Εμφανίζεται όταν ο πληθωρισμός οδηγεί το εισόδημα προς τα πάνω και προς τα κάτω

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Ας υποθέσουμε ότι ο John Doe κάνει 100.000 δολάρια ετησίως και βρίσκεται στο ομοσπονδιακό φόρο εισοδήματος 28%. Ας υποθέσουμε ακόμη ότι ο φορολογικός συντελεστής είναι 30% για εισόδημα που είναι $ 102.000 και υψηλότερο. Ο John είναι στο φορολογικό σκέλος 28%, αλλά μέσα σε λίγα χρόνια, ο μισθός του προσαρμόζεται στα 103.000 δολάρια λόγω μιας σειράς επιδόματα κόστους ζωής και αλλαγή εργοδότη για την ίδια εργασία. Λόγω του πληθωρισμού, ο μισθός των $ 103.000 του John αγοράζει μόνο το ίδιο ποσό αγαθών και υπηρεσιών που έκαναν το μισθό του κατά 100.000 δολάρια, αλλά τώρα βρίσκεται στο φόρο 30%. Ως αποτέλεσμα, ο John ίσως είχε πάρει αύξηση $ 3.000 από τα αρχικά του $ 100.000 αλλά μετά από την επίλυση των επιπτώσεων του πληθωρισμού και του υψηλότερου φορολογικού συντελεστή, δεν έχει αποκτήσει πραγματική αύξηση στην αγοραστική του δύναμη.

Γιατί αυτό έχει σημασία:

Το άλμα σε μια νέα φορολογική κλίμακα μπορεί να είναι καλό πρόβλημα - τελικά, σημαίνει ότι ο φορολογούμενος κερδίζει περισσότερα χρήματα. Αλλά στην περίπτωση του Ιωάννη, όπου ο πληθωρισμός έτρωγε τις μισθολογικές αυξήσεις του, το πρόβλημα είναι ότι ο φορολογικός κώδικας παρέμεινε ο ίδιος κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου πληθωρισμού.

Οι κυβερνήσεις συχνά λύουν αυτό το πρόβλημα μέσω φορολογικής αναπροσαρμογής, προσαρμόζοντας τους φορολογικούς συντελεστές lockstep με τον πληθωρισμό, έτσι ώστε να μην εμφανίζεται ερπυσμός βραχίονα. Στον πραγματικό κόσμο, ωστόσο, οι φορολογικοί κώδικες μπορεί να πάρουν πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα για να αλλάξουν. Ωστόσο, οι φορολογικές αρχές που επιθυμούν να αυξήσουν τα φορολογικά έσοδα ενδεχομένως να αποφύγουν την φορολογική απαρίθμηση, βοηθώντας έτσι την κυβέρνηση να επωφεληθεί οικονομικά από τον πληθωρισμό επιτρέποντας τη φορολόγηση των φουσκωμένων εισοδημάτων με υψηλότερα ποσοστά.