7 Cutest College Ιστορίες Αγάπης

Είναι αυτονόητο ότι το κολέγιο είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να αποκτήσετε εκπαίδευση. Αλλά αυτά τα ζευγάρια μας θυμίζουν ότι το κολέγιο μπορεί να είναι κάτι παραπάνω από το να πηγαίνεις στην τάξη και να σπουδάσεις: Είναι επίσης μια εμπειρία που αλλάζει τη ζωή. Έτσι, προς τιμήν της Ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου, ο NerdScholar έβγαλε το Διαδίκτυο για να σας φέρει μερικές από τις πιο γλυκές ιστορίες αγάπης κολλεγίων.

Είστε έτοιμοι να τραβήξετε τις χορδές της καρδιάς σας;

" ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ: 10 λόγοι για να πάτε στο κολέγιο

Kristina και Joel, το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα

Συνάντησα τον φίλο μου Joel έξω από την Ουάσινγκτον, DC, όπου μετέφερα μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα. Όταν ξεκινήσαμε να χρονολογούμε, ανταλλάξαμε ιστορίες για τον εαυτό μας για να σπάσουμε τον πάγο. Τον είπα ότι ήμουν Wilma το αγριόγατο, τη μασκότ μου, τα κατώτερα και ανώτερα χρόνια μου και ότι ήμουν "παντρεμένος" με την άλλη μασκότ Wilbur. Θα μπορούσε να πει ότι πραγματικά μου άρεσε ο χρόνος μου ως μασκότ και ήξερε ότι ήταν ένα ιδιαίτερο μέρος της εμπειρίας μου στο U του A.

Γρήγορα προς τα εμπρός δύο χρόνια αργότερα, όταν ο Joel και εγώ πετούσαμε στο Tucson για να περάσουμε τα Χριστούγεννα μαζί με την οικογένειά μου. Την Παραμονή των Χριστουγέννων, η οικογένεια αποφάσισε να κατευθυνθεί στην πανεπιστημιούπολη και να κάνει μια περιήγηση με τα πόδια και να τραβήξει φωτογραφίες από την οικογένεια Old Main. Όταν φτάσαμε στο Old Main, ο Joel μου ζήτησε να περιμένω εκεί, ενώ έτρεξε στη φοιτητική ένωση. Είκοσι λεπτά αργότερα, βλέπουμε τον Wilbur και μερικούς μαζορέτες να περπατούν προς το μέρος μας. Ξεκίνησα να μιλάω με τους μαζορέτες όταν ένας από αυτούς είπε: "Ο Wilbur έχει κάτι να σας ρωτήσει." Γύρισα γύρω και υπήρχε Wilbur, κάτω σε ένα γόνατο. Στη συνέχεια έβγαλε τη μάσκα: Ήταν ο φίλος μου Joel. Ήταν σίγουρα η πιο αξέχαστη ημέρα της ζωής μου, και ήμουν τόσο χαρούμενη που οι ρίζες μου "Wildcat" παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτό!

Η Άννα Cecilia Seaward (Raassina) και ο Steve Seaward, το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης στη Βοστώνη

Η Άννα και εγώ συναντηθήκαμε στην τάξη Αριστοτέλη καθηγήτρια Αδάμ Μπερέφορντ την άνοιξη του 2008. Εντυπωσιάστηκε επειδή πήγα αμέσως και της παρουσιάστηκα. Εργάστηκε εκείνη την εποχή στην πλατεία του Χάρβαρντ, οπότε εφευρέθηκα πολλές δικαιολογίες για να βρεθώ στην Κόκκινη Γραμμή στην πλατεία του Χάρβαρντ μετά την τάξη.

Διάβασα πολλά, γι 'αυτό είπα ότι πήγαινα στα βιβλιοπωλεία στην πλατεία. Αγόρασα πολλά βιβλία αυτό το εξάμηνο! Για να φανεί δροσερό, θα κρεμάσω και θα μιλήσω μετά την τάξη και θα περιμένω να φύγει, προσποιούμενος ότι θα μείνεις πίσω. Αλλά τότε θα έτρεχα για να βεβαιωθώ ότι ήμουν στο ίδιο λεωφορείο μαζί της!

Είχαμε την ίδια ομάδα φίλων, οπότε ήμασταν συχνά γύρω μας. Την ζήτησα μια νύχτα (πολύ νωρίς το πρωί) στη Hi Fi Pizza στην κεντρική πλατεία. Η πρώτη μας ημερομηνία ήταν στο ICA, και το υπόλοιπο είναι ιστορία!

