Ορισμός και παράδειγμα εσωτερικής αξίας

Τι είναι:

Η εσωτερική τιμή έχει δύο κύριες σημασίες στον κόσμο των οικονομικών. Στον κόσμο των δικαιωμάτων προαίρεσης, ο όρος αναφέρεται στη διαφορά μεταξύ της τιμής απεργίας της επιλογής και της αγοραίας αξίας του υποκείμενου τίτλου.

Ωστόσο, η πιο γνωστή χρήση παρουσιάζεται στην ανάλυση ασφάλειας, όπου η εγγενής αξία είναι (<)>

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Ας υποθέσουμε ότι η μετοχή της Εταιρείας XYZ πωλείται σήμερα για $ 20 ανά μετοχή. Η εταιρεία XYZ μόλις εισήγαγε μια νέα σειρά προϊόντων, ανασχεδίασε τη συσκευασία της και προσέλαβε κάποια νέα διευθυντικά στελέχη από έναν ανταγωνιστή. Παρόλο που οι αλλαγές αυτές δεν εμφανίζονται απευθείας στις οικονομικές καταστάσεις της εταιρείας, ενδέχεται να βελτιώσουν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Εταιρείας XYZ σε βασικές αγορές. Για τους λόγους αυτούς, οι επενδυτές μπορούν να υπολογίσουν την εγγενή αξία του μετοχικού κεφαλαίου στα $ 50 ανά μετοχή ή $ 30 περισσότερα από αυτά που πωλούν σήμερα.

Δεν υπάρχει μία εγγενής αξία για ένα απόθεμα σε κάποια δεδομένη στιγμή. διαφέρουν ανάλογα με τον επενδυτή. Το απαιτούμενο περιθώριο ασφαλείας ενός επενδυτή, το οποίο αποτελεί μέτρο κινδύνου ίσο με το ποσό με το οποίο η τιμή του μετοχικού κεφαλαίου είναι κάτω από την εγγενή του αξία, καθορίζει ποια τιμή μετοχών είναι ελκυστική για τον εν λόγω επενδυτή. Στο παραπάνω παράδειγμα, εάν το απαιτούμενο περιθώριο ασφαλείας του επενδυτή είναι 70%, ο επενδυτής θα εξετάσει μόνο την αγορά του μετοχικού κεφαλαίου εάν διαπραγματεύεται με $ 15 ή λιγότερο.

Ο καθηγητής Columbia Benjamin Graham, ο οποίος πιστώνεται με το σχεδιασμό του περιθωρίου ασφάλειας το 1934, εισήγαγε την ιδέα ότι η εγγενής αξία ενός αποθέματος θα μπορούσε να υπολογιστεί μεθοδικά. Ο Graham απέδειξε ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει με την ανάλυση των περιουσιακών στοιχείων και των κερδών μιας εταιρείας και την πρόβλεψη των μελλοντικών κερδών της. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει αυτό και σχεδόν όλες οι μέθοδοι υπολογισμού της εγγενούς αξίας συνεπάγονται προβλέψεις που μπορεί να μην είναι σωστές ή να επηρεάζονται από απροσδόκητους παράγοντες.

Γιατί αυτό έχει σημασία:

Προσεγγίσεις σε μπορούν να διακρίνουν τους επενδυτές αξίας από τους επενδυτές ανάπτυξης. Αν και οι επενδυτές αυξάνουν με επιθετικό τρόπο τις εκτιμήσεις κερδών που μπορεί να είναι λανθασμένες, υπερβολικά υψηλές ή άλλως αναξιόπιστες, οι επενδυτές αξίας αγοράζουν μόνο μετοχές που πωλούν με έκπτωση στην εγγενή αξία τους και στη συνέχεια περιμένουν υπομονετικά την πραγματοποίηση της εύλογης αξίας των επενδύσεών τους. Ακόμα κι αν και οι δύο τύποι επενδυτών πρέπει να αντιμετωπίσουν την προοπτική ότι οι εταιρείες τους μπορεί να παρασυρθούν, να ωριμάσουν ή να γίνουν τόσο μεγάλες ώστε η διατήρηση των ιστορικών ρυθμών ανάπτυξης είναι αδύνατη, οι περισσότεροι επενδυτές αξίας αγοράζουν μετοχές με την προσδοκία ότι η τιμή των μετοχών θα αυξηθεί για να ταιριάζει με την εγγενή αξία η εταιρεία και όχι ο άλλος τρόπος.

Η εσωτερική αξία λαμβάνει υπόψη την αξία των άυλων στοιχείων μιας εταιρείας. Ωστόσο, οι επενδυτές δεν μπορούν ποτέ να γνωρίζουν τα πάντα για μια εταιρεία και δεν μπορούν πάντα να προβλέψουν ποιοι παράγοντες θα επηρεάσουν αρνητικά ένα απόθεμα. Οι εταιρείες των οποίων τα περιουσιακά στοιχεία είναι κυρίως άυλα, όπως η τεχνολογία και άλλες εταιρείες με πολλή πνευματική ιδιοκτησία, μπορεί να αντιμετωπίσουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των αγοραίων τους τιμών και των εγγενών τους αξιών.