Προοπτικές για το Durbin Τροπολογία: Καθ. Bill Longbrake

Συνεχίζοντας τη σειρά μας για την τροποποίηση του Durbin, μιλήσαμε με τον καθηγητή Bill Longbrake του Πανεπιστημίου του Maryland. Αυτός, μαζί με τον Δρ Clifford Rossi, δημοσίευσε ένα έγγραφο τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, το οποίο προέβλεπε τα αποτελέσματα και έβαλε μια ισχυρή υπόθεση κατά της ρύθμισης των συναλλαγών.

Ορισμένοι υποστηρικτές της τροπολογίας Durbin (καθώς και εμείς οι Durbin-agnostic nerds) πιστεύουμε ότι η αγορά ανταλλαγής είναι αναποτελεσματική. Πιστεύουμε ότι η έλλειψη ανταγωνισμού στην αγορά μεταποίησης - η Visa και η MasterCard μαζί αντιπροσωπεύουν περίπου το 80% όλων των συναλλαγών - οδήγησε σε τεχνητά υψηλό συναλλαγματικό επιτόκιο, το οποίο αποτελεί ιδιαίτερο βάρος για τους μικρούς λιανοπωλητές.

Το Longbrake έχει διαφορετική προοπτική. Βασίζει την ανάλυσή του στην έννοια της αγοράς δύο όψεων, όπου μια πλατφόρμα εξυπηρετεί δύο ή περισσότερες ξεχωριστές ομάδες. Για παράδειγμα, ένας τηλεοπτικός σταθμός συνδέει διαφημιζόμενους με τηλεθεατές, μια ασφαλιστική εταιρεία βοηθά τόσο τους γιατρούς όσο και τους ασθενείς, ενώ το iOS φέρνει το Angry Birds σε iPhone.

Πώς είναι η αμφίδρομη αγορά ανταλλαγής;

Στην περίπτωση αυτή, τα δίκτυα καρτών όπως η Visa και η MasterCard διευκολύνουν μια αλληλεπίδραση μεταξύ εμπόρων, αφενός, και τραπεζών, αφετέρου. Αλλά τι γίνεται με τους καταναλωτές; Σε κάποιο βαθμό, βρίσκονται και στις δύο πλευρές της εξίσωσης. Τα χαμηλότερα διατραπεζικά τέλη συνεπάγονται χαμηλότερο κόστος για τους εμπόρους, γεγονός που θεωρητικά σημαίνει χαμηλότερες τιμές για τους καταναλωτές. Από την άλλη πλευρά, υψηλότερα διατραπεζικά τέλη σημαίνουν υψηλότερα κέρδη για τις τράπεζες, πράγμα που σημαίνει περισσότερες ανταμοιβές και δωρεάν έλεγχο.

Το τελευταίο σενάριο επικράτησε πριν από την τροποποίηση του Durbin: οι έμποροι πλήρωναν υψηλό διατραπεζικό τέλος, οι τράπεζες πραγματοποίησαν ωραίο κέρδος και οι καταναλωτές είχαν το πλεονέκτημα της πρόληψης της απάτης και των ισχυρών προγραμμάτων ελέγχου. Αυτό, λέει ο Longlong, ήταν πραγματικά χρήσιμο για την εξάπλωση των χρεωστικών καρτών. «Οι καταναλωτές δεν θα είχαν ποτέ υιοθετήσει χρεωστικές κάρτες στο μέτρο που έχουν αν έπρεπε να πληρώσουν ένα τέλος αρχικά. Το σύστημα τιμών ανταλλαγής ήταν κρίσιμο για την ευρεία αποδοχή, γεγονός που βελτίωσε σημαντικά την αποτελεσματικότητα των συστημάτων πληρωμών, γεγονός που με τη σειρά του μειώνει το κόστος συλλογικά για την κοινωνία ».

"Αρχικά, θα φαινόταν ότι οι τράπεζες επωφελούνται αθέμιτα, πράγμα που είναι ο ισχυρισμός ότι ο Durbin και οι υποστηρικτές του έκαναν την υποστήριξη της ρύθμισης των τελών ταχυτήτων", λέει ο Longbrake. "Οι καταναλωτές [χρησιμοποιούσαν] χρεωστικές κάρτες επειδή ήταν βολικές και δεν πληρώνουν καμία χρέωση. Οι έμποροι επωφελήθηκαν από τις μειώσεις της απάτης και τα αποδεικτικά στοιχεία δείχνουν ότι οι έμποροι που δέχονται χρεωστικές κάρτες επωφελούνται από υψηλότερα μέσα ποσά από τις πωλήσεις σε δολάρια ανά συναλλαγή."

Τι συμβαίνει λοιπόν όταν η κυβέρνηση παρεμβαίνει σε μια ήδη αποτελεσματική αγορά;

Η Longbrake υποστηρίζει ότι η τροποποίηση του Durbin βασίζεται στην υπόθεση ότι σε μια μη ρυθμιζόμενη αγορά οι τράπεζες κερδίζουν και οι έμποροι χάνουν άδικα. Αλλά αυτή η υπόθεση αφήνει έναν βασικό παράγοντα: τους καταναλωτές. Τώρα που εφαρμόστηκε η τροποποίηση του Durbin, οι έμποροι επωφελούνται σε βάρος των τραπεζών (φυσικά) και των καταναλωτών (οι οποίοι πληρώνουν υψηλότερα χρεωστικά τέλη). Ως αποτέλεσμα, οι καταναλωτές χάνουν το κίνητρό τους να χρησιμοποιούν χρεωστικές κάρτες, οι οποίες με τη σειρά τους βλάπτουν τους εμπόρους επειδή οι άνθρωποι δαπανούν περισσότερο όταν πληρώνουν με χρεωστικές κάρτες από ό, τι πληρώνουν με μετρητά. "Η ρύθμιση των τελών ταχείας απόσυρσης θα έχει αρνητικές συνέπειες", καταλήγει.

