2 στρατηγικές προστασίας χαρτοφυλακίου που δεν λειτουργούν και 2 που το κάνουν

Από τον Geoffrey Zimmerman, CFP

Μάθετε περισσότερα για τον Geoffrey στην ιστοσελίδα μας Ρωτήστε έναν σύμβουλο

Από την αρχή του έτους, η χρηματιστηριακή αγορά έχει ταλαντευτεί άγρια, και ορισμένοι επενδυτές μπορεί να είναι πρόθυμοι να προσπαθήσουν για οτιδήποτε για να προστατεύσουν τα χαρτοφυλάκιά τους, συμπεριλαμβανομένων των στρατηγικών που δεν λειτουργούν συχνά.

Δύο στρατηγικές προστασίας των κοινών χαρτοφυλακίων - stop-loss και put options - δεν είναι τόσο καλές για την προστασία του κεφαλαίου σας και τη μεγιστοποίηση των κερδών σας ως απλών μεθόδων διαφοροποίησης και επανεξισορρόπησης.

Διακοπή της διακοπής λειτουργίας

Η εντολή stop-loss είναι μια πάγια εντολή πώλησης μιας συγκεκριμένης ασφάλειας (όπως μεμονωμένες μετοχές και προϊόντα που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήριο, και όχι αμοιβαία κεφάλαια ανοικτού τύπου) όταν μειώνεται η τιμή κατά ένα ορισμένο ποσοστό. Μπορεί να σταματήσει προσωρινά την αιμορραγία όταν η αγορά πέφτει κάτω, αλλά μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά από ό, τι καλό στην μακροπρόθεσμη απόδοση του χαρτοφυλακίου.

Για παράδειγμα, λέτε ότι κατέχετε 100 μετοχές της εταιρείας Χ, που διαπραγματεύονται στα 100 δολάρια ανά μετοχή. Ανησυχείτε για μια παρακμή της αγοράς, βάζετε μια διαρκή εντολή stop-loss για να πουλήσετε αν η τιμή πέσει κατά 10% (σε $ 90 ανά μετοχή). Ένα μήνα αργότερα, το απόθεμα πέφτει στα $ 90 κατά τις ώρες συναλλαγών. ο μεσίτης σας πωλεί με δόλο τις μετοχές σας. Με τα απομένοντα κεφάλαια, αγοράζετε μετοχές της εταιρείας Y σε $ 90 ανά μετοχή και τοποθετείτε μια εντολή stop-loss για να πουλήσετε στα $ 81 (10% κάτω από την τιμή αγοράς σας).

Κατά τη διάρκεια της νύχτας όταν οι αγορές είναι κλειστές, ένας δικτάτορας σε μια χώρα κατά το ήμισυ σε όλο τον κόσμο φτερνίζεται και η αγορά αντιδρά. Το επόμενο πρωί η τιμή διαπραγμάτευσης της Εταιρείας Y είναι $ 70 λόγω του μεγάλου όγκου εντολών πώλησης που πλημμύρισαν κατά τη διάρκεια μιας νύχτας. Λόγω του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν οι εντολές διακοπής-απώλειας, πωλείτε σε $ 70, την επόμενη διαθέσιμη τιμή της αγοράς όταν ενεργοποιηθεί η εντολή σας, αντί να βγείτε από τα $ 81 όπως νομίζατε ότι θα κάνατε. Οι ζημιές σας έχουν ξεπεράσει το 10% και έχετε υποστεί πρόσθετο κόστος συναλλαγών.

Καθίζετε σε ένα μειούμενο, αλλά ακόμα τακτοποιημένο, ποσό των μετρητών για να επενδύσετε. Ωστόσο, ανησυχείτε για τις απώλειές σας, τώρα θέλετε να περιμένετε έως ότου η αγορά μοιάζει να φτάνει μέχρι να αγοράσετε ξανά. Αλλά είναι σχεδόν αδύνατο να προβλέψετε με συνέπεια ποια κατεύθυνση θα πάρει η αγορά και περιμένοντας έως ότου η αγορά ανεβαίνει, θα έχετε χάσει τα πιθανά κέρδη.

