Κεφάλαιο 13 Ορισμός και Παράδειγμα

Τι είναι:

Το Κεφάλαιο 13 αναφέρεται στο τμήμα της αμερικανικής νομοθεσίας περί χρεοκοπίας. (

)> Οι ιδιώτες, οι αυτοαπασχολούμενοι και όσοι ασκούν επιχείρηση χωρίς νομική προσωπικότητα μπορούν να ασκήσουν πτώχευση σύμφωνα με το Κεφάλαιο 13. οι εταιρίες και οι εταιρικές σχέσεις δεν μπορούν.

Για να υποβάλετε το κεφάλαιο 13, που ονομάζεται επίσης "σχέδιο μισθωτού", ο οφειλέτης υποβάλλει αίτηση στο τοπικό δικαστήριο πτώχευσης. Ο οφειλέτης πρέπει να παρέχει στο δικαστήριο οικονομικές και φορολογικές πληροφορίες, καθώς και έναν κατάλογο των πιστωτών και των οφειλών. Το δικαστήριο απαιτεί επίσης συνήθως την απόδειξη ότι το άτομο έχει λάβει πιστωτική συμβουλή. Η υποβολή αιτήματος του Κεφαλαίου 13 συνήθως σταματά τις περισσότερες διαδικασίες είσπραξης κατά του οφειλέτη, συμπεριλαμβανομένων αγωγών, παρακρατήσεων και τηλεφωνικών κλήσεων.

Μετά τα ατομικά αρχεία, το δικαστήριο ορίζει έναν αμερόληπτο διαχειριστή που συναντά με τους πιστωτές και συνεργάζεται με τον οφειλέτη για να αναπτύξει σχέδιο αποπληρωμής. Εάν το δικαστήριο εγκρίνει το σχέδιο, ο διαχειριστής πραγματοποιεί εβδομαδιαίες ή διμηνιαίες πληρωμές στους πιστωτές. Για το λόγο αυτό, το Κεφάλαιο 13 αποτελεί βιώσιμη επιλογή για άτομα με τακτικά εισοδήματα - επιτρέπει στους οφειλέτες να προτείνουν προγράμματα δόσεων για την αποπληρωμή μέρους ή του συνόλου του χρέους τους σε διάστημα τριών έως πέντε ετών. Ο οφειλέτης πραγματοποιεί τις πληρωμές του σχεδίου στον διαχειριστή, ο οποίος διανέμει τις πληρωμές στους πιστωτές.

Η διατροφή, η στήριξη των παιδιών και τα δάνεια σπουδαστών γενικά δεν μπορούν να απορριφθούν σε μια υπόθεση του κεφαλαίου 13, ούτε και οι περισσότερες αποφάσεις κατά του οφειλέτη για εγκληματικές ενέργειες. Εάν ο οφειλέτης επιθυμεί να διατηρήσει το σπίτι του ή άλλα περιουσιακά στοιχεία που χρησιμεύουν ως ασφάλεια σε έναν συγκεκριμένο πιστωτικό φορέα, τότε το σχέδιο αποπληρωμής πρέπει να εξετάζει συγκεκριμένα τον τρόπο με τον οποίο αυτός ο δανειστής θα καταβληθεί πλήρως εντός των πέντε ετών που επιτρέπονται από τους νόμους του Κεφαλαίου 13. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο οφειλέτης δεν μπορεί να αναλάβει οποιοδήποτε νέο χρέος χωρίς την άδεια του εντολοδόχου.

Δεν είναι όλα τα άτομα επιλέξιμα για το Κεφάλαιο 13. όσοι έχουν περισσότερο από ένα ορισμένο ποσό χρέους δεν πληρούν τις προϋποθέσεις και πρέπει να καταθέσουν το κεφάλαιο 11 ή το κεφάλαιο 7. Αλλά οι οφειλέτες συχνά επιλέγουν το κεφάλαιο 13 πάνω από το κεφάλαιο 11 ή το κεφάλαιο 7 επειδή τους βοηθά να αποφύγουν τον αποκλεισμό των σπιτιών τους επιτρέποντάς τους να καλύψουν για τις παραβατικές πληρωμές υποθηκών και τους βοηθά να αποφύγουν την άμεση επαφή με τους πιστωτές τους. Ένα άτομο μπορεί να βγει από το Κεφάλαιο 13 (δηλαδή να «εκταμιευτεί»), αν το σύνολο του χρέους επιστραφεί και εάν έχει ολοκληρώσει ένα μάθημα χρηματοοικονομικής διαχείρισης. Μετά την απαλλαγή, οι πιστωτές του οφειλέτη δεν μπορούν πλέον να επιδιώξουν τον οφειλέτη για πληρωμές ή να προσπαθήσουν να εισπράξουν τις εκκαθαρισμένες υποχρεώσεις.

Γιατί το θέμα:

Το κεφάλαιο 13

αφορά μόνο την αποκατάσταση. Παρέχει στους ανθρώπους την ευκαιρία να μείνουν στα σπίτια τους και να εξοφλήσουν τα χρέη τους την ίδια στιγμή. Ωστόσο, το κεφάλαιο 13 μπορεί να είναι πολύπλοκο και δαπανηρό. Οι πιστωτές που εμπλέκονται σε έναν δανειολήπτη του Κεφαλαίου 13 φέρουν ασυνήθιστα υψηλό κίνδυνο και συνήθως είναι σε θέση μόνο να εισπράξουν πένες στο δολάριο (εάν αυτό). Εάν το Κεφάλαιο 13 αποδειχθεί ανεπιτυχές, ο οφειλέτης ή ο δικαστής μπορούν να μετατρέψουν την υπόθεση σε καταχώρηση του Κεφαλαίου 7. Σε αυτό το σενάριο, ο εντολοδόχος αποκλείει τα περιουσιακά στοιχεία του δανειολήπτη, τα εκκαθαρίζει και χρησιμοποιεί τα χρήματα για να πληρώσει τους πιστωτές. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε γιατί Πτώχευση δεν είναι εύκολη: