Επιλογές χρηματοδότησης για αναπτυσσόμενες επιχειρήσεις

Τα μετρητά είναι η αιμομιξία κάθε επιχείρησης. Οι εισροές μετρητών, όπως το οξυγονωμένο αίμα, η ισχύς του καυσίμου και η ανάπτυξη, ενώ οι εκροές μετρητών είναι οι απαραίτητες δαπάνες αυτής της αναπτυξιακής προσπάθειας. Ποιες επιλογές είναι διαθέσιμες σε μια εταιρεία που επιθυμεί να αναπτυχθεί ή να αναπτυχθεί ακόμα ταχύτερα; Λοιπόν … υπάρχει ένας τρόπος. Και έπειτα ένα άλλο. Στη συνέχεια, υπάρχουν οι νομικές επιλογές. Υπάρχουν δύο πηγές κεφαλαίου: εσωτερικές και εξωτερικές. Το εσωτερικό κεφάλαιο, τα χρήματα που συγκεντρώνονται μέσω της αποταμίευσης της εταιρείας, της προσωπικής αποταμίευσης ή του προσωπικού χρέους, είναι αρκετά απλά και δεν θα αφιερώσω πολύ χρόνο σε αυτό εδώ. Αντ 'αυτού, θα επικεντρωθώ σε εξωτερικό κεφάλαιο. Πολύ συχνά, παρά να μην, η ανάπτυξη μιας επιχείρησης απαιτεί μεγαλύτερη επένδυση απ' ότι μπορεί να επιτευχθεί μέσω πιστωτικών καρτών, οργανικών ταμειακών ροών ή εξοικονομήσεων. Η εταιρεία πρέπει να ανταλλάξει κάτι που έχει αξία για μια μεγάλη εισροή ταμειακών χρημάτων από μια εξωτερική πηγή. Το βασικό στοιχείο είναι ότι η εκτιμώμενη απόδοση του έργου πρέπει να ανταποκρίνεται ή να υπερβαίνει το κόστος του εξωτερικού κεφαλαίου. αλλιώς το έργο δεν αξίζει να αναληφθεί. Οι εξωτερικές κεφαλαιουχικές πηγές έρχονται σε τρεις γεύσεις: χρέος, μετοχές και εναλλακτικές λύσεις. ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ Το μετοχικό κεφάλαιο είναι μια επένδυση μετρητών σε αντάλλαγμα ενός ποσοστού ιδιοκτησίας της εταιρείας. Το ποσό του ποσοστού ιδιοκτησίας εξαρτάται από το ποσό της επένδυσης σε σχέση με την εταιρεία. Θα μπορούσα να πάω όλη την ημέρα για τις λεπτομέρειες, αλλά θέλω απλώς να δώσω μια γενική εικόνα. Αλλά υπάρχουν μερικά βασικά χαρακτηριστικά της μετοχής που είναι σημαντικά να επισημάνω: Η πώληση ιδίων κεφαλαίων είναι συνήθως το πρώτο εξωτερικό κεφάλαιο μιας επιχείρησης αυξάνεται επειδή το αρχικό στάδιο της επιχείρησης, η ισότητα είναι το μόνο που πρέπει να προσφέρει στους δυνητικούς επενδυτές. Δεν είναι ασυνήθιστο για μια εταιρεία να αντλεί επενδύσεις σε μετοχές ακόμη και πριν τελειώσει την αποθήκευση των ράφια της ή κατασκευάζοντας ένα πρωτότυπο ή πραγματοποιώντας μια πρώτη πώληση.

Ως εκ τούτου, οι επενδυτές σε μετοχές συνήθως αναλαμβάνουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο δίνοντας χρήματα στην εταιρεία σας. Ο επενδυτής κατέχει το x% της αξίας του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας και αν τα πράγματα πάνε νότια και η αξία των ιδίων κεφαλαίων φτάνει στα $ 0, ο επενδυτής κατέχει το x% των $ 0. Επίσης, οι ιδιώτες επενδυτές συνήθως βλέπουν μόνο την απόδοση της επένδυσής τους σε περίπτωση απόκτησης της εταιρείας ή των IPO.

