σπίτια και περίθαλψη για νοσοκομεία, μεταξύ άλλων. Οι περισσότεροι χρειάζονται διαμονή ορισμένου μήκους πριν κλωτσήσουν - γνωστή ως "περίοδος εξάλειψης" - και τα καθημερινά οφέλη συχνά περιορίζονται σε ένα συγκεκριμένο ποσό δολαρίου. Ένα τυπικό σχέδιο θα καλύπτει μια συνολική διαμονή δύο έως πέντε ετών, γνωστή ως περίοδος παροχών. Μπορείτε να προσθέσετε επιπλέον, όπως έναν αναβάτη πληθωρισμού που προσαρμόζει τα οφέλη σας καθώς το κόστος της φροντίδας μεγαλώνει.

Το Medicare καλύπτει πολλές μακροχρόνιες περιόδους φροντίδας

Το όριο των 100 ημερών του Medicare μπορεί να μην ακούγεται πολύ, αλλά καλύπτει τις ανάγκες πολλών, σύμφωνα με μελέτη του Κέντρου Έρευνας Συνταξιοδότησης του Boston College. Μόνο οι μισοί άνθρωποι χρησιμοποιούν πάντα μακροχρόνια περίθαλψη, αν και οι γυναίκες, που ζουν περισσότερο, είναι πιθανότερο να χρειαστούν. Περίπου το 58% των γυναικών και το 44% των ανδρών τελικά χρησιμοποιούν μακροχρόνια περίθαλψη.

Μόλις βρεθεί σε μια εγκατάσταση, η μέση γυναίκα θα περάσει περίπου 500 ημέρες εκεί, ενώ ο μέσος άνθρωπος θα περάσει περίπου 310, σύμφωνα με τη μελέτη.

Με βάση τα ευρήματα αυτά, οι συντάκτες της μελέτης, με επικεφαλής την οικονομολόγο Leora Friedberg του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, πιστεύουν ότι δικαιολογούνται τα σημερινά χαμηλά επίπεδα ιδιοκτησίας πολιτικής για τη μακροχρόνια περίθαλψη. Σχετικά λίγοι Αμερικανοί θα χρειαστούν κάλυψη. Λοιπόν, πώς αποφασίζετε αν θα ασφαλίσετε; Μπορεί να μειωθεί το αν μπορείτε να το αντέξετε οικονομικά και αν έχετε περιουσιακά στοιχεία για προστασία.

Η μακροχρόνια ασφάλιση περίθαλψης είναι δαπανηρή

Η μακροχρόνια ασφάλιση περίθαλψης δεν είναι φθηνή - αλλά ούτε και μακροχρόνια περίθαλψη. Ο Frigon σημειώνει ότι τα ασφάλιστρα είναι υψηλά και μπορούν να αυξηθούν απρόβλεπτα με την πάροδο του χρόνου. "Αυτό ταιριάζει με τον προϋπολογισμό σας για τα επόμενα 10 χρόνια, 15 χρόνια;" ρωτάει.

Και η αγορά μιας πολιτικής που δεν μπορείτε να αντέξετε οικονομικά δεν είναι μια καλή επιλογή. "Εάν διαπιστώσετε ότι δεν μπορείτε να πραγματοποιήσετε τις πληρωμές, μπορεί να μην έχετε κάλυψη όταν το χρειάζεστε, για να μην αναφέρετε ότι έχετε χάσει όλα τα χρήματα που έχετε καταβάλει σε ασφάλιστρα. Εάν τα οικονομικά σας βελτιωθούν και επιστρέψετε για να αγοράσετε μια πολιτική και πάλι, θα πρέπει να ξεκινήσετε και να πάρετε μια νέα πολιτική και αφού θα είστε μεγαλύτεροι, πιθανότατα θα κοστίσετε περισσότερο ανά μήνα ", λέει ο Dee Mahan, πρόγραμμα Medicaid διευθυντής στο Families USA, οργανισμού υπεράσπισης της υγειονομικής περίθαλψης.