Mary και Tom Goetter, το Πανεπιστήμιο του Wisconsin Milwaukee

Το έτος ήταν το 1977, το ανώτερο έτος μας. Εκείνη την εποχή, υπήρχαν ελάχιστες γυναίκες στη σχολή μηχανικής, έτσι συνηθίζαμε να είμαι η μόνη γυναίκα στις περισσότερες τάξεις μου. Ήταν η τελευταία τάξη πριν από τις τελικές εξετάσεις, την αποφοίτηση και την έναρξη των σταδιοδρομιών μηχανικής. Ο καθηγητής αναθεώρησε το υλικό για την τελική εξέταση και ρώτησε αν υπήρχαν ερωτήσεις. Μετά από λίγα λεπτά σιωπής ο Τομ Γκέτερερ σήκωσε το χέρι του. "Ναι, κύριε Goetter;" είπε ο καθηγητής Mueller. "Θέλω να μάθω", ξεκίνησε ο Τομ, "θα μείνει η Mary Penn σε μια συνάντηση μαζί μου;" Ο καθηγητής Mueller με γύρισε με ένα χαρούμενο χαμόγελο. "Λοιπόν, κυρία Penn;" Γέλασα και είπα ναι. Είμαστε παντρεμένοι για 32 χρόνια.

Jina (Marmelzat) Lindstedt και David Lindstedt, Πανεπιστήμιο Tufts

Σε μια ξεκάθαρη ημέρα πτώσης το 1975, καθόμουν στα υπαίθρια σκαλοπάτια του Hamilton Pool με το κολύμπι Tufts, Don Megerle. Συζητήσαμε την επερχόμενη σεζόν, όταν μου έδωσε μια ώθηση με τον αγκώνα για να δω το ξανθό, κοκκινωπό, μαυρισμένο κορίτσι της Καλιφόρνιας - ένα σπάνιο θέαμα στη Νέα Αγγλία - που κατευθύνεται προς το δρόμο μας. Έφτασε σε εμάς και ρώτησε αν μάθαμε πού ήταν τα γήπεδα σκουός. Ο προπονητής απάντησε: "Φυσικά, το κάνουμε. Και ο Dave θα χαρεί να σας μεταβεί σε αυτούς. "Δεν ήξερα ότι είχαμε γήπεδα σκουός. Προχώρησα στο μαιάνδα με τη Jina στη ρυμούλα δίπλα στην πισίνα, στο γήπεδο μπάσκετ, στην εσωτερική πίστα, στους χώρους βαρών και στα αθλητικά γραφεία, εξασφαλίζοντας ότι τα γήπεδα βρίσκονταν πολύ κοντά, αλλά μόλις γύρισα λίγο. Τελικά βρήκα τα γήπεδα … και τελικά παντρεύτηκα, με τον Coach Megerle ως έναν από τους γαμπρούς μας. Έχουμε μια θαυμάσια 17χρονη κόρη και ζούμε στη νότια Καλιφόρνια - μια σοφή απόφαση αφού βιώσαμε τη χιονοθύελλα του '78. Ο προπονητής μας καλεί την επέτειό μας κάθε χρόνο.

Jonathan Kirkendall και Scott Perkins, Πανεπιστήμιο Naropa

Ήταν μια φωτεινή, ηλιόλουστη μέρα και ο Scott είχε ένα πουκάμισο με μακριά μανίκια και ένα λευκό μπλουζάκι που δείχνει κάτω. Εκτυπώθηκε στο μπλουζάκι ήταν: "Κανείς δεν ξέρει ότι είμαι ομοφυλόφιλος".

"Ω άνθρωπος", μου είπα, "το μισώ όταν ευθείς άνθρωποι φορούν αυτό το πουκάμισο." Ο Scott μου έδωσε μια αμηχανία.

"Τι;" ρώτησε. Και έπειτα μου έβγαινε: ο Scott Perkins, ο δροσερός βοηθός admin του Buddhist Studies, ο χαριτωμένος χρονικός κάτοχος για τις 8 το πρωί, ήταν γκέι. Σαν εμένα. Ενόχλησε, άρπαξα την τσάντα βιβλίου, κατάπινα σκληρά, μουρμούρισε κάτι και έφυγα.

Μια μέρα του Αυγούστου, πριν ξεκινήσει η σχολική χρονιά, κατάφερα να ξεσηκώσω την εμπιστοσύνη μου για να καλέσω τον Scott και να κάνω μια μέρα γεύματος. Συναντήσαμε στο εστιατόριο. Ήμουν κάτω με ένα καλοκαιρινό κρύο και αισθάνθηκα λίγο άθλια. Μετά το μεσημεριανό γεύμα, γυρίσαμε πίσω στη Naropa.Είπα στον Scott ότι με το κρύο και τη νέα πρακτική και τις τάξεις που ξεκίνησα έπρεπε να προσλάβω κάποιον που να φροντίζει για μένα. Στη συνέχεια γύρισε προς μένα και είπε, "Θα φροντίσαμε για εσάς." Και έχει εδώ και 18 χρόνια.

Βγάζει, παίζει στην ομάδα μου.

