Μύθος εκκίνησης: Οι επενδυτές θέλουν τις καλύτερες εταιρείες

Καθώς μπαίνω στην εποχή του μαραθωνίου επιχειρηματικού μου σχεδίου και η ομάδα επενδύσεων αγγέλου στην οποία βρισκόμαι αρχίζει να ψάχνει σοβαρά σε ένα σμήνος νέων εταιρειών, βρήκα τον εαυτό μου συνεχώς να χτυπάω σε διάφορους πολύ κοινούς μύθους. Αυτό είναι το πρώτο στον κατάλογό μου. Και όχι, παρεμπιπτόντως, δεν είναι ένα αστείο του Απριλίου.

Οι καλές επιχειρήσεις για εξωτερικές επενδύσεις είναι αυτές που μπορούν να αναπτυχθούν γρήγορα και να αποκτηθούν από μια μεγαλύτερη εταιρεία, για πολύ υψηλότερη τιμή, έτσι ώστε οι επενδυτές παίρνουν τα χρήματά τους πίσω από τη συμφωνία.

Αν και υπάρχουν εξαιρέσεις, οι περισσότερες από τις καλές επενδύσεις πρέπει να είναι επεκτάσιμες. Μπορείτε να πηδήσετε από την πώληση 10 έως 100 έως 1.000 έως 10.000 χωρίς αναλογικό άλμα στον αριθμό κεφαλών και γενικά; Οι επιχειρήσεις προϊόντων συνήθως μπορούν. Ορισμένες επιχειρήσεις διαδικτυακών υπηρεσιών μπορούν. Αλλά πολλές επιχειρήσεις δεν μπορούν.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι επενδυτές συνήθως δεν συμπαθούν τις επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών. Τείνουν να εξαρτώνται από τον κόσμο περισσότερο από το προϊόν. Βασικά περιουσιακά στοιχεία βγαίνουν από την πόρτα κάθε βράδυ. Δεν μπορούν να κλιμακωθούν.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι επενδυτές δεν τους αρέσουν οι επιχειρήσεις που μπορούν να χρηματοδοτήσουν τον εαυτό τους και να αναπτυχθούν για πάντα χωρίς να χρειαστούν εξωτερικές επενδύσεις. Οι επενδυτές Angel και οι venture capitalists δεν θέλουν να είναι μακροπρόθεσμοι εταίροι σε σταθερές επιχειρήσεις. Δεν θέλουν να ζήσουν μερίσματα. Θα θέλουν επιχειρήσεις που θα μεγαλώνουν γρήγορα και θα πωλούν σε κάποιον άλλο.

Ένα σενάριο που οι ιδρυτές και η αγάπη, αλλά οι επενδυτές φοβούνται, έχουν μειοψηφικό μερίδιο σε μια ισχυρή ανεξάρτητη εταιρεία που μπορεί να μεγαλώνει για πάντα χωρίς να χρειάζεται μεγάλο εισόδημα κάποιου τα χρήματα του άλλου. Αυτές οι εταιρείες μπορεί να έχουν ευτυχείς ιδιοκτήτες και καλά οικονομικά και να μην έχουν κίνητρο να πουλήσουν τους εαυτούς τους.

Ένα βασικό κουίζ είναι η στρατηγική εξόδου. Η έξοδος είναι όταν οι επενδυτές πάρουν τα χρήματα πίσω από τα χρήματα που είχαν επενδύσει νωρίτερα. Η έξοδος χρησίμευε δημόσια, δηλαδή η έγκρισή της και η εγγραφή της στο χρηματιστήριο της εταιρείας. Αυτές τις μέρες, παρόλο που το κοινό είναι ακόμα δυνατό, είναι πολύ σπάνιο. Έτσι η έξοδος σημαίνει ότι θα αποκτηθεί από μια μεγαλύτερη εταιρεία.

Αυτό σημαίνει ότι η επιχείρησή σας μπορεί να είναι μια μεγάλη επιχείρηση, αλλά όχι μια επενδυτική προοπτική. Αυτό είναι πολύ συνηθισμένο. Ήμουν εκεί μόνος μου, και πολύ ευτυχώς, καθώς καταλήξαμε να κάνουμε bootstrapping μια επιχείρηση που έχει πλέον 40 + υπαλλήλους, πολλές εκατομμύρια δολάρια πωλήσεις και κανένα χρέος, και το έχουμε στην κατοχή μας εντελώς. Αλλά πρέπει να το ξέρετε και να εστιάσετε τις στρατηγικές χρηματοδότησής σας στην ανάπτυξη κάπου αλλού.