Altman Z-Score Ορισμός και Παράδειγμα

Τι είναι:

επινοήθηκε) είναι ένα στατιστικό εργαλείο που χρησιμοποιείται για να μετρηθεί η πιθανότητα μιας επιχείρησης να χρεοκοπήσει.

Παρόλο που ο Altman επινόησε το Z-Score στη δεκαετία του 1960, η ιδέα να προσπαθήσει κανείς να προβλέψει ποιες εταιρείες αποτυγχάνουν,. Ωστόσο, ο Altman πρόσθεσε μια στατιστική τεχνική που ονομάζεται ανάλυση πολλαπλών μεταβλητών ως προς το συνδυασμό των παραδοσιακών τεχνικών αναλύσεων αναλογιών και αυτό του επέτρεψε να εξετάσει όχι μόνο τις επιδράσεις πολλών αναλογιών στην «προβλεψιμότητα» του μοντέλου πτώχευσής του, αλλά και να εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο οι αναλογίες αυτές η χρησιμότητα του άλλου στο μοντέλο.

Η Altman ανέπτυξε το Z-Score αφού αξιολόγησε 66 εταιρείες, οι μισές από τις οποίες κατέθεσαν πτώχευση μεταξύ 1946 και 1965. Ξεκίνησε με 22 δείκτες που ταξινομήθηκαν σε πέντε κατηγορίες (ρευστότητα, φερεγγυότητα και δραστηριότητα) αλλά τελικά το μείωσε σε πέντε λόγους

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Το Z-Score του Altman καθορίζει πόσο πιθανό είναι να αποτύχει μια εταιρεία. Ο τύπος το κάνει αυτό αξιολογώντας επτά απλά κομμάτια δεδομένων, τα οποία θα πρέπει να είναι διαθέσιμα στην ανακοίνωση της εταιρείας.

Το πρότυπο Z-Αποτέλεσμα

Ο τύπος για το Z-Score (που ενσωματώνει αυτά τα επτά απλά κομμάτια (Κέρδη / Σύνολο Ενεργητικού) x 3,2) + ([Κέρδη / Σύνολο Ενεργητικού] x) + ([Κέρδη / Κεφαλαιοποίηση / Συνολικές Υποχρεώσεις] x 0.6) + ([Πωλήσεις / Σύνολο Ενεργητικού] x 1.0)

Σε γενικές γραμμές, όσο χαμηλότερη είναι η βαθμολογία, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα πτώχευσης. Για παράδειγμα, ένα Z-Score άνω του 3,0 υποδεικνύει την οικονομική ευρωστία. κάτω από το 1,8 δείχνει ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα πτώχευσης.

Z Score για τις ιδιωτικές εταιρείες

Το 2002, ο Altman τάχθηκε υπέρ μιας αναθεωρημένης φόρμουλας Z-Score για τις ιδιωτικές εταιρείες. Η έκδοση της ιδιωτικής εταιρείας βαρύνει διαφορετικά τις μεταβλητές και χρησιμοποιεί τη λογιστική αξία των ιδίων κεφαλαίων αντί της κεφαλαιοποίησης της αγοράς. Ο δείκτης είναι:

Z-Score = ([Κεφάλαιο κίνησης / Σύνολο Ενεργητικού] x 0,717) + ([Κέρδη Διακράτησης / Σύνολο Ενεργητικού] x 0,847) + Αξία των Ιδίων Κεφαλαίων / Συνολικές Υποχρεώσεις] x 0.420) + ([Πωλήσεις / Σύνολο Ενεργητικού] x 0.998)

Z Score για μη Κατασκευαστές

Η Altman ανέπτυξε αρχικά το Z-Score για τους κατασκευαστές, αρχικό δείγμα. Ωστόσο, η εμφάνιση μεγάλων εταιρειών παροχής δημόσιας υπηρεσίας τον ώθησε να αναπτύξει ένα δεύτερο μοντέλο Z Score για μη κατασκευαστικές εταιρείες. Ο τύπος είναι ουσιαστικά ο ίδιος όπως πριν. Αποκλείει μόνο το τελευταίο στοιχείο (πωλήσεις / σύνολο περιουσιακών στοιχείων) διότι ο Altman θέλησε να ελαχιστοποιήσει τις επιπτώσεις του κύκλου εργασιών του ενεργητικού υψηλής παραγωγικότητας

Z-Score = ([Κεφάλαιο κίνησης / Σύνολο περιουσιακών στοιχείων] x 1.2) + ([Σύνολο Ενεργητικού] x 1.4) + ([Κέρδη Λειτουργίας / Σύνολο Ενεργητικού] x 3.3) + ([Κεφαλαιοποίηση Αγοράς / Σύνολο Υποχρεώσεων] x 0.6)

την ικανότητά της να αποκαταστήσει το τι οφείλει στους επόμενους μήνες. Ο δεύτερος λόγος είναι ένας καλός δείκτης για το πώς είναι το χρέος της εταιρείας και αν έχει ιστορικό κερδοφορίας. Ο τρίτος λόγος είναι ένα μέτρο αποτελεσματικότητας, δεδομένου ότι υποδεικνύει πόσες σεντς παράγει η εταιρεία στα κέρδη για κάθε δολάριο των περιουσιακών στοιχείων που κατέχει. Ο τέταρτος λόγος είναι ένα ρευστό μέτρο της "εμπιστοσύνης" της αγοράς στην εταιρεία. Ο πέμπτος λόγος είναι παρόμοιος με τον τρίτο λόγο που μετρά την αποδοτικότητα της εταιρείας στην απόδοση των πωλήσεων από τα περιουσιακά της στοιχεία.

Γιατί αυτό έχει σημασία:

Το Z-Score είναι μια ευρέως χρησιμοποιούμενη μετρική. ένα από τα πολλά μοντέλα πιστοληπτικής αξιολόγησης που χρησιμοποιούνται σήμερα, τα οποία ουσιαστικά συνδυάζουν ποσοτικοποιήσιμους οικονομικούς δείκτες με μικρό αριθμό μεταβλητών σε μια προσπάθεια να προβλέψουμε αν μια επιχείρηση θα αποτύχει.

Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, το Z-Score αποδείχθηκε ένα από τα οι πιο αξιόπιστοι παράγοντες πρόβλεψης της πτώχευσης - τόσο πολύ ώστε οι αναλυτές να εξισώνουν συχνά ορισμένες βαθμολογίες Z με αντίστοιχες αξιολογήσεις δεσμών. Στην πραγματικότητα, όταν ο Altman επανεκτίμησε τις μεθόδους του εξετάζοντας 86 επιχειρήσεις που έπεσαν θύματα από το 1969 έως το 1975 και στη συνέχεια 110 πτωχεύσασες εταιρείες από το 1976 έως το 1995 και αργότερα από 120 πτωχεύσεις από το 1996 έως το 1, ο Z-Score ήταν μεταξύ 82% και 94% ακριβής. Το παλιό σύνθημα «σκουπίδια σε σκουπίδια» ισχύει, ωστόσο: εάν τα οικονομικά της εταιρείας είναι παραπλανητικά ή λανθασμένα, το Z-Score θα είναι επίσης

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι οι αλλαγές στο Z-Score μιας επιχείρησης είναι εξίσου σημαντικές, αν όχι πιο σημαντικές, από το ίδιο το Z-Score. Μετά από όλα, γνωρίζοντας ότι μια εταιρεία κατευθύνεται προς τα κάτω το λάθος μονοπάτι είναι καλύτερο από το να μαθαίνει γι 'αυτό μετά από το γεγονός. Για παράδειγμα, η Z-Score της Enron της έδωσε την ισοτιμία μιας αξιολόγησης των ομολόγων BBB στο τέλος του 1, αλλά είχε βαθμολογία ίση με μια βαθμολογία Β έως τον Ιούνιο του 2001 - σε αντίθεση με τους οργανισμούς αξιολόγησης, οι οποίοι βαθμολόγησαν την Enron ως BBB μέχρι λίγο πριν κατέθεσε σε πτώχευση.