Είναι μια υπόσχεση που κάνει μια επιχείρηση να μην υπερβεί ορισμένους χρηματοοικονομικούς δείκτες

Αρνητικό Σύμφωνο

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα): Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι η Εταιρεία XYZ θέλει να δανειστεί 10 εκατομμύρια δολάρια από Τράπεζα ABC. Η σύμβαση δανείου περιέχει αρνητικές συμφωνίες που περιορίζουν την εταιρία XYZ σε μερίσματα $ 0,10 ανά μετοχή ετησίως και την αποτρέπουν από την έκδοση πρόσθετου χρέους χωρίς τη συγκατάθεση της Bank ABC Αρνητικές συμφωνίες μπορεί να υπάρχουν σε συμβάσεις εργασίας και ακόμη σε συμφωνίες συγχώνευσης ή εξαγοράς. πιο συνηθισμένες στις δανειοδοτικές συμβάσεις και στις καταθέσεις ομολόγων. Οι συμβάσεις λειτουργίας συχνά απαιτούν από τους δανειολήπτες να διατηρούν τα περιουσιακά στοιχεία τους σε ορισμένα πρότυπα, να πληρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις γνωστοποίησης, να συμμετέχουν μόνο σε επιτρεπόμενες επιχειρηματικές γραμμές ή να διατηρούν ένα συγκεκριμένο

Οι χρηματοοικονομικοί όροι

είναι συχνά λόγοι που ο δανειολήπτης πρέπει να παραμείνει πάνω ή κάτω (για παράδειγμα, ο δείκτης χρέους / μετοχικού κεφαλαίου ή ο δείκτης κάλυψης τόκων 2: 1), αλλά συνήθως υπάρχουν επίσης οι περιορισμοί στο επίπεδο του χρέους και οι ελάχιστες απαιτήσεις κεφαλαίου κίνησης

Η σύμβαση δανεισμού ή το γράμμα στο οποίο εμφανίζεται η αρνητική σύμβαση θα παρέχει επίσης λεπτομερείς τύπους που θα χρησιμοποιηθούν για τον υπολογισμό των λόγων και των ορίων των αρνητικών συμφωνιών. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι σε πολλές περιπτώσεις οι τύποι αυτοί δεν συμμορφώνονται με τις γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές (GAAP). Για παράδειγμα, η αρνητική σύμβαση μπορεί να περιλαμβάνει μισθώσεις σε υπολογισμό ορίου χρέους ή μπορεί να θεωρεί ως μίσθωση κεφάλαια. Κατά συνέπεια, είναι πολύ σημαντικό οι δανειζόμενοι να ελέγχουν τις συμβάσεις πριν από το δανεισμό.

Γιατί αυτό έχει σημασία: Οι δανειστές αποδίδουν αρνητικές συμφωνίες σε ομολογιακά δάνεια και δάνεια ως έναν τρόπο να αναγκάσουν τον δανειολήπτη να λειτουργήσει με οικονομικά συνετό τρόπο. εξασφαλίζει ότι θα επιστρέψει το χρέος. Οι εκδότες, από την άλλη πλευρά, συνήθως διαπραγματεύονται τις πιο ευέλικτες συμφωνίες που μπορούν, έτσι ώστε να έχουν την ελευθερία να λαμβάνουν αποφάσεις και να αναλαμβάνουν κινδύνους που θα μπορούσαν τελικά να ωφελήσουν τους δανειστές και τους μετόχους. Έτσι, όσο πιο αρνητικές είναι οι ομολογίες, τόσο χαμηλότερο είναι το επιτόκιο των ομολόγων αυτών.

Η παραβίαση μιας αρνητικής συμφωνίας μπορεί να προκαλέσει τεχνική προεπιλογή

. Αυτό σημαίνει ότι παρόλο που ο εκδότης πραγματοποιεί εγκαίρως τις πληρωμές τόκων και κεφαλαίων, δεν λειτουργεί σύμφωνα με τις συμφωνηθείσες κατευθυντήριες γραμμές και έτσι αυξάνει τον κίνδυνο μη πληρωμής στα οφειλέτα των δανειστών ή των ομολογιούχων. Συχνά, οι οφειλέτες έχουν ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για να αποκαταστήσουν (ή να "θεραπεύσουν") την τεχνική προεπιλογή (για παράδειγμα, ο οφειλέτης πρέπει να μειώσει τη σχέση χρέους προς ίδια κεφάλαια εντός τριάντα ημερών), αλλά οι τεχνικές αθετήσεις συχνά μειώνουν την πιστοληπτική ικανότητα και το απόθεμα του δανειολήπτη τιμή