Γιατί το χρυσό είναι η επιλογή χαρτοφυλακίου για όλες τις εποχές
Bible (PE) NT 12: Î Ï?ος Κολοσσαεις (Colossians)
Πριν από λίγα χρόνια πραγματοποίησα εκτίμηση για έναν πελάτη ο οποίος δέσμευε τον χρυσό του ασφάλεια σε εμπορική ακίνητη περιουσία. Κατά τη διάρκεια της εκτίμησης, χτυπήθηκα με το μεγάλο κέρδος σε αξία. Η αρχική του αγορά το 2002 ήταν στα επτά στοιχεία, όταν ο χρυσός εξακολουθούσε να διαπραγματεύεται στο φάσμα των $ 300. Οι συμμετοχές του είχαν εκτιμηθεί κατά 50% μετά από περίπου τριετή περίοδο διακράτησης. (Από την αξιολόγηση αυτή, η αξία έχει αυξηθεί ακόμη τρεις φορές.) Ζήτησα την άδειά του να πει την ιστορία του στην ιστοσελίδα μας ως παράδειγμα του πώς ο χρυσός μπορεί να προωθήσει τα επιχειρησιακά του σχέδια
«Δεν υπάρχει πρόβλημα», έγραψε με επιστροφή e "Το έχω δει ως αντιστάθμισμα, αλλά και ως εναλλακτική λύση στα αμοιβαία κεφάλαια της αγοράς χρήματος. Τώρα μπορώ να το εκμεταλλευτώ για επενδυτικούς σκοπούς - ιδιωτικά κεφάλαια και ακίνητα ως επί το πλείστον." Η εκμετάλλευση έχει κατά μέσο όρο 7% -10% «Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι δεν πωλούσε το χρυσό του, αλλά δεσμεύοντάς την ως εγγύηση για τη χρηματοδότηση άλλων πτυχών της επιχείρησής του. Το να πουλήσει θα σήμαινε να εγκαταλείψει τον φράκτη του - κάτι που δεν ήθελε να κάνει. Αντίθετα, χρησιμοποίησε χρυσό για να προωθήσει τα επιχειρηματικά του συμφέροντα σε μια συναλλαγή στην οποία θα γινόταν κύριος ιδιοκτήτης.
Αφού δημοσίευσε την ιστορία του στην ιστοσελίδα της USAGOLD, λάβαμε μια επιστολή από έναν άλλο πελάτη με μια παρόμοια ιστορία να λέμε:
Διάβασα το άρθρο στο ενημερωτικό δελτίο σχετικά με έναν από τους πελάτες σας που αγόρασε 1 εκατομμύριο χρυσά πριν από τέσσερα χρόνια και τώρα αξίζει 1,5 εκατομμύρια δολάρια. Έχω μια παρόμοια αληθινή ιστορία αν θέλετε να το χρησιμοποιήσετε. Περίπου πριν από τέσσερα χρόνια, μίλησα στον πατέρα μου για να μετατρέψει περίπου το ένα τρίτο των μετρητών του σε χρυσό, ως επί το πλείστον πριν από 33 Βρετανούς Σουηδούς. Αγόρασα γι 'αυτόν από την USAGOLD-Centennial Precious Metals περίπου 80.000 δολάρια όταν ο χρυσός spot ήταν περίπου 290 δολάρια ανά ουγγιά. Είχε τα υπόλοιπα χρήματά του σε 1-2% CDs στην τράπεζα. Ο πατέρας μου πέθανε πρόσφατα και είμαι εκτελεστής. Θέλησε τον αδελφό μου $ 250.000, που ήταν ουσιαστικά όλο του το χρυσό και μετρητά. Έδωσα στον αδερφό μου τον χρυσό μαζί με τα τράπεζα CD. Ενώ τα CD είχαν κερδίσει ελάχιστα λίγα πράγματα σε αυτά τα 4 χρόνια, ο χρυσός είχε γίνει 41% πιο πολύτιμος.
Έτσι, αντί να λάβω $ 250.000, ο αδελφός μου έλαβε πραγματικά περίπου $ 282.800 ($ 80.000 x 141% = $ 112.800 ή $ 32.800). Αν ο πατέρας μου είχε μετατρέψει όλα τα χάρτινα χρήματα στο χρυσό ο αδερφός μου θα είχε λάβει 352.500 δολάρια. Κατά ειρωνικό τρόπο ο πατέρας μου ήταν πολύ συντηρητικός και δεν ήθελε να παίξει. Σε αυτή την περίπτωση, το μεγαλύτερο του παίγνιο ήταν να βλέπει τα CD να καίγονται και να μην αποκτούν πραγματικά χρήματα - χρυσό.