Για να αντισταθμιστεί η ανάληψη αυτών των κινδύνων, η άνοδος για μια επένδυση σε ίδια κεφάλαια είναι κυριολεκτικά άπειρη. Επίσης, οι επενδυτές σε μετοχές ενδέχεται να προσπαθήσουν να μετριάσουν τον κίνδυνο με ζητούμενα καθίσματα του διοικητικού συμβουλίου και πολύ αυστηρές διατάξεις εταιρικού ελέγχου. Είναι επίσης κοινό για τους επενδυτές σε μετοχές να λαμβάνουν τα πρώτα χρήματα από οποιοδήποτε σενάριο εξόδου

Οι επενδύσεις σε μετοχικούς τίτλους παίρνουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, αλλά λαμβάνουν ως ανταμοιβή την υψηλότερη απόδοση (κόστος για την εταιρεία)

Κοινές μορφές μετοχικού κεφαλαίου οι επενδύσεις είναι φίλοι και οικογένεια, επενδυτές αγγέλου και επιχειρηματικά κεφάλαια. Οι επενδύσεις των φίλων και των οικογενειών μπορούν να κυμαίνονται σε μέγεθος από μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες δολάρια έως αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια και από ανεπίσημες έως τυπικές, νομικά τεκμηριωμένες. Οι επενδύσεις αγγέλου γενικά αναφέρονται σε συνεισφορές ύψους 1 εκατ. Δολαρίων ή λιγότερο και χαρακτηρίζονται ως επενδύσεις σε «σπόρους», ενώ οι επενδύσεις επιχειρηματικού κεφαλαίου χαρακτηρίζονται γενικά ως «Σειρά Α» και είναι 2,5 εκατ. Δολ. Ή μεγαλύτερες. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι με το χρέος, είτε πρόκειται για πιστωτικές κάρτες, φοιτητικά δάνεια ή για στεγαστικά δάνεια. Γενικά, το προσωπικό χρέος έχει αρνητική συνειδητοποίηση επειδή η κοινή αντίληψη είναι ότι υποδηλώνει την αδυναμία του καταναλωτή να πληρώσει το πλήρες ποσό τώρα για κάτι που προσπαθεί να αγοράσει.

Θα σας εξοικονομήσω τον μεγάλο κατάλογο θεωριών για την κεφαλαιακή διάρθρωση, αλλά γενικά για μια επιχείρηση, το χρέος είναι καλό. Είναι σχεδόν πάντοτε φθηνότερο από τα ίδια κεφάλαια και με τον φορολογικό κώδικα των ΗΠΑ, οι πληρωμές τόκων είναι εκπεστέοι από τον φόρο.

Το μακροπρόθεσμο χρέος ή ένα «δάνειο» είναι ίσως το πιο γνωστό και αποτελεί κατ 'αποκοπή δέσμευση ως αντάλλαγμα σταθερές μηνιαίες, τριμηνιαίες ή ετήσιες εξοφλήσεις κεφαλαίου πλέον τόκων. Η άλλη πιο κοινή μορφή εταιρικού χρέους είναι μια ανακυκλούμενη πιστωτική γραμμή. Αυτές οι διευκολύνσεις λειτουργούν σαν μια πιστωτική κάρτα - έχετε ένα περιορισμένο χρηματικό ποσό από το οποίο μπορείτε να αντλήσετε και πληρώνετε μόνο τους τόκους για το τι έχετε συντάξει και το υπόλοιπο που κρατάτε.

Οι λιανικές τράπεζες και τα θεσμικά επενδυτικά ταμεία είναι οι πιο συνηθισμένοι φορείς παροχής εταιρικού χρέους Όπως αναφέρθηκε, το χρέος, ιδιαίτερα το μακροπρόθεσμο χρέος, είναι συνήθως η φθηνότερη μορφή εξωτερικής χρηματοδότησης που μπορεί να αποκτήσει μια επιχείρηση. Το κόστος του δανείου καθορίζεται από την εκτίμηση του αναδόχου για τον πιστωτικό κίνδυνο της εταιρείας - πόσο πιθανό είναι να εξοφληθεί η υποχρέωση.

Το μεγαλύτερο μειονέκτημα για το παραδοσιακό χρέος είναι ότι είναι πιο δύσκολο να πληρούν τις προϋποθέσεις, ειδικά στη σημερινή θέση - περιβάλλον χρηματοπιστωτικής κρίσης, που συχνά απαιτεί τουλάχιστον δύο χρόνια συνεπούς κερδοφορίας και προχωρώντας προς τα εμπρός η εταιρεία πρέπει να διατηρήσει και να τηρήσει αυστηρούς οικονομικούς δείκτες και συμφωνίες. Επίσης, δεν είναι ασυνήθιστο για μια τράπεζα να απαιτεί από τον ιδιοκτήτη να υπογράψει προσωπική εγγύηση ή να δεσμεύσει προσωπικά περιουσιακά στοιχεία (το σπίτι σας) ως ασφάλεια.

Το χρέος και η ισότητα είναι οι δύο πιο συνηθισμένες και γνωστές μέθοδοι για τη χρηματοδότηση μιας εταιρείας εξωτερικά. Αναζητήστε τη μελλοντική δόση για τις επιλογές χρηματοδότησης, η οποία θα καλύπτει την αναπτυσσόμενη περιοχή εναλλακτικών επιλογών σε χρέη και ίδια κεφάλαια.