Από την άλλη πλευρά, το κόστος της ασφάλισης μακροχρόνιας περίθαλψης μπορεί να αποδειχθεί φθηνό εάν χρειάζεστε παρατεταμένη διαμονή σε μια εγκατάσταση. Από το 2010, ένα ημιτελές δωμάτιο σε ένα γηροκομείο ήταν κατά μέσο όρο 6.235 δολάρια το μήνα, σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ. Μια μονάδα ενός υπνοδωματίου σε μια βοηθητική εγκατάσταση διαβίωσης ήταν κατά μέσο όρο $ 3.293.

Αυτό υποδηλώνει ότι άτομα με σημαντικά περιουσιακά στοιχεία για προστασία μπορεί να θέλουν να εξετάσουν το ενδεχόμενο αγοράς μακροχρόνιας ασφάλισης περίθαλψης.

"Οι άνθρωποι που κάνουν καλή δουλειά προσπαθώντας να εξοικονομήσουν χρήματα για συνταξιοδότηση, η εξοικονόμηση είναι πραγματικά εκτεθειμένη εκτός αν έχουν μακροχρόνια ασφάλιση περίθαλψης", λέει ο Conklin.

Σημειώνει ότι η ασφάλιση μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική για όσους έχουν κληρονόμους ή για ζευγάρια: «Καθώς η υγεία ενός ατόμου μειώνεται και χρειάζονται μακροχρόνια περίθαλψη, αυτό μπορεί να εξαλείψει τις αποταμιεύσεις του υγιούς ατόμου που μπορεί να έχει πολλά χρόνια αριστερά για να ζήσει ».

Υπάρχουν λίγες εναλλακτικές λύσεις

Για όσους αποφασίζουν να αγοράσουν ένα σχέδιο, "κάτι είναι καλύτερο από τίποτα", λέει η Dawn Helwig της Εταιρείας Αναλογιστών. "Δεν χρειάζεται να αγοράσετε μια πολιτική Cadillac."

Η Helwig συνιστά την επιλογή μιας πολιτικής που θα έχει μικρότερη περίοδο εξάλειψης, επομένως οι πληρωμές θα γίνονται πιο γρήγορα. "Αυτό σας δίνει χρόνο για να πληρώσετε φροντίδα ενώ κάνετε άλλα σχέδια", λέει. Μην ανησυχείτε για μια μακρά περίοδο παροχών, λέει.

Η χρήση βοηθών υγείας στο σπίτι ή βοηθητικών εγκαταστάσεων διαβίωσης είναι άλλες, λιγότερο δαπανηρές επιλογές φροντίδας. Εάν δεν χρησιμοποιείτε το μέγιστο όφελος κάθε μέρα, μπορείτε να επεκτείνετε την περίοδο παροχής σας.

Ο Φρίγκον συμφωνεί. "Πολλοί άνθρωποι, ίσως μπορούν να χρησιμοποιήσουν μόνο ένα όφελος τριών, πέντε ετών", λέει. Οι πολιτικές που προσφέρουν μεγαλύτερες ή απεριόριστες περιόδους παροχών μπορεί να είναι πολύ πιο δαπανηρές.

Σύμφωνα με στοιχεία της Αμερικανικής Ένωσης Ασφάλισης Μακροχρόνιας Φροντίδας, μόνο το 12% του νοσηλευτικού ιδρύματος παραμένει τελευταία πέντε χρόνια ή περισσότερο.

Το Frigon προτείνει επίσης στους καταναλωτές να εξετάσουν άλλες πιθανές πηγές μετρητών. "Επομένως, η πολιτική δεν χρειάζεται να είναι 100% του τι μπορεί να σας κοστίσει, γιατί έχω και άλλα έσοδα", λέει.

Χρειάζεστε μακροχρόνια ασφάλεια ασφάλισης;

Στην πραγματικότητα, η μεγιστοποίηση των αποταμιεύσεών σας θεωρείται μια βιώσιμη εναλλακτική λύση για την μακροχρόνια ασφάλιση περιθάλψεως από πολλούς.

Η εξοικονόμηση είναι μια "δεύτερη καλύτερη στρατηγική", λέει ο Judith Feder, καθηγητής δημόσιας πολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Georgetown.