Τελικά, η στρατηγική stop-loss απωλέει τις σωστές επενδυτικές αρχές, δημιουργώντας πρόσθετο κόστος συναλλαγών όταν ενεργοποιούνται οι στάσεις και βασιζόμενοι στις αποφάσεις χρονισμού αγοράς, οι οποίες είναι αξιοσημείωτα αναξιόπιστες.

Αποθηκεύστε τις επιλογές

Ένα άλλο εργαλείο προστασίας κοινού χαρτοφυλακίου που τείνει να απογοητεύσει μακροπρόθεσμα είναι μια επιλογή πώλησης. Σε αντάλλαγμα για προκαταβολή, ο συγγραφέας της επιλογής συμφωνεί να αγοράσει το απόθεμά σας σε προκαθορισμένη τιμή κατά τη διάρκεια της σύμβασης.

Με μια επιλογή πώλησης, αγοράζετε μια σύμβαση που σας δίνει το δικαίωμα (όχι την υποχρέωση) να πουλήσετε το απόθεμά σας σε μια συγκεκριμένη τιμή, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει με την πραγματική τιμή του αποθέματος. Σημειώστε ότι αυτό είναι διαφορετικό από τη στρατηγική stop-loss στην οποία έχετε μια πάγια εντολή να πουλήσετε το απόθεμα όταν πέσει κάτω από μια προκαθορισμένη τιμή που είναι χαμηλότερη από την τιμή της αγοράς.

Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι είναι η 1η Μαΐου και έχετε 100 μετοχές της XYZ Co., η οποία διαπραγματεύεται στα 100 δολάρια ανά μετοχή, και ανησυχείτε για πιθανή πτώση των τιμών. Για μια αμοιβή $ 300, μπορείτε να αγοράσετε μια σύμβαση που θα σας επιτρέψει να πουλήσετε τις 100 μετοχές της XYZ Co. σε έναν αγοραστή για $ 100 ανά μετοχή στις 31 Μαΐου ή και πριν, ανεξάρτητα από το ποια είναι η τιμή του αποθέματος XYZ από τώρα μέχρι τον Μάιο 31. Εάν η τιμή των μετοχών ανεβαίνει, κρατάτε τις μετοχές σας, αλλά χάνετε τα 300 δολάρια για τη σύμβαση. Εάν η τιμή πέσει κάτω (ακόμα και αν φτάσει στο μηδέν), πουλάτε τις μετοχές σας και τσέπητε τα $ 100 ανά μετοχή (μείον τα $ 300).

Το κύριο ζήτημα με αυτή τη στρατηγική είναι το κόστος αγοράς των επιλογών πώλησης. Όταν αυξάνεται η αστάθεια της αγοράς, αυξάνονται επίσης τα ασφάλιστρα για τα δικαιώματα πώλησης. Με την πάροδο του χρόνου, προκειμένου να μην χάσουν κεφάλαια, το χαρτοφυλάκιο θα πρέπει να αυξηθεί αρκετά ώστε να αντισταθμιστεί το κόστος των επιλογών. Αν και αυτή η στρατηγική αντιστάθμισης κινδύνου μπορεί να προσφέρει κάποια βραχυπρόθεσμη άνεση, τελικά το κόστος υποβαθμίζει τις μακροπρόθεσμες αποδόσεις.

Διαφοροποίηση και επανεξισορρόπηση

Οι επενδυτές χρησιμοποιούν εντολές διακοπής-απώλειας και επιλογές πώλησης για να προστατεύσουν τον εαυτό τους από τον βραχυπρόθεσμο κίνδυνο αγοράς και τη δυνητική απώλεια κεφαλαίων. Αλλά οι ίδιες οι στρατηγικές περιλαμβάνουν προβληματικά και δυνητικά δαπανηρά ζητήματα. Έτσι, αν οι επιλογές διακοπής και πώλησης είναι εκτός του τραπέζι, πώς μπορείτε να προστατεύσετε το χαρτοφυλάκιό σας σε μια ασταθή αγορά; Οι επενδυτές θα πρέπει να χρησιμοποιούν τις ίδιες τακτικές που λειτουργούν σε οποιαδήποτε αγορά, ήρεμη ή ασταθής: Δημιουργία ενός διαφοροποιημένου χαρτοφυλακίου και περιοδική επανεξισορρόπησή του.

