Αποθηκεύει άσκοπη;

Ανυψώστε το χέρι σας αν προσπαθήσατε ποτέ να δημιουργήσετε ένα ταμείο έκτακτης ανάγκης, τότε σταμάτησε μετά από μια απροσδόκητη δαπάνη αποστράγγιξε όλα όσα καταφέρατε να εξοικονομήσετε.

Εάν είστε εσείς, τότε πιθανότατα είστε μέρος του 47% των Αμερικανών που πρόσφατα δήλωσαν στην Federal Reserve ότι δεν θα είναι σε θέση να πληρώσουν μια απρόσμενη δαπάνη των $ 400 χωρίς δανεισμό ή πώληση κάτι. Κάποιοι είπαν ότι δεν θα ήταν σε θέση να βρουν τα χρήματα καθόλου.

Αυτή η στατιστική Fed προκάλεσε μια πρόσφατη ιστορία κάλυψης του περιοδικού του Ατλαντικού, «Η μυστική ντροπή των Αμερικανών της Μέσης Τάξης». Σε αυτό, ο συγγραφέας Neal Gabler ομολογεί ότι είναι ένας από τους πολλούς ανθρώπους που ζουν paycheck σε paycheck παρά «μια σταθερή μεσαία ή ακόμα και, φορές, το εισόδημα της ανώτερης μεσαίας τάξης ", όπως το θέτει.

Το κομμάτι συγκέντρωσε χιλιάδες σχόλια - πολλοί από τους οποίους αναπόφευκτα εστιάζονταν στις πολυάριθμες κακοδιοίκησεις και τις κακές αποφάσεις του Gabler.

Είναι ανθρώπινη φύση να επικεντρωθεί σε αυτά ως ένας τρόπος να πούμε: "Δείτε, είμαι πιο έξυπνος από ότι ήταν. Τα κακά πράγματα δεν θα συμβούν σε μένα ». Αλλά η εμμονή για τις αδικίες του, όπως η αποστράγγιση ενός μικρού 401 (k) για να πληρώσει για το γάμο της κόρης του και να κρατήσει τη γυναίκα του στο σκοτάδι για την κατάσταση των χρημάτων τους, κινδυνεύει να χάσει τη μεγαλύτερη εικόνα που ζωγραφίζεται:

Όταν τα εισοδήματα αυξάνονται, τα οικονομικά λάθη μπορούν να σας επαναφέρουν. Όταν τα εισοδήματα και ο πλούτος συρρικνώνονται, τα λάθη μπορούν να εκτροχιάσουν τη ζωή σας.

Δεν έχει νόημα αν είστε θύμα αθώων ή εάν κάνατε καταστροφή με μια σειρά κακών επιλογών. Αυτό που άλλαξε είναι πόσο χειρότερο μπορεί να είναι το συμπέρασμα όταν οι οικονομικοί άνεμοι είναι στο πρόσωπό σας.

Τι είναι διαφορετικό τώρα;

Στο παρελθόν, μερικοί άνθρωποι αντιμετώπιζαν κινητικότητα προς τα κάτω ακόμη και σε καλές εποχές. Όποιος ήταν ανάπηρος ή έχασε δουλειά στην μέση ζωή, θα μπορούσε να δει το εισόδημά της να βυθιστεί, να μην ανακάμψει ποτέ.

Αλλά αυτές τις μέρες δεν μιλάμε μόνο για άτομα που αντιμετωπίζουν οικονομικές προοπτικές. Μιλάμε για εκατομμύρια ανθρώπων, για ολόκληρες τάξεις ανθρώπων - συμπεριλαμβανομένων όσων έχουν μείνει από τη μεσαία τάξη.

Στις ΗΠΑ, τα μεσαία εισοδήματα έφθασαν το ανώτατο όριο το 1999 και δεν έχουν ακόμη ανακάμψει, σύμφωνα με το Γραφείο Απογραφής. Ο συνολικός πλούτος μας, όπως μετράται με τη διάμεση καθαρή αξία, μειώθηκε κατά 21% από το 1998, σύμφωνα με τα στοιχεία του Fed's Survey of Consumer Finance που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2014.

Όταν το μεγαλύτερο μέρος της χώρας είναι σημαντικά φτωχότερο μετά από 15 χρόνια, δεν μπορείτε να κατηγορήσετε την οικονομική ευπάθεια των Αμερικανών για τις κακές συνηθισμένες συνήθειες ή ακόμα και τις υπερβολές των γάμων των θυγατέρων.

