Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Ονομασμένος αναφορικά με τη συσχετισμένη υπερπληθυσμό των χρημάτων που περιέχονται σε λογαριασμούς αποταμίευσης αποθετηρίων, υπάρχει μια παγίδα ρευστότητας με τη σύγκλιση των χαμηλών επιτοκίων και την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη για επικείμενη οικονομική ύφεση. Κατά συνέπεια, οι καταναλωτές επιλέγουν να εξοικονομήσουν τα χρήματά τους σε τραπεζικούς λογαριασμούς των καταθετών αντί να αγοράζουν χρεωστικούς τίτλους από τις ανησυχίες ότι μια επακόλουθη άνοδος των επιτοκίων θα μειώσει την αγοραία αξία της επένδυσής τους. Επιπλέον, οι εταιρείες δεν συμμετέχουν σε δανεισμό ή επενδύουν στην επέκταση. αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες δεν είναι σε θέση να πουλήσουν δάνεια - ακόμη και σε χαμηλά επιτόκια.

Η πραγματική "παγίδα" γίνεται εμφανής όταν η οικονομική στασιμότητα, η οποία προκύπτει από αυτή τη δυναμική, δεν μπορεί να επηρεαστεί από τη νομισματική πολιτική εκ μέρους μιας κεντρικής τραπεζικής αρχής (π.χ. της Federal Reserve). Τον τελευταίο καιρό, η ύφεση που γνώρισε η ιαπωνική οικονομία από τη δεκαετία του 1990 χαρακτηρίστηκε ως παγίδα ρευστότητας. Γιατί έχει σημασία:

Υπό κανονικές συνθήκες, μια κεντρική τράπεζα θα διευρύνει την προσφορά χρήματος σε μια κίνηση οικονομικής δραστηριότητας και θα ενθαρρύνει την αύξηση της συνολικής εξοικονόμησης των καταναλωτών μέσω σταδιακών αυξήσεων των επιτοκίων. Στην περίπτωση μιας παγίδας ρευστότητας, οι καταναλωτές εξοικονομούν ήδη υψηλά επίπεδα, καθιστώντας μια τέτοια κίνηση αναποτελεσματική και πληθωριστική.