Η οικοδόμηση ενός διαφοροποιημένου χαρτοφυλακίου συνεπάγεται την επιλογή ενός συνδυασμού επενδύσεων ανά τύπο (όπως μετοχές, ομόλογα, μετρητά ή εμπορεύματα) από διάφορες βιομηχανίες και από όλο τον κόσμο. Το ποσοστό των επενδύσεων (για παράδειγμα, το 60% των μετοχών και το 40% των ομολόγων) καθορίζεται βάσει του επιθυμητού επιπέδου κινδύνου και απόδοσης του επενδυτή. Ιστορικά, τα αποθέματα τείνουν να είναι πιο επικίνδυνα, αλλά αποφέρουν μεγαλύτερες αποδόσεις από τα ομόλογα, επομένως ένα χαρτοφυλάκιο με μεγαλύτερη κατανομή μετοχών θα ήταν κατάλληλο για έναν πιο επιθετικό επενδυτή. Η συνολική απόδοση του χαρτοφυλακίου σε ένα δεδομένο έτος θα εξαρτηθεί από την αναλογική συνεισφορά καθενός από τα στοιχεία του.

Η επανεξισορρόπηση αναφέρεται στην περιοδική αγορά ή πώληση επενδύσεων όταν η κίνηση της αγοράς αναγκάζει το χαρτοφυλάκιο να απομακρυνθεί από την αρχική κατανομή του στόχου.Οι επενδυτές αγοράζουν επενδύσεις όταν η τιμή σε σχέση με το σημείο εκκίνησής τους είναι χαμηλότερη (αγοράζουν "χαμηλή") και πωλούν επενδύσεις μετά από αύξηση της τιμής (πωλούν "υψηλή"). Χρησιμοποιώντας αυτόν τον τύπο πειθαρχημένης προσέγγισης, οι επενδυτές μπορούν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους και να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις συνθήκες της αγοράς.

Μια προειδοποίηση, ωστόσο: Η ίδια η πράξη επανεξισορρόπησης περιλαμβάνει την περικοπή των "νικητών" και την προσθήκη "χαμένων", που μερικές φορές μπορεί να είναι δύσκολο να γίνει για τους επενδυτές με αυτο-καθοδήγηση οι οποίοι είναι συναισθηματικά (και όχι μόνο οικονομικά) επενδύονται στα χαρτοφυλάκιά τους. Αν αυτό συμβαίνει για εσάς, μπορείτε να συνεργαστείτε με έναν ανεξάρτητο σύμβουλο που μπορεί να σας βοηθήσει να ακυρώσετε συγκινήσεις και να κάνετε τις απαραίτητες προσαρμογές για να συνεχίσετε να προστατεύετε το χαρτοφυλάκιό σας.

Ισορροπία και αντοχή

Χρησιμοποιώντας μια πειθαρχημένη προσέγγιση της εξισορρόπησης, προσθέτετε στις επενδύσεις όταν οι τιμές είναι χαμηλότερες, σε αντίθεση με την προσέγγιση stop-loss, η οποία συνεπάγεται την πώληση μιας επένδυσης όταν μειώνεται η τιμή της μετοχής. Η περιοδική επανεξισορρόπηση δεν απαιτεί χρονοδιάγραμμα αγοράς ή επιχειρεί να μαντέψει τον τρόπο με τον οποίο οι αγορές ενδέχεται να κινηθούν στο εγγύς μέλλον. Περιλαμβάνει την τοποθέτηση συναλλαγών και συνεπώς το σχετικό κόστος (τέλη συναλλαγών και ενδεχομένως φόρους), αν και λιγότερο συχνά από ό, τι με τις απώλειες στάσης.

Η ιστορία και η εμπειρία των επενδυτών έχουν δείξει με συνέπεια ότι η επιτυχία στην επένδυση είναι τελικά ως προς την ισορροπία και την αντοχή. Για το σκοπό αυτό, η διαφοροποίηση και η περιοδική επανεξισορρόπηση είναι τα καλύτερα εργαλεία προστασίας χαρτοφυλακίου για τους μακροπρόθεσμους επενδυτές.

Geoffrey Μ. Zimmerman, CFP, είναι ανώτερος σύμβουλος και επικεφαλής της υπηρεσίας συμμόρφωσης με Μωσαϊκοί χρηματοοικονομικοί εταίροι.