Έχω λοιπόν συμπάθεια για το επιχείρημα του Gabler ότι δεν μπορεί να ξεφύγει από τον κύκλο των μισθών -πληρωμών, ότι «ο πρωταρχικός λόγος που δεν μπορούμε να σώσουμε για μια βροχερή μέρα είναι ότι ζούμε σε μια συνεχιζόμενη καταιγίδα». συνεχίζει να απαριθμεί απροσδόκητα έξοδα, μεγάλα και μικρά, στη συνέχεια, αναφέρει ένα γελοιογραφικό γελοιογραφίας της Νέας Υόρκης, "Σκεφτήκαμε ότι ήταν ένα τραχύ μπάλωμα, αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν η ζωή μας".

Όταν είναι τόσο κακό, πώς μπορεί να σωθεί το θέμα;

Το πράγμα είναι, δεν χρειάζεται να σώσετε τόσο πολύ για να κάνετε μεγάλη διαφορά.

Μια πρόσφατη μελέτη Urban Institute διαπίστωσε ότι τα μικρά ποσά - εξοικονόμηση στην περιοχή των $ 250 έως $ 749 - μπορούν να απομονώσουν τις οικογένειες με χαμηλό εισόδημα από τις κακουχίες μετά από μια πτώση εισοδήματος. Οι οικογένειες με αυτή την εξοικονόμηση ήταν 28% λιγότερο πιθανό να χάσουν μια στέγαση, 24% λιγότερο πιθανό να χάσουν μια πληρωμή χρησιμότητας, και ένα επιβλητικό 78% λιγότερο πιθανό να εκδιωχθεί από τις οικογένειες με λιγότερα από $ 250 που εξοικονομήθηκαν. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι όσο υψηλότερο είναι το εισόδημά σας, τόσο περισσότερες αποταμιεύσεις χρειάζεστε για να απομονώσετε τον εαυτό σας από την απουσία πληρωμών ή την έξωση. Οι ερευνητές του Urban Institute εκτιμούν ότι χρειάζονται τουλάχιστον $ 2.000 για να απομονώσουν μια οικογένεια μεσαίου εισοδήματος από αυτές τις κακουχίες και τουλάχιστον $ 5.000 για μια οικογένεια υψηλότερων εισοδημάτων.

Αυτά δεν είναι μικρά ποσά, ειδικά για τους ανθρώπους που ξεκινούν από το μηδέν. Αλλά η εξοικονόμηση δεν είναι λιγότερο σημαντική γιατί είναι πιο δύσκολο να γίνει. Όταν δεν μπορείτε να υπολογίζετε σε αυξήσεις ή ακόμα και σε σταθερό paycheck για να σας αποταμιεύσει, χρειάζεστε ακόμα περισσότερο εξοικονόμηση.

Πώς μπορείτε να σώσετε (ρεαλιστικά);

Πώς στον κόσμο το κάνετε; Εσύ:

Προβλέψτε το προβλέψιμο. Πολλές από τις δαπάνες που ο Gabler (και άλλοι) καλούν απροσδόκητες είναι στην πραγματικότητα αρκετά προβλέψιμες. Τα σπίτια και τα αυτοκίνητα θα χρειαστούν επισκευές. Αν έχετε δόντια, θα έχετε οδοντιατρικούς λογαριασμούς. Τα κατοικίδια θα πρέπει να πάνε στον κτηνίατρο. Και ούτω καθεξής.

Μπορεί να μην είστε σε θέση να προβλέψετε ακριβώς τι πληρώνετε, αλλά οι εκτιμήσεις που βασίζονται στην εμπειρία του παρελθόντος ή ακόμα και σε γενικούς κανόνες - όπως η κατανομή του 1% έως 2% της τιμής αγοράς ενός σπιτιού για ετήσιες επισκευές και συντήρηση -. Είναι πολύ πιο λογικό να αφαιρέσετε πρώτα αυτά τα χρήματα και να ζήσετε από αυτά που έχουν απομείνει, από το να ζείτε στο 100% του εισοδήματός σας και να ανακατεύετε κάθε φορά που συμβαίνει το αναπόφευκτο.

Ξεκινήστε μικρό. Ένας στόχος εξοικονόμησης $ 500 είναι ένα καλό πρώτο βήμα. Αν μπορείτε να πουλήσετε κάτι ή να χρησιμοποιήσετε ένα απροσδόκητο για να ξεκινήσετε, θαυμάστε. Διαφορετικά, κάνετε μόνο μικρές συνεισφορές τακτικά. τελικά προσθέτουν.

Ορίστε "έκτακτη ανάγκη". Αν βυθίζετε τις αποταμιεύσεις σας κάθε φορά που ο λογαριασμός ελέγχου είναι σε καπνούς ή όταν "αξίζετε" μια απόλαυση, τα χρήματα δεν θα είναι εκεί όταν το χρειάζεστε πραγματικά.

