Ορισμός και Παράδειγμα

Τι είναι:

Στην προσωπική χρηματοδότηση, ο όρος Fair Isaac Corporation (βαθμολογία "FICO"). Η πιστοληπτική ικανότητα ενός ατόμου υποδεικνύει τον βαθμό αξιοπιστίας του. Στην εταιρική χρηματοδότηση, η διαβάθμιση συνήθως αναφέρεται σε "βαθμό" που έχει εκχωρηθεί σε ομολογίες, εκδότες ομολόγων, ασφαλιστικές εταιρείες ή άλλες οντότητες ή ασφάλεια για να δείξει την επικινδυνότητά τους. Οι αναλυτές τίτλων συχνά εκδίδουν αξιολογήσεις σχετικά με τα αποθέματα. Αυτές οι αξιολογήσεις είναι συνήθως «Αγορά», «Πώληση» ή «Κράτηση».

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Οι οργανισμοί αξιολόγησης ομολόγων όπως η Moody's και η Standard & Poor's (S & P) κινητών αξιών με βάση την τρέχουσα έρευνα. Το σύστημα διαβάθμισης υποδεικνύει την πιθανότητα ότι ο εκδότης θα χρεώσει είτε σε τόκους είτε σε κεφάλαιο.

Για την S & P, οι αξιολογήσεις διαφέρουν από AAA (το πιο ασφαλές) σε C.

• Για Moody's οι βαθμολογίες μεταβαίνουν από Aaa σε D, πράγμα που σημαίνει ότι ο εκδότης είναι ήδη σε αθέτηση.
• Μόνο τα ομόλογα με Βαθμολογία BBB ή καλύτερα θεωρούνται "επενδυτικός βαθμός". Τα ομόλογα BBB θεωρούνται κατάλληλα για επενδύσεις από τα ιδρύματα. Οτιδήποτε κάτω από την βαθμολογία των τριπλών Β θεωρείται ως σκουπίδια ή κάτω από την επενδυτική ποιότητα. Οι αξιολογήσεις ομολόγων αναθεωρούνται περιοδικά με βάση τα πρόσφατα στοιχεία.

Τα κρατικά ομόλογα δεν έχουν βαθμολογία επειδή υποστηρίζονται από την "πλήρη πίστη και πίστωση" της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Θεωρείται ότι είναι η ασφαλέστερη των επενδύσεων, επειδή η κυβέρνηση έχει την εξουσία να επιβάλλει φόρους για να πληρώσει τα χρέη της.

Γιατί έχει σημασία:

Οι αξιολογήσεις έχουν τεράστια επίδραση στην τιμή και τη ζήτηση ορισμένων τίτλων,: Όσο χαμηλότερη είναι η βαθμολογία, τόσο πιο επικίνδυνη είναι η επένδυση και τόσο λιγότερο η επένδυση αξίζει. Οι χαμηλές αξιολογήσεις οδηγούν συχνά σε λιγότερες εμπορικές δραστηριότητες και συνεπώς σε προβλήματα ρευστότητας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι υποβαθμίσεις (ή οι φήμες για υποβαθμίσεις) στην αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας του εκδότη μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στους τίτλους του και στην αγορά ή τη βιομηχανία.

Ωστόσο, τα ομόλογα δεν είναι τα μόνα αξιόγραφα που επηρεάζονται από τις αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας. Οι προνομιούχες τιμές των μετοχών μπορούν να μετατοπιστούν σημαντικά όταν αλλάξει η πιστοληπτική διαβάθμιση του εκδότη (καθώς αποτελεί δείκτη της ικανότητας του εκδότη να ανταποκρίνεται στις προνομιούχες υποχρεώσεις του μερίσματος). Οι τίτλοι που είναι μετατρέψιμοι σε χρέος μιας εταιρείας επηρεάζονται επίσης από τις αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας, ειδικά εάν το μετατρέψιμο τίτλο διαπραγματεύεται κοντά ή πάνω από το σημείο στο οποίο ο κάτοχος μπορεί να μετατρέψει την ασφάλεια σε χρέος.

Οι χαμηλές αξιολογήσεις δεν είναι πάντα κακές. Σημαίνουν απλώς ότι υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος που συνδέεται με μια επένδυση και συνεπώς μεγαλύτερο δυναμικό για υψηλότερες αποδόσεις. Στην πραγματικότητα, πολλοί επενδυτές εισοδήματος αυξάνουν ενεργά τις αποδόσεις τους διαιρώντας τους τίτλους σε τομείς που βασίζονται σε ορισμένα χαρακτηριστικά όπως η πιστοληπτική ικανότητα, η απόδοση, το κουπόνι, η ωριμότητα κ.λπ. και στη συνέχεια βρίσκουν εκείνους τους τομείς που θα αποδώσουν ευνοϊκότερα για τον επενδυτή υπό ορισμένες συνθήκες αγοράς.

Ομαδοποίηση χρεογράφων με βάση την αξιολόγηση είναι κοινή, επειδή οι επενδυτές προσπαθούν να ταξινομήσουν επενδύσεις, να αγοράσουν εκείνες που προορίζονται να βελτιώσουν και να πουλήσουν εκείνες που αναμένεται να μειωθούν. Ένας εκδότης δεν χρειάζεται να χρεώνει πραγματικά ή να χάνει χρήματα για έναν επενδυτή να χάσει χρήματα, ωστόσο - να θυμάστε ότι η απλή απειλή αθέτησης ή παρακμής μπορεί να μειώσει την τιμή της ασφάλειας. Αυτή η απειλή θα μπορούσε να είναι ευαισθησία στις δυσμενείς συνθήκες των επιχειρήσεων, φήμες για υποβάθμιση των αξιολογήσεων ή ανακρίβεια των γνωμοδοτήσεων των οργανισμών αξιολόγησης.