Πώς οι νέοι ζευγοί μπορούν να σχεδιάσουν μια ομαλή συγχώνευση χρημάτων

Τα νεαρά ζευγάρια έχουν πολλά προβλήματα συνεργασίας για να λύσουν: ποιος διεκδικεί τον καλυμμένο χώρο στάθμευσης; Ποιος παίρνει το μεγαλύτερο ντουλάπι; Και ποιος κερδίζει την επόμενη διένεξη προγραμματισμένης καταγραφής DVR; Και τότε υπάρχουν τα χρήματα. Κάνοντας τη μετάβαση από το μόνο και ξεχωριστό σε ζευγάρι και σε συνδυασμό μπορεί να είναι αγχωτικό. Είτε παντρεύεται είτε μετακινείται, υπάρχουν συζητήσεις που πρέπει να γίνουν και αποφάσεις που πρέπει να γίνουν.

Συγκάτοικος ή συγκεντρωμένα οικονομικά;

Η Patricia Jennerjohn είναι χρηματοοικονομική εταιρεία με έδρα το Όουκλαντ της Καλιφόρνια. Πιστεύει ότι υπάρχουν δύο τρόποι με τους οποίους τα νέα ζευγάρια μπορούν να δημιουργήσουν μια οικονομική ένωση.

"Τα ζευγάρια συχνά χρησιμοποιούν μία από τις δύο μεθόδους - το μοντέλο" συγκάτοικος ", όπου ο καθένας είναι υπεύθυνος για ένα μερίδιο των εξόδων αλλά διατηρεί ξεχωριστούς λογαριασμούς ή το" συγκεντρωμένο "μοντέλο όπου όλα μπαίνουν σε κοινό λογαριασμό", λέει ο Jennerjohn. "Μου αρέσει προσωπικά ένα υβρίδιο των δύο - μερικές φορές ένα μέλος του ζευγαριού θέλει να συγχωνεύει τα πάντα, αλλά είναι σημαντικό για κάθε μέλος του ζευγαριού να έχει κάποια ανεξάρτητα χρήματα."

Η Jennerjohn συμβουλεύει τα ζευγάρια να σχηματίσουν ένα συγκεντρωτικό λογαριασμό για κοινά έξοδα, όπως ενοίκιο ή υποθήκη, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, είδη παντοπωλείου και συντήρηση κατοικίας, στα οποία κάθε μέλος συνεισφέρει ανάλογα με το εισόδημά τους. Εν τω μεταξύ, κάθε άτομο έχει επίσης ξεχωριστό λογαριασμό για προσωπικά έξοδα.

Διατηρήστε περισσότερους από έναν λογαριασμούς

Η Cathy Curtis, οικονομικός σχεδιαστής με έδρα το Oakland, Καλιφόρνια, ειδικεύεται στη συνεργασία με τις γυναίκες. Συμβουλεύει επίσης τους πελάτες να δημιουργήσουν μια ιεραρχία λογαριασμών.

"Αν και οι δύο λειτουργούν, τότε θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας κοινός έλεγχος, ένας απολογισμός κοινών αποταμιεύσεων και ένας κοινός επενδυτικός λογαριασμός, αλλά κάθε άτομο έχει ξεχωριστούς λογαριασμούς που ανήκουν μεμονωμένα", λέει. "Κάθε πρόσωπο συνεισφέρει μηνιαία στο λογαριασμό ελέγχου ανάλογα με το μισθό / το εισόδημα. Οι βραχυπρόθεσμοι στόχοι θα χρηματοδοτηθούν από το λογαριασμό αποταμίευσης - και κάθε άτομο μπορεί να συνεισφέρει σε αυτό αναλογικά επίσης. Εάν απομείνουν χρήματα μετά τη χρηματοδότηση των ελέγχων, των αποθεμάτων βραχυπρόθεσμης αποταμίευσης και ατομικών αποχωρήσεων, τότε μπορεί να χρηματοδοτηθεί και ο λογαριασμός κοινών επενδύσεων. Εάν ένα ζευγάρι έρχεται στο γάμο ή σε συνεταιρισμό με περιουσιακά στοιχεία, πιστεύω ότι θα τα διατηρήσουμε ξεχωριστά και θα προστεθούν ο ένας στον άλλο ως δικαιούχοι ».

Ένας μόνο οικονομικός σύμβουλος στο Kirkland, Wash., Brian D. Gawthrop αναλαμβάνει τη διοργάνωση των οικονομικών ενός ζευγαριού ένα βήμα πιο μακριά:

"Δημιουργήστε ένα ισολογισμό και μια κατάσταση ταμειακών ροών (προϋπολογισμός) για κάθε άτομο ξεχωριστά", συνιστά η Gawthrop. "Στη συνέχεια, δημιουργήστε ένα κοινό και δείτε τις αλληλεπικαλύψεις και τις συνέργειες. Και να γνωρίζετε τους νόμους του κράτους σας σχετικά με τα κοινά περιουσιακά στοιχεία. Τα κοινοτικά καθεστώτα ιδιοκτησίας όπως η Ουάσιγκτον σας επιτρέπουν να διατηρείτε ξεχωριστά τα περιουσιακά στοιχεία αν χρειαστεί, αλλά πρέπει να είστε πολύ εκ προθέσεως γι 'αυτό."