Ραβδί με αυτό. Η αποθήκευση δεν είναι κάτι που κάνετε μία φορά. Συνεχίζετε, και αν τα έξοδα καταστρέφουν τις αποταμιεύσεις σας, εστιάζετε στην ανοικοδόμηση του μαξιλαριού σας.Ακόμη και μετά την απομάκρυνσή σας από τη ζωή του μισθού, συνεχίστε να σώζετε ό, τι θα χτίσει την οικονομική σας ευελιξία.

Σχεδόν όλοι μπορούν να σώσουν κάτι

Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι σε τέτοιες απελπιστικές οικονομικές καταστάσεις που δεν μπορούν να σώσουν. Πολλοί θα ήταν καλύτερα να καταθέσουν για κάποιο είδος ελάφρυνσης του χρέους, όπως η χρεοκοπία - αν υποτεθεί ότι θα μπορούσαν να βρουν χρήματα για να καταθέσουν - για να πάρουν ένα νέο ξεκίνημα.

Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν αυτό.

Ας ξεκινήσουμε με το κάτω μέρος της οικονομικής σκάλας. Η ιδέα ότι οι φτωχοί δεν μπορούν να σώσουν είναι ένας μύθος που έχει αμφισβητηθεί από την έρευνα σε όλο τον κόσμο, λέει η Gail Hillebrand, επικεφαλής της εκπαίδευσης και της εμπιστοσύνης των καταναλωτών για το Γραφείο Προστασίας Χρηματοοικονομικών Καταναλωτών.

"Έχει αποδειχθεί με συνέπεια ότι οι [φτωχοί] μπορούν να σώσουν και να θέσουν στόχους", ανέφερε πρόσφατα ο Χίλλεμπραντ σε μια ομάδα στη σύνοδο κορυφής χρηματοοικονομικής παιδείας του Federal Reserve Bank of Chicago. "Σε όλο το οικονομικό φάσμα, όπου κι αν ξεκινάτε, οι δεξιότητες χρηματοοικονομικών ικανοτήτων μπορούν να κάνουν τη ζωή σας καλύτερη, και αυτό περιλαμβάνει την αποταμίευση".

Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία δεν είναι το εισόδημά σας ή οι συνθήκες ζωής σας - είναι ότι αποφασίζετε να σώσετε και να ακολουθήσετε.

Η ενέργεια της αποταμίευσης έχει πολύ περισσότερα να κάνει με τα χρήματα που συγκεντρώνετε στη ζωή σας από τα κέρδη σας, τα τυχαία γεγονότα που συμβαίνουν σε σας ή ακόμα και τις επενδύσεις που επιλέγετε, σύμφωνα με έρευνα των οικονομολόγων Steven Venti και David Wise για την Εθνική Γραφείο Οικονομικών Ερευνών.

Διαπίστωσαν ότι μερικοί άνθρωποι με χαμηλά εισοδήματα συσσώρευαν έξι αριθμητικά αυγά φωλιάς ενώ κάποιοι με υψηλά εισοδήματα δεν είχαν τίποτα. Υπήρχαν μεγάλες διαφορές όσον αφορά το πόσα άτομα με παρόμοια εισοδήματα κατάφεραν να συγκεντρωθούν, αλλά γενικά οι περισσότερες διαφορές στον πλούτο είχαν να κάνουν με το αν οι άνθρωποι έσωσαν και πόσα.

Δεν είναι "ένα και τελειωμένο"

Όταν πρόκειται για βραχυπρόθεσμες αποταμιεύσεις, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτή δεν είναι μια απόφαση "ένα και κάνει". Θα πρέπει συνεχώς να αναπληρώνετε αυτά τα κεφάλαια.

Όταν η επισκευή του αυτοκινήτου ή ο λογαριασμός κτηνιάτρου σκουπίζει το ταμείο έκτακτης ανάγκης, κάνετε την ανοικοδόμηση αυτού του ταμείου προτεραιότητα. Πρόκειται για το "ξεπλύνετε και επαναλάβετε" μέρος της αποταμίευσης που τόσοι πολλοί άνθρωποι χάνουν και που τους αναγκάζει να εγκαταλείψουν ένα ταμείο έκτακτης ανάγκης - παρόλο που το ταμείο έκανε ακριβώς αυτό που έπρεπε, παρέχοντας χρήματα όταν το χρειάζονταν.

Η εξοικονόμηση δεν είναι άσκοπη, με άλλα λόγια. Αυτές τις μέρες, είναι απαραίτητο. Είναι αυτό που στέκεται ανάμεσα σε εσάς και τις οικονομικές κρίσεις που θα μπορούσαν να στείλουν τη ζωή σας σε μια σφήνα.

Η Liz Weston είναι ένας αρθρογράφος στο Investmentmatome, ένας προσωπικός δικτυακός τόπος χρηματοδότησης και συγγραφέας του "Πιστωτικού σας Απολογισμού". Email: [email protected]. Twitter: @lizweston.