(Σημείωση του συντάκτη: Σήμερα οι συμμετοχές αυτού του πελάτη έχουν τριπλασιαστεί σχεδόν ξανά σε σχεδόν 350.000 δολάρια.
Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι και οι δύο πελάτες βλέπουν τον χρυσό τους ως μέσο εξοικονόμησης και ασφαλούς καταφύγου σε αντίθεση με μια επένδυση για κεφαλαιουχικά κέρδη - μια άποψη πολύ διαφορετική από τον τρόπο που ο χρυσός απεικονίζεται συνήθως στα μέσα ενημέρωσης. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο για την επιτυχή αξιοποίηση του χρυσού είναι ότι επήλθε στο επικρατούσα αποπληθωριστικό περιβάλλον της δεκαετίας «διπλής πτώσης» (από το 2000 έως το 2009), όταν ο πληθωρισμός ήταν μέτριος - ένα αντίθετο-διαισθητικό αποτέλεσμα που καλύφθηκε λεπτομερέστερα κατωτέρω.
Τώρα, καθώς η οικονομία έχει χειροτερέψει σταδιακά, πολλοί επενδυτές αρχίζουν να ρωτούν για την πρακτικότητα και την αποτελεσματικότητα του χρυσού κάτω από πιο δύσκολες συνθήκες - τον τελικό μαύρο κύκνο ή το εξωφρενικό γεγονός όπως μια αποπληθωριστική κατάθλιψη, σοβαρή αποπληθωρισμός, διαφυλισμό ή υπερπληθωρισμό. Τα παρακάτω σκίτσα μικρογραφιών αντλούν από το ιστορικό ρεκόρ για να παράσχουν πληροφορίες για τον τρόπο που ο χρυσός είναι πιθανό να εκτελέσει κάτω από καθένα από αυτά τα σενάρια.
Ο χρυσός ως αντιστάθμισμα αποπληθωρισμού (United States, 1933)
Webster ορίζει τον αποπληθωρισμό ως "συρρίκνωση ο όγκος των διαθέσιμων χρημάτων και των πιστώσεων που οδηγεί σε γενική μείωση των τιμών. " Χαρακτηριστικά οι αποπληθωρισμοί εμφανίζονται στις χρυσές τυποποιημένες οικονομίες όταν το κράτος στερείται της ικανότητάς του να διεξάγει διασώσεις, να τρέχει ελλείμματα και να εκτυπώνει χρήματα. Χαρακτηριζόμενο από την υψηλή ανεργία, τις πτωχεύσεις, τα κυβερνητικά μέτρα λιτότητας και τις τράπεζες, ένα αποπληθωριστικό οικονομικό περιβάλλον συνοδεύεται συνήθως από την κατάρρευση της αγοράς μετοχών και ομολόγων και τον γενικό οικονομικό πανικό - ένα εντελώς δυσάρεστο σύνολο περιστάσεων. Η Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930 χρησιμεύει ως ένα εφαρμόσιμο παράδειγμα του βαθμού στον οποίο ο χρυσός προστατεύει τους ιδιοκτήτες του κάτω από αποπληθωριστικές συνθήκες σε μια χρυσή τυποποιημένη οικονομία.
