Το ACA αρχίζει να μειώνει το κόστος για όλους, σε ορισμένες πολιτείες περισσότερο από άλλους

Με τον Γκάρυ Βόττουρ

Μάθετε περισσότερα για το Gary στην ιστοσελίδα μας Ρωτήστε έναν σύμβουλο

Ο νόμος για την προσιτή φροντίδα αρχίζει να έχει τις προβλεπόμενες επιπτώσεις του στο κόστος υγειονομικής περίθαλψης σε ολόκληρη τη χώρα. Πολλά νοσοκομεία βρίσκουν μειωμένη ζήτηση για φιλανθρωπική φροντίδα - δηλαδή φροντίδα που παρέχεται σε ασθενείς που δεν μπορούν να πληρώσουν για υπηρεσίες νοσοκομείων λόγω χαμηλού εισοδήματος ή έλλειψης ασφάλισης. Αυτό συμβαίνει μόνο σε κράτη που επέκτειναν τα προγράμματα Medicaid χρησιμοποιώντας τα κίνητρα και τη χρηματοδότηση που προβλέπει ο νόμος περί υγείας. Ακόμα, αυτή η αλλαγή αρχίζει να έχει σημαντική επίδραση στο κόστος της υγειονομικής περίθαλψης για όλους.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, δαπανούμε περισσότερα για την υγειονομική περίθαλψη από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο, περίπου το 17% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος μας. Ωστόσο, σύμφωνα με τα περισσότερα πρότυπα ποιότητας της υγειονομικής περίθαλψης, δεν κατατάσσονται τα υψηλότερα. Αυτό οφείλεται κυρίως στην προσέγγισή μας στην ασφάλιση ασθενείας, όπου μια μη ρυθμιζόμενη αγορά ασφαλιστικών εταιρειών μπόρεσε να αποκομίσει τεράστια κέρδη που αποφέρουν λίγα οφέλη στην ποιότητα της περίθαλψης. Ένας άλλος σημαντικός λόγος είναι ότι τα νοσοκομεία είναι υποχρεωμένα να παρέχουν φροντίδα σε όλους, ανεξάρτητα από το εάν έχουν ασφάλιση ή όχι. Τα νοσοκομεία δεν παρέχουν μόνο φιλανθρωπική φροντίδα με δικά τους έξοδα. Αντίθετα, μετατοπίζουν το βάρος σε άλλους ασθενείς αυξάνοντας το κόστος των υπηρεσιών τους. Αυτό αυξάνει το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης για όλους μέσω υψηλότερων ασφαλίστρων για όσους έχουν ασφάλεια και υψηλότερο κόστος για όσους πληρώνουν από την τσέπη. Ο νόμος για την υγεία αλλάζει και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά σε μια προσπάθεια να μειωθεί το κόστος και να βελτιωθεί η πρόσβαση για όλους.

Δύο από τις βασικές διατάξεις του νόμου είναι περιορισμοί στο ποσό των κερδών που οι ασφαλιστές υγείας μπορούν να κάνουν από την πώληση ασφαλιστικών προϊόντων και την επέκταση των υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης για όσους έχουν χαμηλό εισόδημα μέσω της αύξησης των ορίων εισοδήματος για κρατικά προγράμματα Medicaid. Ο νόμος για την προσιτή φροντίδα αρχικά επιδίωξε να απαιτήσει από όλα τα κράτη να επεκτείνουν τη Medicaid με ομοσπονδιακή χρηματοδότηση, αλλά το 2012 το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε ότι κάθε κράτος είχε το δικαίωμα να αποφασίσει για το αν θα επεκτείνει τα προγράμματα Medicaid. Σε μια εμφάνιση αντίθεσης του νόμου, 24 κράτη αποφάσισαν να μην επεκταθούν.

Το Kaiser Family Foundation αναφέρει ότι 7.6 εκατομμύρια Αμερικανοί που θα μπορούσαν να είναι επιλέξιμοι για Medicaid ζουν σε κράτη που αποφάσισαν να μην επεκτείνουν Medicaid. Σε αυτά τα κράτη, η προσοχή των πολιτών στα γεγονότα εξοικονόμησης κόστους της επέκτασης του Medicaid κάνει τη διαφορά ως προς το πόσο πιθανό είναι να πραγματοποιήσουν επέκταση στο μέλλον. Σε πολλά από αυτά τα κράτη, κυρίως στη Γεωργία, στο Μισσούρι και στη Βόρεια και Νότια Καρολίνα, δημιουργήθηκαν κινήματα διαμαρτυρίας για την απαίτηση νομοθετικής ανατροπής που θα επέτρεπε στη Medicaid να επεκταθεί με ομοσπονδιακά κονδύλια για την κάλυψη της ασφάλισης υγείας για τα ανασφάλιστα εκατομμύρια. Η επέκταση του Medicaid σε αυτά τα κράτη όχι μόνο θα μειώσει τον αριθμό των ανασφάλιστων αλλά θα μειώσει επίσης το κόστος υγειονομικής περίθαλψης για όλους. Όσο περισσότεροι άνθρωποι είναι επιλέξιμοι σε ένα κράτος, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η εξοικονόμηση κόστους εάν το κράτος αποφασίσει να επεκτείνει το Medicaid.

