Όρος δομής των επιτοκίων Ορισμός & Παράδειγμα

Τι είναι:

η καμπύλη αποδόσεων, είναι ένα γράφημα που καταγράφει τις αποδόσεις παρόμοιων ομολόγων ποιότητας έναντι των ωρών διάρκειας, από το μικρότερο στο μεγαλύτερο. Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα): Η διάρθρωση

των επιτοκίων

δείχνει τις διάφορες αποδόσεις που προσφέρονται επί του παρόντος σε ομόλογα διαφορετικής διάρκειας. Δίνει τη δυνατότητα στους επενδυτές να συγκρίνουν γρήγορα τις αποδόσεις που προσφέρονται σε βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα ομόλογα. Λάβετε υπόψη ότι το γράφημα δεν υπολογίζει τα ποσοστά του κουπονιού σε ένα εύρος προθεσμιών - αυτό το γράφημα ονομάζεται καμπύλη σημείων. Η διάρθρωση των επιτοκίων παίρνει τρία βασικά σχήματα. Εάν οι βραχυπρόθεσμες αποδόσεις είναι χαμηλότερες από τις μακροπρόθεσμες αποδόσεις, η καμπύλη κυλάει προς τα πάνω και η καμπύλη καλείται θετική (ή "κανονική") καμπύλη αποδόσεων. Παρακάτω παρατίθεται ένα παράδειγμα κανονικής καμπύλης αποδόσεων:

Αν οι βραχυπρόθεσμες αποδόσεις είναι υψηλότερες από τις μακροπρόθεσμες αποδόσεις, η καμπύλη κυλάει προς τα κάτω και η καμπύλη καλείται καμπύλη αρνητικών (ή "ανεστραμμένων") απόδοσης. Παρακάτω παρουσιάζεται μια καμπύλη ανεστραμμένης απόδοσης:

Τέλος, υπάρχει μια σταθερή διάρθρωση των επιτοκίων όταν υπάρχει ελάχιστη ή καμία διαφορά μεταξύ βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων επιτοκίων απόδοσης. Παρακάτω παρατίθεται ένα παράδειγμα καμπύλης επίπεδων αποδόσεων:

Είναι σημαντικό να σχηματίζονται γραφικά μόνο ομόλογα παρόμοιου κινδύνου στην ίδια καμπύλη αποδόσεων. Ο πιο συνηθισμένος τύπος καμπύλης αποδόσεων κατατάσσει τα χρεόγραφα του Δημοσίου επειδή θεωρούνται άνευ κινδύνου και ως εκ τούτου αποτελούν σημείο αναφοράς για τον προσδιορισμό της απόδοσης σε άλλους τύπους χρεών

Το σχήμα της καμπύλης αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. Οι επενδυτές που είναι σε θέση να προβλέψουν τη μεταβολή της δομής των επιτοκίων θα μπορούν να επενδύσουν αναλόγως και να επωφεληθούν από τις αντίστοιχες μεταβολές των τιμών των ομολόγων.

Η δομή των επιτοκίων υπολογίζεται και δημοσιεύεται από την

The Wall Street Journal

Γενικά, όταν η καμπύλη της καμπύλης επιτοκίων

είναι θετική, αυτό δείχνει ότι οι επενδυτές επιθυμούν ένα ευρύ φάσμα χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, (

) Πολλοί οικονομολόγοι πιστεύουν επίσης ότι μια απότομη θετική καμπύλη σημαίνει ότι οι επενδυτές αναμένουν ισχυρή μελλοντική οικονομική ανάπτυξη με υψηλότερο μελλοντικό πληθωρισμό (και επομένως υψηλότερα επιτόκια), και ότι μια έντονα ανεστραμμένη καμπύλη σημαίνει ότι οι επενδυτές αναμένουν υποτονική οικονομική ανάπτυξη με χαμηλότερο μελλοντικό πληθωρισμό (και επομένως χαμηλότερα επιτόκια). Μια επίπεδη καμπύλη δείχνει γενικά ότι οι επενδυτές είναι σίγουροι για τη μελλοντική οικονομική ανάπτυξη και τον πληθωρισμό Υπάρχουν τρεις κεντρικές θεωρίες που προσπαθούν να εξηγήσουν γιατί οι καμπύλες αποδόσεων διαμορφώνονται όπως είναι. Η «θεωρία προσδοκιών» λέει ότι οι προσδοκίες αύξησης των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων είναι αυτό που δημιουργεί μια κανονική καμπύλη (και αντίστροφα). 2. Η «υπόθεση προτιμήσεων ρευστότητας» λέει ότι οι επενδυτές προτιμούν πάντα την υψηλότερη ρευστότητα του βραχυπρόθεσμου χρέους και επομένως κάθε απόκλιση από μια κανονική καμπύλη θα αποδειχθεί μόνο ένα προσωρινό φαινόμενο

3. Η «υπόθεση αγοράς κατά τμήματα» αναφέρει ότι διάφοροι επενδυτές τηρούν συγκεκριμένα τμήματα λήξης. Αυτό σημαίνει ότι η μακροπρόθεσμη διάρθρωση των επιτοκίων αντικατοπτρίζει τις επικρατούσες επενδυτικές πολιτικές.

Επειδή η διάρθρωση των επιτοκίων είναι εν γένει ενδεικτική των μελλοντικών επιτοκίων, τα οποία είναι ενδεικτικά της διεύρυνσης ή της συρρίκνωσης μιας οικονομίας, αυτές οι καμπύλες μπορούν να παρέχουν πολλές πληροφορίες. Στη δεκαετία του 1990, ο καθηγητής του πανεπιστημίου Duke Campbell Harvey διαπίστωσε ότι οι καμπύλες των ανεστραμμένων αποδόσεων προηγήθηκαν των τελευταίων πέντε αμερικανικών οικονομικών περιόδων.

Οι αλλαγές στη μορφή της διάρθρωσης των επιτοκίων μπορούν επίσης να επηρεάσουν τις αποδόσεις του χαρτοφυλακίου, ή λιγότερο πολύτιμη σε σύγκριση με άλλα ομόλογα. Αυτές οι έννοιες αποτελούν μέρος αυτού που παρακινεί τους αναλυτές και τους επενδυτές να μελετήσουν προσεκτικά τη δομή των επιτοκίων.