Το δάνειο σπουδαστικού δανείου δεν καταστρέφει την πιθανότητα σε άλλη πίστωση

Η κρίση του χρέους των φοιτητικών δανείων είναι ένα ζήτημα που έχει προκαλέσει ανησυχίες μέχρι τον Λευκό Οίκο.

Αλλά μια νέα μελέτη δείχνει ότι τουλάχιστον ένα από τα προβλήματα που συνδέονται με αυτό - η αδυναμία να πάρει άλλη πίστωση εξαιτίας του εξαιρετικού χρέους σπουδαστών - μπορεί να μην είναι τόσο κακό όσο φοβούνται κάποιοι.

Οι νέοι ενήλικες με εξαιρετικά δάνεια σπουδαστών μπορούν να έχουν πρόσβαση και να πληρώνουν για άλλα πιστωτικά προϊόντα, όπως τα δάνεια αυτοκινήτων και τα ενυπόθηκα δάνεια, περίπου στο ίδιο ποσοστό με τους συνομηλίκους τους, σύμφωνα με πολυετή μελέτη της TransUnion, τρίτου μεγαλύτερου πιστωτικού γραφείου Ηνωμένες Πολιτείες.

"Το σχολείο έχει αντίκτυπο στην πρόσβαση των νέων καταναλωτών στην πίστωση. ενώ στο σχολείο οι σπουδαστές ενδέχεται να είναι λιγότερο πιθανό να έχουν δουλειά και να παράγουν τα απαραίτητα έσοδα για έγκριση δανείου ", δήλωσε ο Steve Chaouki, εκτελεστικός αντιπρόεδρος και επικεφαλής της επιχειρηματικής μονάδας των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών της TransUnion. "Ωστόσο, οι περισσότεροι προφθάνονται μόλις εγκαταλείψουν το σχολείο - και η ικανότητά τους να καλύψουν τη διαφορά δεν έχει αλλάξει κατά την τελευταία δεκαετία."

Η μελέτη TransUnion δείχνει ότι ο αριθμός των νεαρών ενηλίκων με χρέη φοιτητών και το ποσό που οφείλουν, και οι δύο εκτοξεύουν.

Το ποσοστό των καταναλωτών ηλικίας 20 έως 29 ετών με φοιτητικό δάνειο αυξήθηκε από 32% το 2005 σε 52% στα τέλη του 2014, σύμφωνα με στοιχεία της TransUnion. Από το 2010, το ποσό που χρεώνουν οι Αμερικανοί σε δάνεια σπουδαστών αυξήθηκε από 589 δισεκατομμύρια δολάρια σε 1,1 τρισεκατομμύρια δολάρια, λέει η εταιρεία.

Η TransUnion εξέτασε τρεις ομάδες σπουδαστών κατόχων φοιτητικού χρέους, μία από τις οποίες ξεκίνησε το 2005, η μία το 2009 και η άλλη το 2012, στη συνέχεια τις συνέκρινε με παρόμοιους ηλικιωμένους καταναλωτές που δεν είχαν χρέη σπουδαστών.

Το ποσοστό όλων των καταναλωτών ηλικίας 18 έως 29 ετών με προϊόντα όπως ενυπόθηκα δάνεια, πιστωτικές κάρτες και δάνεια αυτοκινήτων μειώθηκε σημαντικά μεταξύ 2005 και 2012. Αλλά η βουτιά ήταν περίπου η ίδια για τους κατόχους φοιτητικών δανείων και εκείνων που δεν είχαν ένα.

Για παράδειγμα, το 2012, περίπου το 34% των καταναλωτών που είχαν ένα φοιτητικό δάνειο είχαν επίσης ένα δάνειο αυτοκινήτου όταν άρχισαν να αποπληρώνουν το χρέος σπουδαστών τους. Αυτό έπληξε το 41% ​​των κατόχων μη δανειστών που είχαν δάνειο αυτοκινήτου. Αλλά, δύο χρόνια αργότερα, το χάσμα είχε συρρικνωθεί στο 49% -52%.

Μεταξύ του ίδιου ομίλου, πάνω από το 72% των κατόχων φοιτητικού χρέους είχαν πιστωτική κάρτα δύο χρόνια μετά την έναρξη της αποπληρωμής τους, το ίδιο ποσοστό με τους κατόχους μη φοιτητικών χρεών.

Τελικά - γενικά μέσα σε τρία έως πέντε χρόνια - η καθεμιά από τις τρεις ομάδες σπουδαστών-δανείων έπεσε με τους συνομηλίκους τους σε όλες τις κατηγορίες, δήλωσε η TransUnion.

"Αυτό είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό εύρημα, επειδή δείχνει ότι η δραματική αύξηση των υπολοίπων φοιτητικών δανείων δεν έχει επηρεάσει ουσιαστικά τους νεότερους καταναλωτές στην απόκτηση πρόσβασης σε υποθήκες, δάνεια αυτοκινήτων ή πιστωτικές κάρτες ή στην ικανότητά τους να διαχειρίζονται επιτυχώς τις νέες πιστωτικές υποχρεώσεις τους", δήλωσε Αντιπρόεδρος της TransUnion Charlie Wise.

Η TransUnion προσέλκυσε ένα μεγάλο δείγμα της πελατειακής της βάσης για τα δεδομένα της μελέτης. Ένας εκπρόσωπος είπε ότι η ομάδα του 2005 περιελάμβανε περίπου 570.000 καταναλωτές, η μελέτη του 2009 είχε 1,25 εκατομμύρια και το 2012 περιλάμβανε 1,56 εκατομμύρια νέους ενήλικες.

Ο Doug Gross είναι συγγραφέας προσωπικού που καλύπτει προσωπική χρηματοδότηση Investmentmatome . Τον ακολουθήστε στο Twitter @doug_gross και επάνω Google+ .

Εικόνα μέσω iStock.