Ξεχωριστό αλλά ίσο

Η Cathy Curtis πιστεύει ότι οι ξεχωριστοί λογαριασμοί είναι κρίσιμοι.

"Ειδικά για τις γυναίκες, πιστεύω ότι είναι πραγματικά σημαντικό να έχουμε ξεχωριστούς λογαριασμούς και να διατηρούμε ξεχωριστή οικονομική ταυτότητα ακόμα και στο γάμο", λέει. "Αν κάτι πρέπει να συμβεί στον γάμο, θα είναι ευκολότερο για εκείνη να επιστρέψει στα πόδια της. Επιπλέον, τα χρήματα είναι ισχυρά. Όποιος το ελέγχει σε μια σχέση, τείνει να κάνει το άλλο να αισθάνεται λιγότερο ισχυρό. Τέλος, κανείς δεν επιθυμεί να εξεταστούν οι προσωπικές δαπάνες από τον σύντροφό τους. Έχοντας έναν ξεχωριστό λογαριασμό, ο καθένας μπορεί να αγοράσει τα πράγματα που θέλουν και να μην είναι στον κατάλογο προτεραιότητας του άλλου. Δεν έχει σημασία αν οι κοινοί στόχοι χρηματοδοτούνται."

Διαχωρίστε το χρέος

Η Jennerjohn λέει επίσης ότι είναι πολύ σημαντικό να διαχωρίζονται τα δάνεια που εισάγονται στο γάμο (όπως τα δάνεια αυτοκινήτων, τα δάνεια σπουδαστών και τα υπόλοιπα των πιστωτικών καρτών) και κάθε μέλος του ζευγαριού είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση αυτών των υποχρεώσεων από την προσωπική τους ομάδα χρημάτων.

Η Gawthrop συμφωνεί και προσθέτει μια σημαντική θεώρηση: "Μην ενοποιήσετε το χρέος των φοιτητικών δανείων σε ένα κοινόχρηστο δάνειο σαν μια γραμμή εγχώριας δικαιοσύνης. Ακούγεται ζοφερή, αλλά αν ο δανειολήπτης ενός φοιτητικού δανείου πεθάνει, το κάνει και το δάνειο. Δεν θέλετε να επιβαρύνεστε με το χρέος φοιτητικών δανείων $ 100.000 του νεκρού σας συζύγου."

Πιστεύει επίσης ότι οι Κληρονομίες θα πρέπει να διεξάγονται χωριστά και να χρησιμοποιούνται κατά την κρίση του δικαιούχου.

Ορίστε μακροπρόθεσμους στόχους

Όταν τα ζευγάρια εξετάζουν τη χρηματοδότηση μακροπρόθεσμων στόχων, ο Gawthrop αναφέρει ότι η συζήτηση δεν πρέπει να αφορά τη συνταξιοδότηση, όπως συνήθως ορίζεται.

"Μην το αποκαλείτε συνταξιοδότηση. Αυτό ακριβώς κάνουν οι γονείς και οι παππούδες σας. Καλέστε την οικονομική ανεξαρτησία, όπου μπορείτε να εργαστείτε αν θέλετε - όχι ότι πρέπει να ", λέει ο Gawthrop.

"Οι νέοι άνθρωποι σήμερα θα εργάζονται πολύ περισσότερο, θα έχουν πολλαπλές σταδιοδρομίες και θα θέλουν να ηγηθούν παραγωγικές και αφοσιωμένες ζωές πολύ αργότερα από την ηλικία των 65 ετών", συμφωνεί ο Jennerjohn. "Νομίζω ότι η προπόνηση των νεώτερων ζευγαριών για το ανθρώπινο κεφάλαιο τους - η ικανότητά τους να εργάζονται, να κερδίζουν τα προς το ζην, να ασχολούνται με τη ζωή - και ο τρόπος ζωής είναι ίσως ακόμη πιο σημαντικός από τον προγραμματισμό για κάποιο είδος απότομης, προγραμματισμένης καριέρας με ένα καθορισμένο χρηματικό ποσό στην ΤΡΑΠΕΖΑ. Πιστεύω λοιπόν ότι τα νεαρά ζευγάρια πρέπει να σχεδιάζουν τη ζωή τους με αυξήσεις και να είναι πολύ πιο ευέλικτοι στους στόχους τους ".