Πρώτον, επειδή η τιμή του χρυσού καθορίστηκε στα 20,67 δολ. Ανά ουγγιά, κέρδισε αγοραστική δύναμη καθώς το γενικό επίπεδο τιμών μειώθηκε. Αργότερα, όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ αύξησε την τιμή του χρυσού στα 35 δολάρια ανά ουγγιά σε μια προσπάθεια να αποκαταστήσει την οικονομία μέσω μιας επίσημης υποτίμησης του δολαρίου, ο χρυσός κέρδισε ακόμα μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη. Το συνοδευτικό γράφημα δείχνει τα κέρδη αυτά και το χάσμα μεταξύ των τιμών καταναλωτή και της τιμής του χρυσού
Πώς ο χρυσός μπορεί να αντιδράσει σε έναν αποπληθωρισμό κάτω από ένα σύστημα χρημάτων fiat είναι ένα άλογο άλλου χρώματος. Οι οικονομολόγοι που κάνουν το αποπληθωριστικό επιχείρημα μέσα στο πλαίσιο μιας οικονομίας μόνιμης οικονομίας χρησιμοποιούν συνήθως την αναλογία της κεντρικής τράπεζας που «πιέζει μια συμβολοσειρά». Θέλει να φουσκώσει, αλλά δεν έχει σημασία πόσο σκληρά προσπαθεί το κοινό να αρνηθεί να δανειστεί και να ξοδέψει. (Αν αυτό μοιάζει εξοικειωμένο, θα έπρεπε. Αυτή είναι ακριβώς η κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Αμερικής.) Τελικά, συμβαίνει το αποπληθωριστικό επιχείρημα, η κεντρική τράπεζα αποτυγχάνει στις προσπάθειές της και η οικονομία κυλάει από την ύφεση μια πλήρης αποπληθωριστική κατάθλιψη
Κατά τη διάρκεια ενός αποπληθωρισμού, ακόμη και ενός με ένα σύστημα χρηματικών διαθεσίμων, το γενικό επίπεδο τιμών θα μειωνόταν εξ ορισμού. Ο τρόπος με τον οποίο οι αρχές αποφασίζουν να αντιμετωπίσουν τον χρυσό κάτω από τέτοιες συνθήκες είναι ένα ανοιχτό ερώτημα που αναφέρεται σε μεγάλο βαθμό στο ρόλο που θα διαδραματίσει στο ιδιωτικό χαρτοφυλάκιο. Εάν υποβληθούν σε ελέγχους τιμών, ο χρυσός θα εκτελέσει κατά πάσα πιθανότητα την ίδια λειτουργία που έκανε με τον αποπληθωρισμό του 1930, όπως περιγράφηκε παραπάνω. Θα αποκτούσε αγοραστική δύναμη καθώς το επίπεδο τιμών μειώθηκε. Εάν είναι ελεύθερο να επιπλεύσει (το πιο πιθανό σενάριο), η τιμή πιθανότατα θα αυξηθεί ως αποτέλεσμα της αυξημένης ζήτησης από επενδυτές που αντισταθμίζουν τους συστημικούς κινδύνους και την αστάθεια της χρηματοπιστωτικής αγοράς (όπως συνέβη παγκοσμίως κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης της πιστωτικής επέκτασης του 2008). η περίοδος πριν και μετά την κατάρρευση της χρηματοπιστωτικής αγοράς του 2008 χρησιμεύει ως καλό παράδειγμα για το πώς μπορεί να εξελιχθεί η διαδικασία που μόλις περιγράφηκε. Η αποπληθωριστική οικονομία είναι ένας στενός ξάδερφος του αποπληθωρισμού και καλύπτεται στο επόμενο τμήμα. Παίρνει κάποιες σταθερές ενδείξεις ως προς το τι μπορούμε να αναμένουμε από τον χρυσό κάτω από μια πλήρη αποπληθωριστική κατανομή.
Χρυσός ως Αποπληθωριστικός Hedge (Ηνωμένες Πολιτείες, 2008)
Ακριβώς όπως η δεκαετία του '70 ενίσχυσε την απόδοση του χρυσού ως στασυφωτισμό στασιμότητα και πληθωρισμός), τα τελευταία 10 χρόνια καθιέρωσαν τα διαπιστευτήρια του χρυσού ως αντιστάθμιση αποπληθωρισμού. Ο αποπληθωρισμός ορίζεται ως μια μείωση του ρυθμού πληθωρισμού με την πάροδο του χρόνου και δεν πρέπει να συγχέεται με τον αποπληθωρισμό, πράγμα που αποτελεί πραγματική πτώση του επιπέδου των τιμών. Οι αποπληθωρισμοί, όπως επισημάνθηκαν παραπάνω, είναι στενοί συγγενείς των αποπληθωρισμών και μπορούν να εξελιχθούν σε αυτό εάν η κεντρική τράπεζα αποτύχει, για οποιονδήποτε λόγο, στο πρόγραμμα τόνωσης. Οι κεντρικές τράπεζες σήμερα είναι ακτιβιστές από το σχεδιασμό τους. Για να σκεφτεί κανείς ότι μια σύγχρονη κεντρική τράπεζα θα κάτσει πίσω κατά τη διάρκεια ενός αποπληθωρισμού και θα αφήσει τα τσιπ να πέσει εκεί που μπορεί να είναι να παρερμηνεύσει το ρόλο της. Θα προσπαθήσει να τονώσει την οικονομία με ένα ή άλλο τρόπο. Το μόνο ερώτημα είναι αν θα το πετύχει ή όχι.
Μέχρι το «διπλό πρόβλημα», το εγχειρίδιο για το χρυσό διάβαζε ότι είχε καλή απόδοση κάτω από πληθωριστικές και αποπληθωριστικές συνθήκες, αλλά όχι πολύ. Ωστόσο, καθώς η δεκαετία των φυσαλίδων περιουσιακών στοιχείων, οι αποτυχίες των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και ο παγκόσμιος συστημικός κίνδυνος προχώρησαν και ο χρυσός συνέχισε την πορεία του σε υψηλότερο έδαφος ένα χρόνο μετά, έγινε όλο και πιο σαφές ότι το μέταλλο ήταν ικανό να παραδώσει τα εμπορεύματα και υπό συνθήκες αποπληθωρισμού. Το γεγονός είναι ότι κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000, μολονότι ο ρυθμός πληθωρισμού παρέμεινε σχετικά ήρεμος, ο χρυσός κατάφερε να ανέλθει από μόλις 300 δολάρια ανά ουγγιά τον Ιανουάριο του 2000 και να ανέλθει σε πάνω από 1.000 δολάρια ανά ουγγιά μέχρι τον Δεκέμβριο του 2009 - 333% κατά τη διάρκεια της δεκαετίας.
Μετά τις καταρρεύσεις των Bear Stearns, AI και Lehman Brothers το 2008, ο χρυσός αυξήθηκε σε επίπεδα ρεκόρ και εδραιώθηκε σταθερά στη δημόσια συνείδηση ως ίσως το απόλυτο πλεονέκτημα της έσχατης λύσης. Καθώς η οικονομία φλερτάρει με την πτώση στην αποπληθωριστική άβυσσο, ενθάρρυνε τη συμπεριφορά των επενδυτών που θα περίμενε κανείς στις πρώτες ημέρες μιας πλήρους αποπληθωριστικής κατάρρευσης με όλα τα στοιχεία ενός οικονομικού πανικού. Τα αποθέματα κατέρρευσαν. Οι τράπεζες έτρεξαν. Η ανεργία αυξήθηκε. Οι υποθήκες πήγαν σε αποκλεισμό.
Ο χρυσός ήρθε υπό συσσώρευση από τους επενδυτές που ανησυχούσαν για μια μεγάλη πτώση στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Το 2009, οι πωλήσεις των ΗΠΑ Gold Eagle έσπασαν όλα τα αρχεία. Οι εκθέσεις φιλτράρονται στην αγορά χρυσού, που απλά δεν μπορούσαν να αγοραστούν τα χρυσά νομίσματα χρυσού. Τα εθνικά νομισματοκοπεία σε παγκόσμιο επίπεδο δεν μπορούσαν να συμβαδίσουν με τη ζήτηση. Τον Σεπτέμβριο του 2008, όταν ξεκίνησε η κρίση, ο χρυσός διαπραγματεύεται στο επίπεδο των $ 750. Καθώς το 2010 έφτασε στο τέλος, πέρασε το όριο των 1.400 δολαρίων, καθώς οι επενδυτές αντέδρασαν σε ανακοίνωση της Federal Reserve ότι θα ξεκινήσει ένα δεύτερο γύρο ποσοτικής χαλάρωσης (money printing) για την αντιμετώπιση της ίδιας κρίσης που ξεκίνησε το 2008. Όλα Όλοι οι χρυσός αποδείχθηκαν μεταξύ των πιο αξιόπιστων περιουσιακών στοιχείων κάτω από πεισματικές και δοκιμαστικές συνθήκες αποπληθωρισμού.
Χρυσός ως υπερχρεωτισμός (France, 1790s)
Ο Andrew Dickson White ολοκληρώνει το κλασικό ιστορικό του δοκίμιο για τον υπερπληθωρισμό, Γαλλία, "με μια από τις πιο διάσημες γραμμές στην οικονομική λογοτεχνία:" Υπάρχει ένα μάθημα σε όλα αυτά τα οποία θα πρέπει να σκεφτεί κάθε άνθρωπος σκέψης να σκεφτεί ". Το μάθημα ότι υπάρχει σχέση μεταξύ κυβερνητικής υπερβολικής έκδοσης χαρτονομισμάτων, πληθωρισμού και καταστροφής των αποταμιεύσεων της μεσαίας τάξης έχει αγνοηθεί συνήθως στη σύγχρονη εποχή. Τόσο πολύ, οι φώτιστοι αποταμιεύουν τον κόσμο για να αναρωτηθούμε αν οι δημόσιοι αξιωματούχοι θα το μάθουν ποτέ.
Το δοκίμιο του White εξηγεί την ιστορία του πόσο καλοί άνδρες - με τίποτα άλλο από τις ευφυέστερες προθέσεις - μπορούν να σύρουν ένα έθνος σε νομισματικό χάος στην υπηρεσία σε πολιτικό τέλος. Ακόμα, υπάρχει κάτι άλλο στο δοκίμιο του Λευκού - κάτι ίσως ακόμα πιο βαθύ. Οι δημοκρατικοί θεσμοί μας θυμίζει, αν και να έχουν νόημα, ότι έχουν μια μοιραία, σχεδόν προκαθορισμένη τάση να εκτυπώνουν χρήματα όταν υποστηρίζονται από τον τοίχο λόγω δυσάρεστων περιστάσεων.
Επεισόδια υπερπληθωρισμού που κυμαίνονται από το πρώτο (πλήρης καταστροφή του Ghenghis Khan το πρώτο χαρτί νόμισμα) μέσα από την πιο πρόσφατη (η απογοήτευση στη Ζιμπάμπουε) όλα αρχίζουν μέτρια και προχωρούν σχεδόν αθόρυβα μέχρις ότου κάτι κρατηθεί στη συνείδηση του κοινού που εξαπολύει τον πληθωρισμό των τιμών με όλη της τη μανία. Ο Frederich Kessler, ένας καθηγητής του δικαίου του Μπέρκλεϊ, ο οποίος γνώρισε από πρώτο χέρι τον εφιάλτη του 1920 από τον Γερμανικό πληθωρισμό, έδωσε την περιγραφή αυτή μερικά χρόνια αργότερα κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης: "Ήταν φρικτή. Φρικτός! Όπως η αστραπή χτύπησε. Κανείς δεν ήταν έτοιμος. Δεν μπορείτε να φανταστείτε την ταχύτητα με την οποία συνέβη το όλο πράγμα. Τα ράφια στα καταστήματα τροφίμων ήταν άδειο. Δεν θα μπορούσατε να αγοράσετε τίποτα με τα χαρτονομίσματα σας. "
Προς το τέλος του« πληθωρισμού των χρημάτων Fiat στη Γαλλία », ο Λευκός σκιαγραφεί την απόδοση των τιμών του περίπου ενός πέμπτου ουγκιάς Louis d 'Or χρυσό νόμισμα:
d'or [ένα γαλλικό χρυσό νόμισμα.1867 καθαρότερες ουγκιές] ήταν στην αγορά ως οθόνη, σημειώνοντας κάθε μέρα, με την αόριστη πίστη, την πτώση της αξίας του assignat. μια οθόνη να μην δωροδοκηθεί, να μην φοβάσαι. Επίσης, η Εθνική Συνέλευση μπορεί να προσπαθήσει να δωροδοκήσει ή να τρομάξει την πολικότητα της πυξίδας του ναυτικού. Την 1η Αυγούστου 1795 ο χρυσός αυτός λουόμενος των 25 φράγκων άξιζε χαρτί, 920 φράγκα. την 1η Σεπτεμβρίου, 1.200 φράγκα. την 1η Νοεμβρίου, 2.600 φράγκα. την 1η Δεκεμβρίου, 3.050 φράγκα. Τον Φεβρουάριο του 1796, αξίζει 7.200 φράγκα ή ένα φράγκο σε χρυσό αξίας 288 φράγκων σε χαρτί. Οι τιμές όλων των προϊόντων αυξήθηκαν σχεδόν κατ 'αναλογία …
Παραδείγματα από άλλες πηγές είναι τα ακόλουθα - ένα μέτρο αλεύρου προχώρησε από δύο φράγκα το 1790, σε 225 φράγκα το 1795? ένα ζευγάρι παπούτσια, από πέντε φράγκα έως 200? ένα καπέλο, από 14 φράγκα έως 500? βούτυρο, σε, 560 φράγκα μια λίβρα? μια γαλοπούλα, στα 900 φράγκα. Όλα ήταν υπερβολικά διογκωμένα στην τιμή εκτός από τους μισθούς της εργασίας. Καθώς οι κατασκευαστές είχαν κλείσει, οι μισθοί είχαν μειωθεί, έως ότου όλοι τους κράτησαν το φαινόταν να είναι το γεγονός ότι τόσοι πολλοί εργάτες συντάχθηκαν στον στρατό. Από αυτή την κατάσταση των πραγμάτων ήλθε σοβαρή κακή και ακατάλληλη απάτη. Οι άνδρες που είχαν προβλέψει αυτά τα αποτελέσματα και είχαν πάει σε χρέη ήταν, φυσικά, χαρούμενοι. Αυτός που το 1790 δανείστηκε 10.000 φράγκα μπορούσε να πληρώσει τα χρέη του το 1796 για περίπου 35 φράγκα. "
Αυτές οι δύο σύντομες παραγράφους μιλούν τόμους του καθεστώτος ασφαλούς καταφυγής του χρυσού κατά τη διάρκεια μιας ταραχώδους περιόδου και μπορεί να θέσουν το πιο σημαντικό μάθημα από όλους: το ρολό των χρυσών νομισμάτων στο χαρτοφυλάκιο ιδιωτικών επενδύσεων. Σύμφωνα με μελέτη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από τους Stanley Fischer, Ratna Sahay και Carlos Veigh (2002), η σχέση με τη γαλλική επανάσταση υποστηρίζει την άποψη ότι οι υπερπληθωρισμοί είναι σύγχρονα φαινόμενα που σχετίζονται με την εκτύπωση χάρτινων χρημάτων για τη χρηματοδότηση μεγάλων δημοσιονομικών ελλειμμάτων που προκαλούνται από πολέμους, τις επαναστάσεις, το τέλος των αυτοκρατοριών και τη δημιουργία νέων κρατών ». Πόσοι Αμερικανοί μπορούν να διαβάσουν αυτές τις λέξεις χωρίς κάποιο βαθμό ανησυχίας;
Το χρυσό ως αδρανειακό σταγλιωτικό αντιστάθμισμα (United States, 1970s)
Στο σύγχρονο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, όταν η οικονομία εισέρχεται σε μια μεγάλη τσέπη, η ανεργία και τα ποσοστά πληθωρισμού τείνουν να κινούνται υψηλότερα παράλληλα. Η λέξη "σταφυλαρίσματος" είναι ένας συνδυασμός των λέξεων "στασιμότητα" και "πληθωρισμός". Ο Πρόεδρος Ρόνταντ Ρέιγκαν προσδιόρισε την ανεργία και τον πληθωρισμό μαζί για να περιγράψει την οικονομία της δεκαετίας του '70 και την ονόμασε Δείκτης Δυσλειτουργίας. Καθώς ο δείκτης Misery κινήθηκε υψηλότερος καθ 'όλη τη διάρκεια της δεκαετίας, έτσι και η τιμή του χρυσού, όπως φαίνεται στην παρακάτω γραφική παράσταση.
Με μια ματιά, το γράφημα αναφέρει την ιστορία του χρυσού ως αντισταθμισμένο αντιστάθμισμα πληθωρισμού / σταφυλαρίσματος. Ο δείκτης δυστυχίας τριπλασιάστηκε σε αυτή την δεκαετία, αλλά ο χρυσός αυξήθηκε σχεδόν 16 φορές. Μεγάλο μέρος αυτής της αύξησης έχει αποδοθεί στην υπερβολική πίεση που προέκυψε από πολλά χρόνια καταπίεσης των τιμών κατά τα χρυσά πρότυπα χρόνια, όταν ο χρυσός καθορίστηκε με κυβερνητική εντολή. Ακόμη και μετά την καταμέτρηση της σταθερής τιμής, θα ήταν δύσκολο να υποστηρίξουμε ότι ο χρυσός δεν ανταποκρίθηκε εύκολα και άμεσα στον δείκτη δυστυχίας κατά τη διάρκεια της σταλινιστικής δεκαετίας του 1970.
Σε μια ορισμένη έννοια, η αμερικανική εμπειρία στη δεκαετία του '70 ήταν η πρώτη μετά από την εγκατάλειψη του χρυσού προτύπου του Προέδρου Nixon το 1971. Μετά την αμερικανική εμπειρία του 1970, παρόμοιες καταστάσεις εμφανίστηκαν από καιρό σε καιρό σε άλλα έθνη-κράτη. Η Αργεντινή (τέλη της δεκαετίας του 1990) έρχεται στο μυαλό, όπως και η Ασία Contagion (1997) και το Μεξικό (1986). Σε κάθε περίπτωση, όσο αυξήθηκε ο δείκτης Misery, ο επενδυτής που έλαβε καταφύγιο σε χρυσό διατήρησε τα περιουσιακά του στοιχεία καθώς η κρίση κινήθηκε από το ένα στάδιο στο άλλο.
Ευτυχώς, η εμπειρία της δεκαετίας του 1970 στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν σχετικά μέτρια από την ιστορική πρότυπα, δεδομένου ότι η κατάσταση απέτυχε να διαλυθεί είτε σε αποπληθωριστικό είτε σε υπερπληθωριστικό εφιάλτη. Αυτά τα μικρότερα γεγονότα, ωστόσο, συχνά χρησιμεύουν ως πρελούδια σε πιο σοβαρά και εξουθενωτικά γεγονότα σε κάποιο σημείο κάτω από το δρόμο. Συνολικά, είναι δύσκολο να ταξινομήσουμε τις σταφυλοποιήσεις οποιουδήποτε μεγέθους και διάρκειας ως ασήμαντες για τη μεσαία τάξη. Λίγοι από εμάς θα μπορούσαν να βρουν άνεση από το γεγονός ότι ο δείκτης δυστυχίας που βιώσαμε απέτυχε να ξεπεράσει το κατώτατο όριο του 100% ετησίως ή απέτυχε να κλιμακωθεί σε κατάσταση υπερπληθωρισμού και αποπληθωρισμού. Μόνο το φάντασμα ενός διψήφιου Δείκτη Δυσλειτουργίας είναι αρκετό για να προκαλέσει ένα σωστό σχεδιασμό χαρτοφυλακίου με χρυσό που χρησιμεύει ως αντιστάθμισμα.
Μια επιλογή χαρτοφυλακίου για όλες τις εποχές
Ένα βιβλίο θα μπορούσε να γραφτεί για το θέμα του χρυσού ως αντιστάθμιση εναντίον των διαφόρων «εκδηλώσεων». Ελπίζω ότι τα σύντομα σκίτσα που παρέχονται θα χρησιμεύσουν τουλάχιστον ως μια λειτουργική εισαγωγή στο θέμα. Το συμπέρασμα είναι σαφές: Η ιστορία δείχνει ότι ο χρυσός, καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο περιουσιακό στοιχείο, προστατεύει το χαρτοφυλάκιο από το εύρος των εξαιρετικά αρνητικών οικονομικών σεναρίων, όπως ο λεγόμενος μαύρος κύκνος ή τα περιθωριακά γεγονότα, όπως ο αποπληθωρισμός, ο σοβαρός αποπληθωρισμός, ο υπερπληθωρισμός ή η διαφυγή
Παρακαλώ σημειώστε ότι κατά τη διάρκεια αυτής της εργασίας δοκίμασα να μην ευνοεί ένα σενάριο έναντι του άλλου. Το επιχείρημα ως προς το ποια από αυτές τις ασθένειες είναι πιο πιθανό να χτυπήσει την επόμενη οικονομία είναι καθαρά ακαδημαϊκό σε σχέση με την ιδιοκτησία του χρυσού. Ένα σταθερό φράγμα χρυσού προστατεύει από όλες τις διαταραχές που μόλις περιγράφηκαν και δεν έχει σημασία με ποια σειρά φθάνουν.
