Συμβαίνει όταν εταιρείες που δεν υπάρχουν πλέον - λόγω πτώχευσης, εξαγοράς ή οποιασδήποτε άλλης άλλος λόγος - δεν λαμβάνεται υπόψη κατά τον υπολογισμό των αποδόσεων των επενδύσεων.

Πώς λειτουργεί (παράδειγμα):

Για παράδειγμα, υποθέστε ότι ένας επενδυτής ερευνά τις αποδόσεις του χαρτοφυλακίου XYZ για δύο συνεχή έτη: 2006 και 2007. Το χαρτοφυλάκιο το 2006 αποτελείται από το Stock A, Bond B και το Αμοιβαίο Κεφάλαιο Γ.

Το 2007, το Bond B τέθηκε σε ξεχωριστό χαρτοφυλάκιο "χαμένων" λόγω κακής απόδοσης. Τώρα το Χαρτοφυλάκιο XYZ αποτελείται μόνο από Χρηματιστήριο Α και Αμοιβαίο Κεφάλαιο Γ. Εάν οι αποδόσεις χαρτοφυλακίου 2 ετών υπολογίζονται βάσει των αποδόσεων του Χρηματιστηρίου Α και του Αμοιβαίου Κεφαλαίου Γ χωρίς να υπολογίζονται οι φτωχές αποδόσεις του Bond B το 2006, τα αποτελέσματα θα έχουν προκατάληψη επιβίωσης και θα είναι λοξή προς την κατεύθυνση.

Γιατί το θέμα:

Μεροληψία

δεν λαμβάνει υπόψη όλες τις μεταβλητές που επηρεάζουν την αποτίμηση ενός χαρτοφυλακίου ή μιας εταιρείας επενδύσεων. Ως αποτέλεσμα, η ιστορική αποτίμηση καθίσταται επικίνδυνη, δημιουργώντας συχνά την εμφάνιση ευνοϊκών αλλά ανακριβών επιδόσεων.