Διαφοροποιημένες Επενδύσεις - Οδηγός για αρχάριους για την προστασία του ωκεανού σας |

Η διαφοροποίηση είναι ίσως μία από τις παλαιότερες και πιο σημαντικές έννοιες ολόκληρο τον κόσμο της επένδυσης. Η βασική ιδέα είναι η πραγματοποίηση επενδύσεων σε μια μεγάλη ποικιλία διαφορετικών περιουσιακών στοιχείων σε μια προσπάθεια ελαχιστοποίησης του κινδύνου - μια έννοια που αποτελεί την κεντρική αρχή πίσω από τη θεωρία «αποτελεσματικών συνόρων» του καθηγητή οικονομικών καθηγητών Dr. Harry M. Markowitz που ανέπτυξε το 1952. Ακούγεται τεχνικό, αλλά η διαφοροποίηση είναι κάτι περισσότερο από μια εκλεπτυσμένη εκδοχή της παροιμίας "Μην βάζετε όλα τα αυγά σας σε ένα καλάθι".

Γιατί πρέπει να διαφοροποιήσετε;

Επειδή ορισμένες επενδύσεις αυξάνονται σε αξία ενώ άλλες υποχωρούν, η βασική διαφοροποίηση των λόγων είναι ότι έχει την τάση να μειώνει δραματικά το συνολικό κίνδυνο στο χαρτοφυλάκιο ενός επενδυτή. Μπορεί να βοηθήσει έναν επενδυτή να αναλάβει περιουσιακά στοιχεία που φέρουν κίνδυνο, χωρίς να κινδυνεύει να εξαφανιστεί εντελώς όταν κάποιος πηγαίνει νότια.

Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι έχετε δύο μετοχές στο χαρτοφυλάκιό σας. Αν ένα απόθεμα κινηθεί προς τα επάνω όταν το άλλο απόθεμα κινείται προς τα πάνω, τα αποθέματα αυτά συσχετίζονται σε μεγάλο βαθμό. Όταν ένα απόθεμα πέσει κάτω, το άλλο απόθεμα κατεβαίνει και ο επενδυτής μπορεί πραγματικά να υποφέρει. Ωστόσο, αν ο επενδυτής επιλέξει δύο μετοχές που δεν συσχετίζονται, τότε όταν ένα απόθεμα ανεβαίνει, το άλλο μπορεί να πάει κάτω. Φυσικά, ο επενδυτής δεν θα αποκομίσει το απροσδόκητο ότι θα είχε αγοράσει τα δύο συσχετιζόμενα περιουσιακά στοιχεία που αυξήθηκαν. Αλλά, επίσης, δεν ξεχειλίσει όταν τα δύο συσχετισμένα δεξαμενή περιουσιακών στοιχείων. Αντίθετα, όταν ένα από τα αποθέματά της κατεβαίνει, το άλλο ανεβαίνει. Δεν χάνει ούτε δεκάρα. Διαφοροποίησε.

Πόσες κινητές αξίες χρειάζεται για τη διαφοροποίηση ενός χαρτοφυλακίου; Δεν υπάρχει μία απάντηση. Ένα χαρτοφυλάκιο που αποτελείται από μια ομάδα 20 ή 30 μετοχών που κατανέμονται σε πολλούς διαφορετικούς τομείς θα πρέπει να παρέχει επαρκή διαφοροποίηση για ένα χαρτοφυλάκιο μετοχών, αλλά αυτό είναι μόνο ένας κανόνας. Συγκριτικά, ένα χαρτοφυλάκιο μόλις 5 έως 10 αποθεμάτων είναι πιθανό να είναι πολύ πιο ασταθές. Εν τω μεταξύ, για να διαφοροποιήσετε ένα χαρτοφυλάκιο σταθερού εισοδήματος, ένας επενδυτής μπορεί να επιθυμεί να αγοράσει ένα καλάθι τίτλων με διαφορετικά επίπεδα κινδύνου και διαφορετικές ημερομηνίες λήξης.

Τι μπορεί πραγματικά να συμβεί αν εσείς (ή ο διαχειριστής χαρτοφυλακίου) δεν διαφοροποιείτε;

Ένα παράδειγμα των προβλημάτων που ενέχει η κατοχή ενός συγκεντρωμένου χαρτοφυλακίου συνέβη στον τομέα της τεχνολογίας στις αρχές του 2000. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η επένδυση αποκλειστικά σε τεχνολογικά αποθέματα φαίνεται να είναι μια συνετή στρατηγική. Εξάλλου, εκείνη την εποχή, η τεχνολογία Nasdaq Composite είχε ετήσια κέρδη πάνω από +20%.

