Ορισμός και παράδειγμα δεσμών υψηλής απόδοσης
Κωνσταντίνος Κουφός Η Πιο ΩÏαία Στην Ελλάδ
Πίνακας περιεχομένων:
- Τι είναι:
- Τα ομόλογα υψηλής απόδοσης είναι επενδύσεις υψηλού κινδύνου και για το λόγο αυτό (και τα αμοιβαία κεφάλαια που επενδύουν σε αυτά) οι τιμές των ομολόγων υψηλής απόδοσης τείνουν να είναι πιο ευαίσθητες στις μεταβολές των οικονομικών προοπτικών των εκδοτών τους σε σχέση με τις μεταβολές των επιτοκίων (μπορούν στην πραγματικότητα να λειτουργήσουν ως αντιστάθμιση κινδύνου έναντι του επιτοκιακού κινδύνου), αλλά γενικά, όταν τα επιτόκια είναι χαμηλότερα, η διαφορά στις αποδόσεις μεταξύ ομολόγων διαφόρων αξιολογήσεων πιστοληπτικής ικανότητας είναι μεγαλύτερη. Με άλλα λόγια, υπάρχει μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ του τι μπορεί να προσφέρει ένα ομολόγων του Δημοσίου και του τι μπορεί να προσφέρει ένα ομολόγων υψηλών αποδόσεων όταν τα επιτόκια της αγοράς είναι χαμηλά. Αυτή η διαφορά (το πιστωτικό περιθώριο) τείνει να μειώνεται όταν τα επιτόκια της αγοράς είναι υψηλά. Έτσι, καθώς τα επιτόκια μειώνονται, τα πιο ελκυστικά ομόλογα υψηλού κινδύνου και τα ομολογιακά κεφάλαια είναι για τους επενδυτές.
- Ωστόσο, τα ομόλογα υψηλής απόδοσης δεν είναι πάντα κακά. Σημαίνουν απλώς ότι υπάρχει περισσότερος κίνδυνος που συνδέεται με την επένδυση και συνεπώς μεγαλύτερο δυναμικό για υψηλότερες αποδόσεις. Στην πραγματικότητα, πολλοί επενδυτές εισοδήματος ενισχύουν ενεργά τις αποδόσεις τους διαιρώντας τα ομόλογα σε τομείς που βασίζονται σε ορισμένα χαρακτηριστικά όπως η πιστοληπτική ικανότητα, η απόδοση, το κουπόνι, η ωριμότητα κ.λπ. και στη συνέχεια βρίσκουν εκείνους τους τομείς που θα αποδώσουν ευνοϊκότερα για τον επενδυτή υπό ορισμένες συνθήκες της αγοράς.
Τι είναι:
Ο δεσμός υψηλής απόδοσης ( )> Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):
Τα ομόλογα υψηλής απόδοσης είναι επενδύσεις υψηλού κινδύνου και για το λόγο αυτό (και τα αμοιβαία κεφάλαια που επενδύουν σε αυτά) οι τιμές των ομολόγων υψηλής απόδοσης τείνουν να είναι πιο ευαίσθητες στις μεταβολές των οικονομικών προοπτικών των εκδοτών τους σε σχέση με τις μεταβολές των επιτοκίων (μπορούν στην πραγματικότητα να λειτουργήσουν ως αντιστάθμιση κινδύνου έναντι του επιτοκιακού κινδύνου), αλλά γενικά, όταν τα επιτόκια είναι χαμηλότερα, η διαφορά στις αποδόσεις μεταξύ ομολόγων διαφόρων αξιολογήσεων πιστοληπτικής ικανότητας είναι μεγαλύτερη. Με άλλα λόγια, υπάρχει μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ του τι μπορεί να προσφέρει ένα ομολόγων του Δημοσίου και του τι μπορεί να προσφέρει ένα ομολόγων υψηλών αποδόσεων όταν τα επιτόκια της αγοράς είναι χαμηλά. Αυτή η διαφορά (το πιστωτικό περιθώριο) τείνει να μειώνεται όταν τα επιτόκια της αγοράς είναι υψηλά. Έτσι, καθώς τα επιτόκια μειώνονται, τα πιο ελκυστικά ομόλογα υψηλού κινδύνου και τα ομολογιακά κεφάλαια είναι για τους επενδυτές.
Γιατί το θέμα:
Όπως βλέπετε, οι αξιολογήσεις των ομολόγων έχουν τεράστια επίδραση στην τιμή και τη ζήτηση για ορισμένα ομόλογα. Όσο χαμηλότερη είναι η διαβάθμιση, τόσο πιο επικίνδυνη είναι η επένδυση και λιγότερο η επένδυση. Τα ομόλογα υψηλής απόδοσης έχουν συχνά λιγότερη εμπορική δραστηριότητα και, συνεπώς, προβλήματα ρευστότητας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι υποβαθμίσεις (ή οι φήμες για υποβαθμίσεις) στην αξιολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας του εκδότη μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στα ομόλογα του και στην αγορά ή τη βιομηχανία.