Η βασική ανταλλαγή

είναι

η σύμβαση συμφωνεί να καταβάλει τόκους με αυξανόμενο ποσό κεφαλαίου Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα): Σε μια ανταλλαγή, ένα συμβαλλόμενο μέρος μειώνει την έκθεσή του σε κίνδυνο ενώ το άλλο μέρος αυξάνει την έκθεσή του σε κίνδυνο με τις ελπίδες

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το αρχικό ποσό της σύμβασης ανταλλαγής, που ονομάζεται επίσης "πλασματική εντολή" ή το "πλασματικό ποσό", παραμένει σταθερό.

Για παράδειγμα, υποθέστε ότι ο Charlie κατέχει μια επένδυση $ 1.000.000 που του πληρώνει LIBOR + 1% κάθε μήνα. Καθώς το LIBOR ανεβαίνει και κατεβαίνει, η πληρωμή Charlie λαμβάνει αλλαγές.

Τώρα υποθέστε ότι η Sandy κατέχει μια επένδυση $ 1.000.000 που πληρώνει το 1,5% της κάθε μήνα. Η πληρωμή που λαμβάνει δεν αλλάζει ποτέ. Ο Charlie αποφασίζει ότι θέλει να κλειδώσει σε μια σταθερή πληρωμή για την επένδυσή του και η Sandy αποφασίζει ότι θέλει να πάρει την ευκαιρία να λάβει υψηλότερες πληρωμές για την επένδυσή της. Τόσο ο Charlie όσο και η Sandy συμφωνούν να συνάψουν σύμβαση ανταλλαγής επιτοκίων. Σύμφωνα με τους όρους της σύμβασής τους, ο Charlie συμφωνεί να καταβάλει το Sandy LIBOR + 1% μηνιαίως με κεφάλαιο $ 1.000.000 και η Sandy συμφωνεί να πληρώσει το Charlie 1.5% μήνα για το ποσό κεφαλαίου $ 1.000.000. [Κάντε κλικ εδώ για να δείτε τα αποτελέσματα αυτού του παραδείγματος κάτω από διαφορετικά σενάρια, όπως εξηγείται στον ορισμό του swap επιτοκίου.]

Ο Charlie και ο Sandy συμφωνούν επίσης να κάνουν αυτό μια επικείμενη κύρια ανταλλαγή, σύμφωνα με την οποία το ποσό κεφαλαίου $ 1.000.000 θα αυξηθεί αυτόματα κατά $ 100.000 ανά έτος. Έτσι, στο τέλος του έτους ένα, το ποσό του κεφαλαίου έχει αυξηθεί στα $ 1.100.000, και στο τέλος του έτους δύο αυξάνεται στα $ 1.200.000 και ούτω καθεξής.

Γιατί Σημαίνει:

αυξάνοντας τις εταιρείες που χρειάζονται αυξανόμενο κεφάλαιο. Η επικείμενη κύρια ανταλλαγή επιτρέπει στην εταιρεία είτε να μειώσει είτε να αυξήσει την έκθεσή της σε μεταβολές στα υποκείμενα επιτόκια καθώς αυξάνει το ποσό που δανείζεται.