Η Sarah Parliman Wilson και ο Andrew Wilson, το Πανεπιστήμιο του Βερμόντ

Ο σύζυγός μου και εγώ ήμασταν και οι δύο πρωτοετείς το 1978, και οι δύο ζούσαν στο Buckham Hall. Βρισκόμουν στον τέταρτο όροφο. ήταν στον τρίτο όροφο. Σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, θα γλίστρησε σημειώσεις κάτω από την πόρτα μου. Τότε, μια μέρα ένα σωρό αγόρια από τον τρίτο όροφο ξεκίνησε βασανίζει όροφο των κοριτσιών με ψεκασμό κρέμα ξυρίσματος για τοίχους, τρίψιμο βαζελίνη στις τουαλέτες, ντάμπινγκ σκουπίδια του νερού στο πάτωμα, και άλλες ανοησίες. Ήταν γραφτό να γίνει ένα αστείο, αλλά στην πραγματικότητα ήταν λίγο τρομακτικό, έτσι έμεινα στο δωμάτιό μου, φοβάται να βγει έξω. Όταν τελικά άνοιξα την πόρτα βρήκα τον Andy να κάθεται στο πάτωμα απέναντί ​​μου. Πήρα αμέσως πολύ θυμωμένος γιατί σκέφτηκα ότι ήταν μέσα στις μέσες καμάρες … αλλά αποδεικνύει ότι προστατεύει το δωμάτιό μου για μένα! Είχαμε ξεχαστεί και σε εκείνο το πρώτο έτος, αλλά άρχισε να χρονολογείται "σοβαρά" το δεύτερο έτος σπουδών μας. Αποφοίτησα το Μάιο του 1982 και παντρεύτηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 1982.

Και οι δύο μας θυμούμαστε τις ημέρες UVM. Αυτό το ερχόμενο Σεπτέμβριο θα είναι η 29η επέτειος του γάμου μας.

Rosemary (Joubert) Bump και Forrest Bump, Πανεπιστήμιο του Ειρηνικού

Συναντήθηκα την πρώτη και μοναδική μου αγάπη - τη γυναίκα μου - στο Πανεπιστήμιο του Ειρηνικού.

Τότε, ήμουν τόσο ντροπαλός. Η Rosie φλερτάρρευσε μαζί μου, με πειράζει γιατί σκέφτηκε ότι το όνομά μου ήταν αστείο. Έτσι γνωρίσαμε. Η Rosie είχε υποτροφία μουσικής στον Ειρηνικό. Έζησε σε ένα κοιτώνα, και την κάλεσα. Ωστόσο, είχαν αυστηρές ώρες και κανόνες: τα αρσενικά δεν μπορούσαν να μπουν στο κοιτώνα μετά τις 10 μ.μ. Έτσι θα πάω στο κέντρο της πόλης και θα της αγοράσω ένα χάμπουργκερ αργά το βράδυ, στη συνέχεια, θα το βάλουμε σε μια χάρτινη σακούλα? Στη συνέχεια Rosie θα απογοητεύσει μια σειρά από το παράθυρό της, θα δέσει στην τσάντα χάμπουργκερ, και να το στείλετε πίσω από την ίδια. Αυτός ήταν ο χορός με το χορτάρι μας.

Αλλά τότε ο πατέρας της Ρόζι μετακόμισε την οικογένεια στο Ντάλας όπου άρχισε να εργάζεται στο φράγμα του Κόκκινου Ποταμού. Η Rosemary πήγε πάρα πολύ. Πήγα στο Λούισβιλ του Κεντάκυ για να πάει στην ιατρική σχολή, αλλά διατηρούνται σε επαφή, και οδήγησε το τρένο προς τα κάτω για να την επισκεφθείτε ένα ζευγάρι φορές. Γνώριζε κάποιον που μου άρεσε να το αναφέρω ως "αυτόν τον ηλίθιο καουμπόη" - αν και η Ρόζι μπορεί να μην συμφωνεί με αυτό!

Τέλος πάντων, ήταν χρονολογείται το ηλίθιο καουμπόη και ήμουν στην πυρκαγιά με ζήλια, έτσι έβαλα την πίεση πάνω της για να με παντρευτεί. Τέλος, μετά από μερικά ακόμα χάμπουργκερ, είπε ναι και κατέληξε με ένα αστείο όνομα επίσης! Έχουμε παντρευτεί 60 χρόνια τώρα. Όχι όλα ήταν εύκολο, αλλά δεν θα έλειψα ένα λεπτό από αυτό για οτιδήποτε στον κόσμο. Είμαι τόσο πολύ, ή περισσότερο, ερωτευμένος μαζί της σήμερα ως την ημέρα που παντρευτήκαμε.

Συναντήσατε τον συνεργάτη σας στο κολέγιο; Πείτε μας για την ιστορία αγάπης σας στην παρακάτω ενότητα σχολίων.

Πηγές: Κάντε κλικ στο όνομα του κολλεγίου για το πλήρες, μη επεξεργασμένο κείμενο καθώς και για άλλες ιστορίες αποφοίτων.

Καρδιά και τριαντάφυλλο εικόνα από την Shutterstock.