Ωστόσο, όταν ο τομέας της τεχνολογίας κατέρρευσε τελικά το 2000, πολλοί επενδυτές που κατείχαν μεγάλες συγκεντρώσεις αυτών των μετοχών παρουσίασαν δραματικό χαρτοφυλάκιο μειώσεις κατά 80% ή περισσότερο. Χρειάστηκαν χρόνια και χρόνια για πολλούς από αυτούς τους επενδυτές να ανακάμψουν από αυτές τις βάναυσες απώλειες. Συγκριτικά, ωστόσο, οι περισσότεροι επενδυτές που κατείχαν ένα διαφοροποιημένο καλάθι μετοχών (που αντιπροσωπεύουν τεχνολογία και πλήθος άλλων τομέων) κατάφεραν να συγκρατηθούν αρκετά καλά κατά τη διάρκεια της τεχνολογικής κρίσης. Η διαφοροποίηση κάνει τα κεφάλαια πολύ λιγότερο ευμετάβλητα από τα μεμονωμένα χρεόγραφα

Πώς μπορώ να διαφοροποιήσω το χαρτοφυλάκιο μου;

Υπάρχει μια ποικιλία διαφορετικών τρόπων διαφοροποίησης ενός χαρτοφυλακίου, αλλά η βασική ιδέα είναι να επενδύσουμε σε ένα διαφορετικό σύνολο κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων (όπως μετοχές, ομόλογα, μετρητά και ακίνητα - ακόμη και τα συλλεκτικά και τα πολύτιμα μέταλλα μετράνε) και στη συνέχεια επενδύουν σε ένα διαφορετικό σύνολο περιουσιακών στοιχείων εντός αυτών των κατηγοριών.

Για παράδειγμα, ένας επενδυτής με μακρύ επενδυτικό ορίζοντα μπορεί να αποφασίσει επενδύει το 80% των περιουσιακών στοιχείων του χαρτοφυλακίου του σε μετοχές, το 10% σε τίτλους σταθερής απόδοσης και το 10% σε μετρητά. Αντίθετα, ένας επενδυτής με μικρότερο χρονοδιάγραμμα μπορεί να αποφασίσει να είναι λίγο πιο επιφυλακτικός. Μπορεί να επιλέξει να διαθέσει το 60% στα αποθέματα, το 30% στα ομόλογα και το 10% στα μετρητά.

Μια άλλη μέθοδος διαφοροποίησης περιλαμβάνει την κατανομή συγκεκριμένου ποσοστού του χαρτοφυλακίου σε διάφορες κατηγορίες επενδύσεων σε κάθε κατηγορία περιουσιακών στοιχείων. Για παράδειγμα, ένας επιθετικός επενδυτής μπορεί να επιλέξει να διαθέσει 80% των συμμετοχών του σε μετοχές ανάπτυξης και 20% σε μετοχές που πληρώνουν πλούσια μερίσματα.

Δεν υπάρχει ένα τέλειο διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο, επειδή οι διάφοροι επενδυτές χρειάζονται διαφορετικούς τύπους διαφοροποίησης. Για παράδειγμα, οι νεότεροι επενδυτές είναι καλύτερο να επενδύσουν μεγαλύτερο τμήμα του χαρτοφυλακίου τους σε πιο επικίνδυνα περιουσιακά στοιχεία από ό, τι οι παλαιότεροι επενδυτές. Έτσι, οι αποφάσεις τους για τον τρόπο διαφοροποίησης θα διαφέρουν. Οι φορολογικές καταστάσεις και οι οικογενειακές ανάγκες, όπως τα ταμεία κολλεγίων ή οι ανώτεροι υπάλληλοι, επηρεάζουν επίσης τον τρόπο με τον οποίο ένας επενδυτής πρέπει να διαφοροποιήσει το χαρτοφυλάκιό του.

