Οι καταναλωτές και το μέλλον του LIBOR - Συνέντευξη με τον Richard Grossman

Το σκάνδαλο της LIBOR για τη νομιμοποίηση έφερε τώρα πρόστιμα ύψους 455 εκατομμυρίων δολαρίων στη Barclays Bank και άφησε ένα σοβαρό σημείο στο ρεκόρ του οικονομικού κλάδου, το οποίο είναι λιγότερο από άψογο. Η χειραγώγηση του LIBOR είναι σοβαρή δουλειά. Υπολογίζεται ότι τα 800 δισεκατομμύρια δολάρια σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα συνδέονται με το LIBOR. Το LIBOR είναι μια αριθμητική εκτίμηση του κόστους δανεισμού μιας τράπεζας (το επιτόκιο που μία τράπεζα χρεώνει σε μια άλλη όταν δανείζει χρήματα στην τράπεζα αυτή). Υπολογίζεται από οπουδήποτε από 6 - 18 τράπεζες που υποβάλλουν τις εκτιμήσεις τους για το κόστος δανεισμού τους. Το άνω 25% και το κατώτατο 25% των αριθμών απορρίπτονται και στη συνέχεια ο μέσος όρος λαμβάνεται από το υπόλοιπο 50%. Οι επενδυτικές τράπεζες όπως η Barclays ενδιαφέρονται για το LIBOR, επειδή τα μεγάλα σύνθετα παράγωγά της και άλλα διάφορα επενδυτικά πακέτα είναι συνδεδεμένα με αυτήν. Η αλλαγή του LIBOR ακόμη και λίγο μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα εκατομμύρια δολάρια να αλλάζουν τα χέρια μεταξύ αυτών των τραπεζών. Το LIBOR επηρεάζει επίσης άμεσα τους μεμονωμένους καταναλωτές. Μιλήσαμε με τον Richard Grossman για να μάθετε περισσότερα για το σκάνδαλο. Ο Γκρόσμαν είναι καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Wesleyan και προσέφερε στον Investmentmatome τη γνώμη του για τον τρόπο με τον οποίο οι χειρισμοί LIBOR επηρέασαν τα άτομα, τον τραπεζικό κλάδο στο σύνολό του και τι έχει το μέλλον στο μέλλον για όσους συνδέονται με το LIBOR.

Πώς οι καταναλωτές χτυπήθηκαν

Εκτός από τα τεράστια παράγωγα που διαπραγματεύονται μεταξύ τραπεζών, επηρεάστηκαν τα μικρά χρηματοπιστωτικά προϊόντα που κατείχαν ιδιώτες. Τα δάνεια εγχώριας δικαιοσύνης, τα στεγαστικά δάνεια ρυθμιζόμενου επιτοκίου (ARM), τα επιτόκια των πιστωτικών καρτών και οι διαθέσιμες πιστώσεις συνδέονται συχνά με το LIBOR. Σύμφωνα με τον Grossman, οποιοσδήποτε με υποθήκη με κυμαινόμενο επιτόκιο ή εξαρτώμενο από πιστωτικές διευθύνσεις επηρεάστηκε από τη νοθεία των αριθμών. Αυτός είναι και ο άμεσος αντίκτυπος, δεδομένου ότι τα επιτόκια αυτά συνδέονται με το LIBOR, αλλά υπάρχουν και πολλές έμμεσες συνέπειες του χειρισμού των επιτοκίων LIBOR. "Από οικονομική άποψη, οι τιμές υποτίθεται ότι αντανακλούν τη σπανιότητα στην αγορά", λέει ο Grossman. "Όταν οι τιμές αυτές χειραγωγούνται, οι άνθρωποι δεν πληρώνουν αυτό που πρέπει να είναι." Έτσι, μια αλλαγή στα επιτόκια των προϊόντων που επηρεάζονται σημαίνει και άλλες συνέπειες αποτίμησης.

Είναι αλήθεια ότι δεν είναι σαφές σε κάθε περίπτωση ότι οι καταναλωτές κατέβαλαν περισσότερα δάνεια ή υψηλότερα ενδιαφέροντα. Δεδομένου ότι είναι πλέον προφανές ότι η χειραγώγηση συνεχίζεται και θα μπορούσε να έχει αυξήσει ή να μειώσει το LIBOR σε κάποια δεδομένη ημέρα, ορισμένοι καταναλωτές μπορεί να έχουν όντως επωφεληθεί από χαμηλότερα τέλη. Αλλά, λέει ο Grossman, "υπάρχουν πάντα δύο πλευρές σε κάθε εμπόριο. Όταν κάποιος πληρώνει λιγότερα επειδή το επιτόκιο ήταν συνδεδεμένο με ένα LIBOR, οι δανειστές, οι οποίοι μπορεί να περιλαμβάνουν άτομα, λαμβάνουν λιγότερα από όσα πρέπει να είναι. "Δεν είναι ξεκάθαρο ποιος κέρδισε και έχασε άμεσα σε κάθε περίπτωση, αλλά ότι δεν είναι το θέμα. Όταν τα πράγματα είναι δίκαια, ο καθένας είναι τουλάχιστον σε ουδέτερο έδαφος. Όταν τα πράγματα δεν είναι δίκαια, υπάρχει πάντα κάποιος να χάσει. Το όλο σύστημα είναι κακό, αλλά ήταν πράγματι χειρότερο για τα άτομα. "Οι καταναλωτές ήταν ασφαλώς σε λάθος πλευρά πολλών συναλλαγών", λέει ο Grossman. "Οι άνθρωποι δεν πήραν τα σωστά ποσοστά."