Θα ήθελα να κλείσω με μια προσεκτική αιτιολόγηση για την ιδιοκτησία του χρυσού από έναν βρετανό βουλευτή, τον Sir Peter Tapsell. Αυτές οι παρατηρήσεις κατέστησαν το 1, ύστερα από τον τότε υπουργό Οικονομικών, ο Γκόρντον Μπράουν, αναγκάζοντας τη δημοπρασία πάνω από το ήμισυ του αποθέματος χρυσού της Βρετανίας. Η αναφορά του Tapsell σε δολάρια, γιεν και ευρώ έχει να κάνει με την πρόταση του βρετανικού δημόσιου ταμείου να πωλήσει το απόθεμα χρυσού και να μετατρέψει τα έσοδα σε "έντοκα" μέσα σε αυτά τα νομίσματα. Αν και ασχολείτο με τη λειτουργία του χρυσού σε σχέση με το αποθεματικό ενός εθνικού κράτους (Ηνωμένο Βασίλειο), θα μπορούσε να μιλήσει εξίσου εύκολα για τον ρόλο του χρυσού για τον ιδιώτη επενδυτή:
Το όλο θέμα για το χρυσό και η ποιότητα που την καθιστά τόσο ξεχωριστή και σχεδόν μυστικιστική στην έκκλησή του είναι ότι είναι καθολική, αιώνια και σχεδόν άφθαρτη. Ο Υπουργός θα συμφωνήσει ότι είναι επίσης όμορφο. Το πιο επίμονο σλόγκαν μάρκας όλων των εποχών είναι: «Όσο ωραίο είναι και ο χρυσός». Οι επιστήμονες μπορούν να κλωνοποιήσουν πρόβατα και σύντομα θα είναι σε θέση να κλωνοποιήσουν τους ανθρώπους, αλλά απέχουν πολύ από το να μπορούν να κλωνοποιήσουν το χρυσό, αν και προσπαθούν να το πράξουν για 10.000 χρόνια. Ο καγκελάριος [Γκόρντον Μπράουν] μπορεί να πιστεύει ότι έχει ανακαλύψει μια νέα Εργατική εκδοχή της πέτρας του αλχημιστή, αλλά τα δολάρια του, το γιεν και το ευρώ δεν θα λάμπουν πάντοτε σε μια καταιγίδα και δεν θα μπερδευτούν ποτέ για το χρυσό. βαθύς. Συλλάσσουν την ουσία της ιδιοκτησίας του χρυσού. Στη δεκαετία που ακολούθησε τη βρετανική πώληση, ο χρυσός πήγε από $ 300 ανά ουγγιά σε πάνω από $ 1.400 ανά ουγγιά - καθιστώντας το κοροϊδευτικό του τι έχει γίνει γνωστό στη Βρετανία ως Brown's Folly. Τα "δολάρια, το γεν και το ευρώ" που έλαβε η τράπεζα της Αγγλίας στη θέση του χρυσού συνέχισαν να διαβρώνουν σε αξία, ενώ πληρώνουν αμελητέα σε ανύπαρκτη επιστροφή. Και σίγουρα δεν έχουν λάμψει στη θύελλα. Τι θα έκανε η συντηρητική κυβέρνηση του νέου πρωθυπουργού, Ντέιβιντ Κάμερον, ότι θα έχει 415 τόνους χρυσού πίσω καθώς εισάγει μέτρα λιτότητας στη Βρετανία και προσπαθεί να υποβιβαστεί τη λίρα;
Επιστρέφοντας στις ιστορίες που αναφέρθηκαν στην κορυφή αυτού δοκίμιο, αυτά είναι μόνο δύο λογαριασμοί μεταξύ χιλιάδων που θα μπορούσαν να ανταλλάσσονται μεταξύ των πελατών μας. Παίρνω τακτικά κλήσεις από αυτό που μου αρέσει να ονομάζω "Old Guard" - όσοι αγόραζαν χρυσό στα $ 300, $ 400 και $ 500, ακόμα και τα $ 600. Πολλοί είχαν διαβάσει
Οι ABCs του χρυσού Επένδυση: Πώς να προστατεύσετε και να χτίσετε τον πλούτο σας με χρυσό
. Μερικοί έχουν γίνει πολύ πλούσιοι ως αποτέλεσμα αυτών των πρώιμων αγορών. Το πιο σημαντικό όμως αποτέλεσμα είναι ότι αυτοί οι πελάτες κατάφεραν να διατηρήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία σε μια εποχή που άλλοι παρακολουθούσαν τον πλούτο τους να εξαφανίζεται. Ο χρυσός έχει εκτελέσει όπως διαφημίζεται - κάτι που είναι πιθανό να συνεχίσει να κάνει τα επόμενα χρόνια. Μετά από όλα αυτά λέγεται και γίνεται, όπως έγραψα στο The ABCs πριν από πολλά χρόνια, ο χρυσός είναι το μοναδικό πλεονέκτημα στο οποίο μπορούν να βασιστούν όταν τα τσιπ είναι κάτω. Τώρα περισσότερο από ποτέ, όταν πρόκειται για τη διατήρηση περιουσιακών στοιχείων, ο χρυσός παραμένει, με την πιο θεμελιώδη έννοια, την επιλογή χαρτοφυλακίου για όλες τις εποχές.
Σημείωση από τον Εκδότη: Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά από USAGOLD-Centennial Precious Metals