# - ad_banner_2- # Ορισμένα σημαντικά εργαλεία διαφοροποίησης

Τα αμοιβαία κεφάλαια και τα ETF είναι δύο από τα πιο δημοφιλή και ευκολότερους τρόπους για άμεση διαφοροποίηση, επειδή κάθε ταμείο διαθέτει ευρύ φάσμα επενδύσεων. Αυτό επιτρέπει στους επενδυτές να αποκτήσουν ευρεία έκθεση σε έναν μεγάλο όμιλο εταιρειών εντός ενός κλάδου ή κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων εύκολα.

Τα αμοιβαία κεφάλαια του δείκτη, για παράδειγμα, είναι ένας δημοφιλής τρόπος διαφοροποίησης ενός χαρτοφυλακίου σε ολόκληρη τη χρηματιστηριακή αγορά, να κάνει τη διαφοροποίηση στο εξωτερικό λιγότερο δύσκολη και δαπανηρή. Τα κονδύλια των ομολόγων έρχονται σε σχεδόν απεριόριστο αριθμό γευμάτων.

Μερικές φορές τα κονδύλια επικεντρώνονται μόνο σε πολύ συγκεκριμένους τομείς ή αγορές (όπως ο χάλυβας ή η Κίνα) και αν και αυτά τα είδη κεφαλαίων μπορεί να είναι ένας πολύ καλός τρόπος διαφοροποίησης μέσα σε ένα τομέα, δεν παρέχουν ευρύτερη διαφοροποίηση σε ολόκληρη την αγορά. Με άλλα λόγια, η κατοχή ενός αμοιβαίου κεφαλαίου δεν σημαίνει ότι το χαρτοφυλάκιό σας είναι διαφοροποιημένο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό να διαβάσετε το ενημερωτικό δελτίο και να καταλάβετε πού είναι ο επικεφαλής του διαχειριστή του ταμείου.

Σε αυτό το σημείωμα, αξίζει να επαναλάβετε ότι η κλάση και ο τομέας των περιουσιακών στοιχείων είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Η επένδυση σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο δεν σας διαφοροποιεί σε κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων εάν επενδύει μόνο σε μετοχές. Ομοίως, αν διαθέτετε ένα τμήμα του χαρτοφυλακίου σας στην κατηγορία στοιχείων του ενεργητικού των ομολόγων, μην τα βυθίζετε όλα στα ομόλογα ενός εκδότη. Πολλοί ιδιοκτήτες σπιτιού έχουν επίσης μάθει ότι η ακίνητη περιουσία καταναλώνει συχνά ένα μεγάλο μέρος του συνολικού χαρτοφυλακίου τους και διατηρώντας αυτό υπόψη κατά τη διαφοροποίηση μπορεί να αποφύγει τη δημιουργία ενός ακούσια χαρτοφυλακίου χαρτοφυλακίου

Οι μελέτες δείχνουν ότι η κατανομή του ενεργητικού τείνει να έχει μεγαλύτερη επιρροή στις αποδόσεις από την επιλογή μεμονωμένων μετοχών μέσα σε αυτές τις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, οπότε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου σας θα πρέπει να επικεντρωθεί σε ποιο ποσοστό των χρημάτων σας θα πρέπει να είναι σε μετοχές, ομόλογα, ακίνητα κλπ. αντί για συγκεκριμένους τίτλους μέσα σε αυτές τις κατηγορίες

. φυσικά, το σκάνδαλο Bernie Madoff τόνισε επίσης το μάθημα ότι οι επενδυτές θα πρέπει επίσης να διαφοροποιήσουν τα κεφάλαιά τους μεταξύ των διαχειριστών. Εκείνοι που δίνουν όλα τα χρήματά τους σε μια εταιρεία αμοιβαίων κεφαλαίων θα μπορούσαν ακόμη να αναλάβουν μια εκπληκτική ποσότητα κρυμμένου κινδύνου, ακόμη και αν τα χρήματα διανεμηθούν σε μια ποικιλία επενδύσεων στο πλαίσιο αυτής της εταιρείας κεφαλαίων.

Στο τέλος, η διαφοροποίηση είναι μία από τις ακρογωνιαίους λίθους όχι μόνο της οικονομικής θεωρίας αλλά και της καθημερινής επένδυσης. Αν και είναι δυνατός ο υπερπροσδιορισμός (όπου ο επενδυτής καταλήγει με αυτό που είναι ουσιαστικά ένα σπιτικό, χρονοβόρο ταμείο), οι σοφοί επενδυτές θα ενσωματώσουν την έννοια της διαφοροποίησης σε κάθε απόφαση που λαμβάνουν.