Τα άτομα που εξακολουθούν να εργάζονται στα έτη εργασίας τους πρέπει να επικεντρωθούν στην οικοδόμηση επαρκών αποταμιευτικών συνταξιοδοτικών παροχών πριν εξετάσουν την ασφάλιση μακροχρόνιας περίθαλψης.

"Η δημιουργία προσωπικού προγράμματος αποταμίευσης είναι πολύ σημαντική. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, ίσως να μην είστε σε θέση να διατηρήσετε τις πληρωμές ασφαλίστρων μακροχρόνιας περίθαλψης σε κάθε περίπτωση ", λέει ο Mahan.

Ο Feder υποστηρίζει ότι «δεδομένων των ορίων των οφελών και των κινδύνων που ενέχει το προϊόν, διερωτώμαι αν η [μακροχρόνια ασφάλιση ασθενείας] θα πρέπει να αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα. Νομίζω ότι η συνταξιοδοτική ασφάλεια και η φροντίδα των παιδιών σας πρέπει να είναι μπροστά της."

Άλλοι πιστεύουν ότι η πειθαρχημένη εξοικονόμηση μπορεί να είναι μια καλύτερη επένδυση από την ασφάλιση μακροχρόνιας περίθαλψης σε ορισμένες περιπτώσεις και μπορεί ακόμη και να καλύψει το κόστος της περίθαλψης.

"Πολλοί άνθρωποι θα πουν …" Εάν πρόκειται να πληρώσω ένα σημαντικό ασφάλιστρο, τι θα μπορούσα να έκανα αν έβαλα αυτά τα χρήματα σε ένα 401 (k) ή έναν IRA; όπως και να το κάνεις έτσι, "λέει ο Gerard Wedig, καθηγητής διοίκησης επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο του Rochester.

Αλλά η εξοικονόμηση μπορεί να είναι ένα δίκοπο σπαθί. "Για τους ανθρώπους που έχουν μέτρια εξοικονόμηση, αυτό μπορεί να είναι κάτι που είναι πρόθυμοι να προστατεύσουν", προσθέτει ο Wedig.

Η Helwig της Εταιρείας Αναλογιστών λέει: «Νομίζω ότι η μακροχρόνια ασφάλιση περίθαλψης είναι ένα καλό ή ακόμα και απαραίτητο κόστος για τους ανθρώπους στην αγορά μεσαίου εισοδήματος που προσπαθούν να διατηρήσουν περιουσιακά στοιχεία».

Η Patricia McGinnis, εκτελεστικός διευθυντής της Καλιφόρνια για την Νομοθετική Νομοθετική Μεταρρύθμιση, είναι πολύ πιο προσεκτικός. Οι πολιτικές μακροχρόνιας περίθαλψης είναι μια καλή ιδέα μόνο σε μερικές συγκεκριμένες περιστάσεις, λέει.

"Αν μπορούν να βρουν μια καλή, ολοκληρωμένη πολιτική με την προστασία από τον πληθωρισμό, η οποία καλύπτει την κατ 'οίκον περίθαλψη, την υποβοηθούμενη διαβίωση και τη νοσηλευτική φροντίδα στο σπίτι. αν μπορούν να παρέχουν ασφάλιστρα χωρίς να βυθίζονται στις αποταμιεύσεις τους. και αν είναι προετοιμασμένοι για την ανεξέλεγκτη αύξηση των ασφαλίστρων ", εξηγεί ο McGinnis.

Προς το παρόν, το θέμα της μακροχρόνιας ασφάλισης περίθαλψης είναι ακανθώδες για πολλούς Αμερικανούς. Παρόλο που οι λύσεις βρίσκονται σε συζήτηση - συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης κυβερνητικής ρύθμισης και χρηματοδότησης, σε συνδυασμό με την ιδιωτική ασφάλιση - απέχουν πολύ από την εφαρμογή.

"Μια εθνική πολιτική μακροχρόνιας περίθαλψης που θα βοηθούσε τους ανθρώπους να πάρουν κάποια βοήθεια προτού να χρησιμοποιήσουν όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία θα ήταν καλύτερη. Αλλά αυτό δεν είναι πιθανό να συμβεί εγκαίρως για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που σκέφτονται για αυτό το ζήτημα τώρα ", λέει ο Mahan.

Εικόνα μέσω iStock.