Ο καλός σχεδιασμός για τη διαδοχή στην οικογενειακή επιχείρηση

Οι μικρές επιχειρήσεις, μεμονωμένες ή οικογενειακές, είναι πραγματικά η ραχοκοκαλιά της οικονομίας της χώρας, απασχολούν περισσότερους ανθρώπους σε εθνικό επίπεδο από τις γιγάντιες εταιρείες μεγάλου ονόματος και εξυπηρετούν τις περισσότερες καθημερινές μας ανάγκες.

Για πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις, η οικογενειακή συνέχεια, η μετάβαση / διαδοχή της ιδιοκτησίας / διαχείρισης από τη μία γενιά στην άλλη είναι ένα τεράστιο θέμα. Έχω δουλέψει για τέσσερις διαφορετικές οικογενειακές επιχειρήσεις σε τέσσερις πολύ διαφορετικές βιομηχανίες και έχω δει τέσσερις διαφορετικές προσεγγίσεις στη μετάβαση της γενιάς.

Το πιο ενδιαφέρον είναι η τοπική αλυσίδα καταστημάτων τροφίμων. Η εταιρεία ανήκε σε πολλούς αδελφούς, ήταν ηλικίας δύο δεκαετιών και είχε τη δική της και επεκτεινόταν ενάντια στις πιέσεις των μεγάλων εθνικών αλυσίδων.

Ως οικογενειακή επιχείρηση, δεν ήταν έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί η οικογένεια των αδελφών (συζύγους, παιδιά και αδέλφια) εργάστηκε εκεί. Αυτό που προκαλεί έκπληξη ήταν η δομή της οικογενειακής απασχόλησης. Κάθε ένας από τους αδελφούς διαχειριζόταν διάφορα καταστήματα. Όταν ένα μέλος της οικογένειας ήθελε να δουλέψει στην επιχείρηση πήραν δουλειά με τους κανόνες, όπως ήταν.

Το σύντομο ιστορικό είναι ότι τα παιδιά της ηλικίας μου όλοι εργάστηκαν για τους θείους τους, όχι τους μπαμπάδες τους. Η διαδικασία ήταν ενδιαφέρουσα να παρακολουθήσω ως νέος υπάλληλος και με τα χρόνια εντυπωσιάστηκα από τη σοφία των αδελφών. Αυτοί οι τύποι ήταν έξυπνοι επιχειρηματίες και διαχειριστές καναλιών.

Όταν τα παιδιά τους άρχισαν να εργάζονται, άρχισαν στο κάτω μέρος του σωρού, περιμένοντας τον πάγκο αρτοποιίας, αποθηκεύοντας ράφια, σάκοι παντοπωλεία κλπ. Στο να εργάζονται στα καταστήματα των θείων τους, η επόμενη γενιά πήρε να επιλέξει αν θα εφαρμόζονταν οι ίδιοι, απλώς εργάζονταν για κάποια μετρητά ή έβγαζαν.

Οι θείοι ήταν σε θέση να εποπτεύουν αντικειμενικά τους νέους συγγενείς τους, ακούγοντας και υποστηρίζοντας τους διαχειριστές των τμημάτων τους χωρίς να παραβιάζεται η «παγίδα παιδιών που δεν μπορεί να επικριθεί»), και έδειξε πολύ λίγη ευνοιοκρατία ή προτιμησιακή μεταχείριση που θα μπορούσα να δω. Δεν θυμάμαι ότι κανένα από τα παιδιά που ήταν οι συνομήλικοι μου πήγαιναν για καλύτερες δουλειές ή για φουσκωμένα ποσοστά πληρωμής. Αν εργάζονταν σκληρά, εκπαιδεύονταν και εκπαιδεύονταν. Όταν χάθηκαν, έκαναν μάσημα, όπως και εγώ, ή πήραν κονσέρβες.

Μερικά παιδιά που ήταν μερικά χρόνια μεγαλύτερα από μένα φαινόταν να ενδιαφέρονται πραγματικά για την επιχείρηση. Μετά από να εργαστεί σε διάφορα τμήματα σε ένα κατάστημα, ένα από τα αγόρια είχε μετακομιστεί στο κατάστημα όπου δούλευα για να ξεκινήσω την εκπαίδευσή του ως βοηθός διευθυντής, και πάλι, με τον θείο του. Αφού εργάστηκε από το εσωτερικό και το κάτω μέρος, αυτός ο κοπάδι, όσο πιο κοντά μπορούσα να πω, αντιμετώπισε ελάχιστη αντίσταση ή δυσαρέσκεια από άλλους υπαλλήλους και διευθυντές τμημάτων, όταν τελικά έγινε γενικός διευθυντής. Δεν ήταν απλά επειδή ήταν παιδί του αφεντικού.

, απέδωσε τη διαχείριση αυτής της επιτυχημένης επιχείρησης παντοπωλείου στην επόμενη γενιά

Steve Lange

Palo Alto Software