Ορισμός και Παράδειγμα Πιστωτή
Ο Βιτσιόζος
Πίνακας περιεχομένων:
Τι είναι:
Ο πιστωτής είναι άτομο ή ίδρυμα που δανείζει χρήματα ή υπηρεσίες σε άλλη οντότητα
Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):
Υπάρχουν γενικά δύο τύποι πιστωτών: προσωπικοί και πραγματικοί. Οι προσωπικοί πιστωτές είναι άνθρωποι που δανείζουν χρήματα σε φίλους ή οικογένεια. Οι πραγματικοί πιστωτές είναι χρηματοπιστωτικές οντότητες οι οποίες απαιτούν από τους δανειολήπτες να υπογράφουν νομικές συμβάσεις που παρέχουν στον πιστωτικό φορέα κάποιο είδος εξασφάλισης - π.χ. αυτοκίνητο, σπίτι, κοσμήματα - αν ο δανειολήπτης αποτύχει να εξοφλήσει το δάνειο.
Ας δούμε ένα σενάριο με έναν πραγματικό πιστωτή, XYZ Bank, στον οποίο πηγαίνετε για δάνειο. Εάν είστε εγκεκριμένοι και σας δανείζετε χρήματα, η XYZ Bank γίνεται ο δανειστής σας.
Τα άτομα και οι εταιρείες μπορούν να έχουν διάφορους πιστωτές ανά πάσα στιγμή, για πολλούς διαφορετικούς τύπους χρέους. Επιπλέον παραδείγματα πιστωτών που επεκτείνουν πιστωτικές γραμμές χρημάτων ή υπηρεσιών περιλαμβάνουν: εταιρείες κοινής ωφέλειας, λέσχες υγείας, τηλεφωνικές εταιρείες και εκδότες πιστωτικών καρτών.
Όλοι οι πιστωτές δεν θεωρούνται ίσοι. Μερικοί πιστωτές θεωρούνται ανώτεροι από τους άλλους (ανώτεροι), ενώ άλλοι είναι υποδεέστεροι.
Για παράδειγμα, εάν η εταιρεία XYZ εκδίδει ομόλογα, οι κάτοχοι ομολογιών γίνονται πιστωτές ανώτεροι των μετόχων της Εταιρείας XYZ. Και αν η εταιρεία XYZ χρεοκοπήσει τότε, οι ανώτεροι κάτοχοι των ομολόγων δικαιούνται αποπληρωμή ενώπιον των μετόχων.
Για ποιο λόγο:
Εάν ο οφειλέτης δεν αποπληρώσει την πίστωση, οι πιστωτές έχουν το νόμιμο δικαίωμα:
- Sue να αποκτήσετε πρόσβαση σε λογαριασμούς ή άλλα περιουσιακά στοιχεία εάν ο οφειλέτης δεν έχει πληρώσει.
- Τοποθετήστε εμπράγματα βάρη στα περιουσιακά στοιχεία του δανειολήπτη. Αυτό σημαίνει ότι ο δανειολήπτης δεν μπορεί να πουλήσει τα περιουσιακά στοιχεία χωρίς να πληρώσει πρώτα τον πιστωτή.
Η διάκριση μεταξύ αρχικού χρέους και δανείου μειωμένης εξασφάλισης είναι κρίσιμη για τους πιστωτές και τους επενδυτές. Το ανώτερο χρέος θεωρείται λιγότερο επικίνδυνο από το χρέος μειωμένης εξασφάλισης, διότι είναι καταρχήν συμβατό με την υποχρέωση αποπληρωμής όταν διατίθενται τα μέσα για την εξόφληση. Αυτό σημαίνει ότι το επιτόκιο που καταβάλλεται για το χρέος αρχαιότητας είναι χαμηλότερο από το επιτόκιο που καταβλήθηκε για ακάλυπτο χρέος.