Μια νέα μελέτη από το νοσοκομείο του Κολοράντο εξέτασε την φιλανθρωπική φροντίδα που παρείχαν 456 νοσοκομεία σε 30 κράτη κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014. Τα μισά από τα κράτη της μελέτης είχαν επεκτείνει τα προγράμματα Medicaid και το ήμισυ δεν το είχαν. Στα κράτη της επέκτασης, η μελέτη διαπίστωσε μείωση κατά 30% των νοσοκομειακών δαπανών για φιλανθρωπικές υποθέσεις. Πολλά από αυτά τα νοσοκομεία είχαν παράσχει προσωπικό στο χώρο για να βοηθήσουν τους παραλήπτες της φιλανθρωπικής φροντίδας να εγγραφούν στα προγράμματα Medicaid. Καθώς αυτά τα κράτη συνεχίζουν να υπογράφουν άτομα για Medicaid, αναμένεται ότι το κόστος της φροντίδας φιλανθρωπίας θα συνεχίσει να μειώνεται. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης σημαντική μείωση των αυτοαπασχολούμενων ασθενών που δεν είχαν ασφάλιση, καθώς πολλοί από αυτούς τους ασθενείς έγιναν επιλέξιμοι για Medicaid στα πλαίσια των διευρυμένων προγραμμάτων.

Στους κυβερνήτες του Οχάιο και του Κεντάκι κάθε ένας βρήκε τρόπους να χρησιμοποιήσει νομικές ιδιοτυπίες για να επεκτείνει το Medicaid, παρά τις νομοθετικές προσπάθειες να το εμποδίσει. Ο Ρώσος Κασίχ, μέλος του Οχάιο, χρησιμοποίησε διοικητικό συμβούλιο το οποίο κανονικά επιβλέπει την κρατική σύμβαση για να εγκρίνει την επέκταση. Ο Steve Beshear του Κεντάκυ, Δημοκρατικός, ήταν σε θέση να διατάξει την επέκταση, επειδή οι κανόνες επιλεξιμότητας ορίζονται σε κρατικούς κανονισμούς που μπορούν να τροποποιηθούν με εκτελεστική εντολή. Ο κυβερνήτης της Βιρτζίνια Terry McAuliffe, ένας άλλος δημοκράτης, διερευνά την επιλογή να παρακάμψει το νομοθετικό σώμα με την έκδοση εκτελεστικής εντολής που θα εγγράφει 400.000 Virginians στο Medicaid.

Τα νοσοκομεία διαμαρτύρονται επίσης για τα κράτη που δεν έχουν διευρύνει το Medicaid. Δύο νοσοκομεία στην περιοχή Τζάκσονβιλ της Αλαμπάμα έχουν υποβάλει καταγγελίες στο κράτος ότι η απόφαση να μην επεκταθεί η Medicaid τους έχει κοστίσει 1,2 εκατομμύρια δολάρια σε έσοδα ήδη φέτος. Δεδομένου ότι περισσότερα νοσοκομεία συνειδητοποιούν ότι το υψηλότερο κόστος σε αυτά τα κράτη τα καθιστά λιγότερο οικονομικά από τα νοσοκομεία σε χώρες επέκτασης, η πίεση θα συνεχίσει να αυξάνεται.

Εκτός από την επέκταση του Medicaid και τον περιορισμό των κερδών των ασφαλιστικών εταιρειών, ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι ότι ο νόμος για την προσιτή φροντίδα υποχρεώνει όλους να έχουν ασφάλιση υγείας. Μεγάλες ποσότητες ομοσπονδιακών επιδοτήσεων βοηθούν τα άτομα με περιορισμένο εισόδημα να παρέχουν ειδική ασφάλιση, αλλά οι επεκτάσεις του Medicaid μειώνουν την ανάγκη για αυτές τις επιδοτήσεις. Στην πραγματικότητα, τα κράτη επέκτασης παρουσιάζουν τεράστιες μειώσεις στον συνολικό αριθμό των ανασφάλιστων, κυρίως στο Κεντάκυ (κατά 50%), στη Μινεσότα (κατά 40%) και στο Νιου Τζέρσεϋ (κατά 38%). Η αύξηση του αριθμού των ασφαλισμένων βοηθά τις ασφαλιστικές εταιρείες να παραμείνουν κερδοφόρες.Στην ασφάλιση, η εξάπλωση του κινδύνου σε έναν μεγαλύτερο, υγιέστερο πληθυσμό επιστρέφει περισσότερα κέρδη απ 'ό, τι υπερφορτώνει έναν μικρότερο, λιγότερο υγιή πληθυσμό.

Η αντιπολίτευση στα κράτη που δεν επεκτείνουν το Medicaid θα συνεχίσει να είναι δαπανηρή σε εκείνους που ζουν εκεί. Οι ασφαλιστές θα είναι σε θέση να χρεώνουν υψηλότερα ασφάλιστρα και τα νοσοκομεία θα συνεχίσουν να μετατοπίζουν το κόστος της φιλανθρωπικής φροντίδας στους ασφαλισμένους και τους αυτοαπασχολούμενους ασθενείς. Το πιο σημαντικό είναι ότι τα άτομα με χαμηλά εισοδήματα δεν θα μπορούν να απολαμβάνουν τα οφέλη που παρέχει η ασφάλιση για τη βελτίωση της υγείας, όπως η προληπτική ιατρική και η αυξημένη ευαισθητοποίηση σχετικά με τον τρόπο ζωής, τα οποία τα νοσοκομεία δεν παρέχουν ως φιλανθρωπική φροντίδα. Όπως λέει η παλιά παροιμία, μια ουγγιά πρόληψης αξίζει μια λίβρα θεραπείας.