Φαινόμενο εξαφάνισης

περιγράφει την ιδέα ότι οι μεγάλες ποσότητες κρατικού δανεισμού

( )> Η θεωρία πίσω από το

φαινόμενο εξαφάνισης

προϋποθέτει ότι το πραγματικό επιτόκιο θα είναι δύσκολο ή σχεδόν αδύνατο για τα άτομα και τις μικρές επιχειρήσεις να λάβουν δάνεια. ότι ο κυβερνητικός δανεισμός χρησιμοποιεί ένα μεγαλύτερο και μεγαλύτερο ποσοστό της συνολικής προσφοράς εξοικονόμησης που διατίθεται για επενδύσεις. Επειδή η ζήτηση για εξοικονόμηση αυξάνεται, ενώ η προσφορά παραμένει η ίδια, η τιμή του χρήματος (το επιτόκιο) ανεβαίνει. Η άνοδος αρχίζει να ισχύει όταν το επιτόκιο φτάσει σε ένα σημείο στο οποίο μόνο η κυβέρνηση μπορεί να αντέξει οικονομικά να δανειστεί. Δεν είναι δυνατό να ανταγωνιστεί κανείς για δάνεια κάτω από τέτοιες συνθήκες, τα άτομα και οι εταιρείες μικρότερης κλίμακας είναι αναγκαστικά (γεμάτα) από την αγορά. Γιατί αυτό έχει σημασία:

Επειδή ο μαρασμός οδηγεί σε μειώσεις στην κατανάλωση του ιδιωτικού τομέα και επομένως επιβραδύνει η οικονομική συρρίκνωση θα πρέπει να αποτελεί σοβαρή εκτίμηση για κάθε κυβέρνηση που σχεδιάζει να αυξήσει το ποσοστό της χρηματοδότησής της μέσω των κεφαλαιαγορών

[Στις προσπάθειές της να τονώσει την οικονομία, η κυβέρνηση των ΗΠΑ συγκεντρώνει τρισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια στο δημόσιο χρέος. Ένα χρέος αυτού του μεγέθους μπορεί να είναι δύσκολο να κατανοηθεί. Αλλά εάν ενδιαφέρεστε να το βάλετε σε προοπτική, κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε 5 τρόπους για να απεικονίσετε το εθνικό χρέος των 13 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.]