Βοήθεια είναι να έρχονται για την παραμονή στο σπίτι γονείς άρνηση πίστωσης

Χάρη σε μια τροποποίηση του νόμου CARD του 2009, οι γονείς παραμονής στο σπίτι δυσκολεύονται να λάβουν έγκριση για νέες πιστωτικές κάρτες. Αναγνωρίζοντας τη ζημία της τροπολογίας, το CFPB εισέρχεται για να σώσει την ημέρα.

Ο νόμος CARD - το καλό και το κακό

Ο νόμος περί υπευθυνότητας, ευθύνης και αποκάλυψης πιστωτικών καρτών του 2009 ήταν μια αξιέπαινη προσπάθεια για την προστασία των καταναλωτών από τις αθέμιτες πρακτικές των εταιρειών πιστωτικών καρτών. Για παράδειγμα, η πράξη έβαλε τέλος στις αναδρομικές αυξήσεις των τόκων, στις περιορισμένες αμοιβές των δανείων χαμηλού κινδύνου και στα απαιτούμενα έγγραφα πιστωτικής κάρτας που πρέπει να γραφτούν σε απλή γλώσσα. Συνολικά, η νομοθεσία ήταν τόσο υγιεινή όσο και πολύ αναγκαία.

Ωστόσο, μια τροποποίηση που τέθηκε σε εφαρμογή τον περασμένο Οκτώβριο προκάλεσε ανησυχία μεταξύ των γονέων παραμονής στο σπίτι και των ομάδων υπεράσπισης των καταναλωτών. Η τροπολογία απαιτεί από τους εκδότες πιστωτικών καρτών να βασίζουν τις αποφάσεις δανεισμού στο ατομικό εισόδημα παρά στο εισόδημα των νοικοκυριών. Το πλεονέκτημα είναι να περιορίζεται το ποσό της πίστωσης που διατίθεται στους νέους ενήλικες και τους σπουδαστές που ενδέχεται να μην είναι έτοιμοι για μια μεγάλη πιστωτική γραμμή. Δεν είναι σε θέση να οδηγήσουν τα coattails του εισοδήματος των γονιών τους, οι μαθητές είναι λιγότερο πιθανό να αποκτήσουν τις πιστωτικές κάρτες που θα μπορούσαν να τους αφήσουν να πνιγούν στο χρέος. Θα πρέπει να κολλήσουν στις καλύτερες φοιτητικές πιστωτικές κάρτες.

Ενώ ίσως είναι χρήσιμος για τον περιορισμό της πίστωσης σπουδαστών, η τροπολογία έχει μια μεγάλη δυσάρεστη παρενέργεια. Οι γονείς που μένουν στο σπίτι δυσκολεύονται να εγκριθούν για νέες πιστωτικές κάρτες. Επειδή οι εκδότες πρέπει τώρα να εξετάζουν το ατομικό εισόδημα αντί για το εισόδημα των νοικοκυριών, οι μητέρες και οι μπαμπάδες που δεν εισάγουν μισθό είναι απίθανο να βρουν έγκριση χωρίς συναινετικό.

Επίλυση του προβλήματος

Ακόμη και οι γονείς με τέλεια πίστη που έχουν επιδείξει άψογη οικονομική ανιδιότητα έχουν προβλήματα. Η μητέρα του Stay-at-Home Holly McCalls είπε: "Είναι 2012, και επειδή είμαι μια μαμά στο σπίτι, δεν μπορώ να βρω τη δική μου πιστωτική κάρτα … Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι φτιάχνω το 95% των νοικοκυριών μας, έχουν ένα άψογο πιστωτικό αποτέλεσμα και χειρίζονται τα περισσότερα οικονομικά της οικογένειάς μου ». Σε συνεργασία με την MomsRising.org, η McCall δημιούργησε μια αναφορά για να διορθώσει την τροπολογία, συγκεντρώνοντας πάνω από 40.000 υπογραφές.

Το Γραφείο Προστασίας Χρηματοοικονομικών Καταναλωτών βρίσκεται στην υπόθεση. Ο Richard Cordray, διευθυντής των οργανισμών, είπε σε ακροαματική ακρόαση, "… διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για σημαντικό πρόβλημα. Υπάρχουν δεκάδες - και ίσως εκατοντάδες - χιλιάδες άτομα που ενδεχομένως δεν έχουν πρόσβαση στην πίστωση λόγω του τρόπου με τον οποίο ερμηνεύθηκε ο νόμος. "Το CFPB αναμένεται να προτείνει έναν νέο κανόνα πριν το συνέδριο συναντηθεί το Νοέμβριο.

Κανείς δεν φαίνεται να αντιτίθεται στην αλλαγή του κανόνα. Το ζήτημα είναι αρκετά σαφές. Κανείς δεν θα αρνηθεί την αξία που οι γονείς παραμένουν στο σπίτι που φέρνουν σε ένα νοικοκυριό. Το Salary.com εκτιμά ότι η μέση μητέρα στο σπίτι θα εργάζεται 95 ώρες την εβδομάδα, ένα φόρτο εργασίας αξίας 113.000 δολαρίων ετησίως. Και σαφώς, το εισόδημα ενός παντρεμένου γονέα, παραμονής στο σπίτι, δεν θα πρέπει να επηρεάζει την πιστοληπτική ικανότητα. Ο γάμος, βέβαια, είναι μια συνεργασία και συγκέντρωση πόρων. Το εισόδημα των νοικοκυριών είναι πολύ ισχυρότερο δείκτη για το κατά πόσον ένας γονέας είναι κατάλληλος για ένα συγκεκριμένο χρηματοοικονομικό προϊόν.

Προς το παρόν, θα κρατήσουμε σφιχτά και θα δούμε τι φέρνει ο Νοέμβριος. Αν όλα πάνε ομαλά, θα επανέλθουμε σε ένα σύστημα έγκρισης βασισμένο στο εισόδημα των νοικοκυριών για τους γονείς παραμονής στο σπίτι.