Κατά την άποψή του, ένα διατραπεζικό τέλος δεν αντιπροσωπεύει μόνο κόστος πρόληψης της απάτης και μεγάλη απληστία των τραπεζών. Αντιπροσώπευε επίσης τις ανταμοιβές και τους δωρεάν ελέγχους, οι οποίοι ωφελήθηκαν έμμεσα οι έμποροι, επειδή ενθάρρυναν τους καταναλωτές να χρησιμοποιούν χρεωστικές κάρτες και συνεπώς να ξοδεύουν περισσότερα χρήματα. Το Longbrake υποστηρίζει ότι η τροποποίηση Durbin ανατρέπει αυτό το προσεκτικά ισορροπημένο οικοσύστημα.

"Επειδή ο κανονισμός για τα τέλη ταχείας χρέωσης έθεσε το ανώτατο τέλος κάτω από το επίπεδο που ήταν απαραίτητο για την κάλυψη των εξόδων, ήταν αναπόφευκτο να μειωθούν οι καταναλωτικές υπηρεσίες και να επιβληθούν χρεώσεις τελών χρέωσης", λέει. "Είναι απλά ένα θέμα που καμία επιχείρηση δεν μπορεί να προσφέρει μια δαπανηρή υπηρεσία με ζημία και αναμένει να μείνει στην επιχείρηση. Οι καταναλωτές καταλήγουν να πληρώνουν περισσότερα, και επειδή η υπηρεσία είναι πλέον ρητά τιμολογηθεί, ορισμένοι θα χρησιμοποιήσουν λιγότερο δαπανηρούς τρόπους πληρωμής, όπως χρεωστικούς ελέγχους ή πιστωτικές κάρτες."

Και πιστεύει ότι οι μικρές επιχειρήσεις θα βλάψουν περισσότερο: "Οι μικρότεροι έμποροι είναι πιο επιρρεπείς σε μια μείωση της καταναλωτικής συμπεριφοράς των καταναλωτών. Ενώ οι αναδιανεμητικές επιπτώσεις ενός ανώτατου ορίου στα χρεωστικά διατραπεζικά τέλη ενδέχεται να ωφελήσουν τους εμπόρους κατά μέσο όρο, θα μπορούσαν να έχουν αρνητικές συνέπειες για τις μικρές επιχειρήσεις λόγω της αντίδρασης των καταναλωτών σε υψηλότερα χρεωστικά τέλη και φτωχότερες υπηρεσίες. Ιδιαίτερη ανησυχία αποτελούν οι μεγαλύτερες απώλειες απάτης για τις μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες είναι λιγότερο εξοπλισμένες για να αντιμετωπίσουν τη δόλια δραστηριότητα."

Λοιπόν, πώς είναι το ιστορικό του;

Μέχρι στιγμής, ο καθηγητής Longbrake προέβλεψε με ακρίβεια τα αποτελέσματα της τροποποίησης Durbin: υψηλότερα τέλη, χαμηλότερα οφέλη και μετατόπιση από χρεωστικούς σε άλλους τύπους πληρωμών. Και όπως πρόβλεπε, οι έμποροι επωφελούνται, οι τράπεζες πληγώνουν και οι καταναλωτές πληρώνουν υψηλότερα τέλη, αλλά δεν έχουν ακόμη δει το όφελος από χαμηλότερες τιμές.

Δεν είμαστε σίγουροι ότι συμφωνούμε με ό, τι έχει κάνει ο Καθηγητής Longbrake. ειδικότερα, πιστεύουμε ότι οι καταναλωτές υποφέρουν από έλλειψη καινοτομίας στον τομέα της ασφάλειας, διότι τα δίκτυα καρτών έχουν ελάχιστα κίνητρα να βελτιώσουν τις πρακτικές ασφαλείας τους. Στην Ευρώπη, όπου τα διατραπεζικά τέλη έχουν πληγεί από πυρκαγιά, τα πιο αποτελεσματικά τσιπ EMV είναι κοινά, αλλά στα κράτη εξακολουθεί να χρησιμοποιείται η μέθοδος ελέγχου της υπογραφής και της επαλήθευσης υπογραφής.

Ακόμα, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι οι περισσότεροι υποτιμούν την επίδραση του Durbin στους καταναλωτές. Ο Chase ξεκίνησε το χτύπημα από τη χρέωση για να τερματίσει το πρόγραμμα ανταμοιβών του και ενώ η Bank of America έλαβε την μεγαλύτερη προσοχή για το χρεωστικό τέλος χρήσης της, πολλές άλλες τράπεζες έχουν σιωπηλά καταργηθεί με δωρεάν έλεγχο. Ως αποτέλεσμα, πολλοί καταναλωτές επιλέγουν εναλλακτικές λύσεις για να χρεώσουν, είτε πρόκειται για τραπεζικές συναλλαγές σε μια πιστωτική ένωση είτε απλά για χρήση πιστωτικών καρτών και μετρητών.

Καθώς συνεχίζουμε να παρουσιάζουμε διαφορετικές προοπτικές για την οικονομική ρύθμιση, παρακαλούμε στείλτε email στο [email protected] αν θέλετε να συνεισφέρετε ένα κομμάτι γνώμης ή να δώσετε μια συνέντευξη.