Αυτό είναι το πρώτο πρόβλημα, ότι η χειραγώγηση ήταν άδικο για τους καταναλωτές. Το δεύτερο θέμα είναι ότι οι αγορές σε γενικές γραμμές λειτουργούν καλύτερα όταν τα πράγματα είναι δίκαια. Η αλλαγή του LIBOR σημαίνει ότι όλα όσα συνδέονται με αυτό είναι ύποπτα. Ειδικά τώρα που η χειραγώγηση του LIBOR είναι δημόσια, θα υπάρξει κάποια απώλεια εμπιστοσύνης. Σύμφωνα με τον Grossman, "οι άνθρωποι είναι λιγότερο διατεθειμένοι να συμμετάσχουν στις αγορές εάν δεν τους εμπιστεύονται. Αυτό θα οδηγήσει τις αγορές να συρρικνωθούν. "Ο αντίκτυπος των συρρικνούμενων αγορών θα είναι η βραδύτερη οικονομική ανάκαμψη μπροστά. «Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν εμπιστοσύνη, δεν θα χρησιμοποιήσουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι θα αρχίσουν να βάζουν χρήματα κάτω από το στρώμα τους, αλλά η μειωμένη συμμετοχή στις αγορές θα επιβραδύνει την οικονομία. "Οι ΗΠΑ έχουν ήδη επιβραδυνθεί την οικονομική ανάπτυξη το δεύτερο τρίμηνο, και αυτό το σκάνδαλο δεν θα κάνει τίποτα για να βοηθήσει - βελτίωση της ύφεσης.

Ποιο είναι το επόμενο

Ένα πράγμα που ο καθηγητής Grossman αναμένει, για προφανείς λόγους, είναι πιο λεπτομερής εξέταση των μεμονωμένων εκτιμήσεων που δίνουν οι τράπεζες, οι οποίες χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό του LIBOR. Μέχρι πρόσφατα, αυτές οι εκτιμήσεις δεν δημοσιοποιήθηκαν και ο μόνος αριθμός που δημοσιεύθηκε ήταν ο ίδιος ο LIBOR, και όχι οι συνιστώσες του. Επιπλέον, το LIBOR θα καταργηθεί πιθανώς ως μετρική για τον καθορισμό των επιτοκίων. "Πιστεύω ότι το LIBOR θα αντικατασταθεί τελικά από κάτι που μετρά τις πραγματικές συναλλαγές και όχι μόνο τις εκτιμήσεις των ατόμων", λέει ο Grossman. "Οι τράπεζες πιθανότατα θα πειραματιστούν με διαφορετικά πράγματα για να συνδέσουν τα επιτόκια πριν να επιλύσουν μία ή περισσότερες αντικαταστάσεις."

Ένα παράδειγμα μιας νέας οικονομικής μέτρησης που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ευρέως είναι το 11^th Δείκτης μηνιαίου σταθμισμένου μέσου κόστους κεφαλαίου (COFI). Αυτό το COFI είναι ένας υπολογιζόμενος μέσος όρος που προέρχεται από τα στοιχεία που αναφέρθηκαν στην Federal House Loan Bank του Σαν Φρανσίσκο (ορισμένα στεγαστικά δάνεια με ρυθμιζόμενο επιτόκιο είναι ήδη συνδεδεμένα με αυτόν τον δείκτη). Ο δείκτης αυτός μετρά τις πραγματικές συναλλαγές δανεισμού και δανειοληψίας, αντί να βασίζεται στις υποβληθείσες εκτιμήσεις.

Ο Γκρόσμαν δεν προβλέπει όμως πρόσθετους νόμους ή κανονισμούς που τίθενται σε τράπεζες.Υπάρχει ήδη ένα σημαντικό ποσό ρύθμισης και εποπτείας που συμβαίνει μετά την ύφεση (αν και προφανώς κάποια πράγματα γλιστρούν μέσα από τις ρωγμές). "Υπάρχουν ήδη πολλές καταγγελίες σχετικά με την πολυπλοκότητα της νομοθεσίας Dodd-Frank, επομένως αμφιβάλλω ότι το Κογκρέσο ή η Fed θα αναλάβουν οποιαδήποτε επίσημη δράση." Πιστεύει ότι η πίεση της Fed (μη νόμιμη, δηλαδή) και η έλλειψη καταναλωτών η εμπιστοσύνη θα οδηγήσει τις τράπεζες σε πιο διαφανείς και δίκαιες "Το LIBOR είναι τεράστιο και δεν μπορεί απλά να αντικατασταθεί. Πιστεύω ότι ένα εναλλακτικό μέτρο θα γίνει τελικά η κυρίαρχη μετρική ".

Η ζημιά γίνεται, και πιθανόν να μην υπάρξει καμία ομοσπονδιακή δράση στο δρόμο. "Το πάγωμα σε όλα αυτά είναι ότι για να λειτουργήσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα, οι καταναλωτές πρέπει να το πιστέψουν", λέει ο Grossman. "Η οικονομική ανάκαμψη των ΗΠΑ και το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι συνδεδεμένα και το ένα κάνει καλά όταν το άλλο κάνει καλά. Η διατήρηση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών, η υπέρβαση αυτού του σκανδάλου και η διασφάλιση ότι δεν θα ξανασυμβούν είναι όλα σημαντικά για το οικονομικό μας μέλλον ».