Γκρι διαζύγοι και κοινωνική ασφάλιση

Από τους Joe Alfonso, CFP®, ChFC, EA, LTC

Μάθετε περισσότερα για τον Joe στην ιστοσελίδα μας Ρωτήστε έναν σύμβουλο

(Σημείωση: Τα οφέλη κοινωνικής ασφάλισης είναι ουδέτερα από πλευράς φύλου, αλλά σε αυτό το άρθρο θα αναφερθώ στη γυναίκα ως αποδέκτη δεδομένου ότι στατιστικά αυτό συμβαίνει συνήθως).

Οι κοινωνιολόγοι έχουν ένα όνομα για λαούς που διαζούν μετά την ηλικία των 50 ετών - «γκρίζοι διαζευγμένοι» - και ο αριθμός τους αυξάνεται στις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, περισσότεροι Αμερικανοί σε αυτή την ηλικιακή ομάδα τώρα είναι διαζευγμένοι από χήρες και ο αριθμός αυξάνεται μαζί με την αύξηση μακροζωία.

Ενώ αυτό δεν είναι μια ευτυχισμένη τάση, υπάρχει (χάρη στη λέξη) μια ασημένια επένδυση. Αποδεικνύεται ότι ενώ οι ίδιοι οι γάμοι μπορεί να έχουν τελειώσει, ορισμένα οφέλη κοινωνικής ασφάλισης από το γάμο συχνά επιβιώνουν. Οι παλαιότεροι διαζευγμένοι πρέπει να γνωρίζουν αυτά τα οφέλη - ή να διακινδυνεύσουν να χάσουν χιλιάδες δολάρια από το εισόδημα ζωής.

Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ότι οι σύζυγοι έχουν δικαίωμα σε ορισμένες παροχές στο πλαίσιο της Κοινωνικής Ασφάλισης, με βάση τα στοιχεία της απασχόλησης του συντρόφου τους. Πολλοί εκπλήσσονται, ωστόσο, από το γεγονός ότι οι διαζευγμένοι σύζυγοι μπορούν επίσης να δικαιούνται τις ίδιες παροχές κοινωνικής ασφάλισης με βάση τα στοιχεία της απασχόλησης του πρώην εταίρου τους. Οι κανόνες ποικίλλουν ελαφρώς. Θα συζητήσω πρώτα αυτά που ισχύουν για τα σημερινά παντρεμένα ζευγάρια.

Ένας σύζυγος μπορεί να ζητήσει οικογενειακή παροχή αφού ο άλλος έχει καταβάλει το δικό του επίδομα αφυπηρέτησης. Σε πλήρη ηλικία συνταξιοδότησης, ο αιτών σύζυγος θα λάβει το 50% του πρωταρχικού ποσού ασφάλισης του συζύγου της - δηλαδή της σύνταξης λόγω αποχώρησης που του οφείλεται σε πλήρη ηλικία συνταξιοδότησης - ως το συζυγικό όφελος της. Η αξίωση πριν (αλλά όχι πριν την ηλικία 62) έχει ως αποτέλεσμα μειωμένο όφελος. Μετά την πλήρη ηλικία συνταξιοδότησης και με τη λήψη ενός οικογενειακού επιδόματος, μια σύζυγος μπορεί να αναβάλει το δικό της επίδομα αφυπηρέτησης προκειμένου να κερδίσει καθυστερημένες πιστώσεις και, στη συνέχεια, στην ηλικία των 70 ετών να μεταβεί στο αυξημένο όφελος από τη συνταξιοδότηση για το υπόλοιπο της ζωής της. Οι σύζυγοι των οποίων το επίδομα αφυπηρέτησης είναι μικρότερο από το ήμισυ του συζύγου της θα συνεχίσουν να εισπράττουν παροχές συζύγου για όσο διάστημα ζουν οι δύο σύζυγοι.

Ο θάνατος ενός συζύγου ενεργοποιεί ένα δεύτερο διαθέσιμο όφελος: το επίδομα επιζώντων. Μετά το θάνατο ενός συζύγου, ο επιζών σύζυγος μπορεί να λάβει το όφελος του αποθανόντος ως δική του για το υπόλοιπο της ζωής του, εφόσον το όφελος αυτό είναι μεγαλύτερο από αυτό που δικαιούται για δικά του αρχεία. Μια μειωμένη παροχή επιζώντος μπορεί να διεκδικηθεί ήδη από την ηλικία των 60 ετών ή ο επιζών μπορεί να περιμένει μέχρι την πλήρη ηλικία συνταξιοδότησης και να λάβει μια μη μειωμένη παροχή (εκτός εάν ο σύζυγός της έχει πάρει πρόωρα το όφελος του). Γενικά, ο γάμος πρέπει να έχει διαρκέσει τουλάχιστον εννέα μήνες και ο επιζών σύζυγος δεν πρέπει να ξαναπαντρευτεί πριν από την ηλικία των 60 ετών.

Αυτοί οι κανόνες περιγράφουν γενικά τα οφέλη που είναι διαθέσιμα στα σημερινά παντρεμένα ζευγάρια. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν, ωστόσο, ότι τα ίδια οφέλη είναι επίσης διαθέσιμα σε διαζευγμένους συζύγους που ικανοποιούν ένα ελαφρώς διαφορετικό σύνολο κανόνων.

Οι διαζευγμένοι σύζυγοι που έχουν παντρευτεί τουλάχιστον δέκα χρόνια μπορούν να διεκδικήσουν παροχές διαζευγμένου συζύγου μόλις ο πρώην σύζυγός τους συμπληρώσει την ηλικία των 62 ετών. Εάν ο διαζευγμένος έλαβε χώρα πριν από περισσότερα από δύο χρόνια, ο πρώην σύζυγος δεν χρειάζεται καν να καταθέσει για δικό του όφελος. Οι άλλοι κανόνες που διέπουν τις οικογενειακές παροχές ισχύουν και για τα διαζευγμένα οφέλη του συζύγου. Ο νεαρός γάμος τερματίζει ένα επίδομα διαζευγμένου συζύγου.

Εκπληκτικά, οι κανόνες κοινωνικής ασφάλισης επιτρέπουν σε κάθε πρώην σύζυγο να διεκδικήσει συγχρόνως παροχές διαζευγμένου συζύγου (κάτι που δεν επιτρέπεται στα παντρεμένα ζευγάρια). Ούτε το πλεονέκτημα του πρώην συζύγου θα επηρεαστεί από το άλλο. Ίσως ακόμη πιο εκπληκτικό είναι ότι εάν ένας άνδρας είχε πολλαπλούς γάμους που έκαστος διήρκεσε περισσότερα από 10 χρόνια, κάθε μία από τις πρώην συζύγους του μπορεί να λάβει ένα επίδομα διαζευγμένου συζύγου και δεν θα επηρεαστεί ούτε ο πρώην σύζυγος ούτε κάποια από τα πλεονεκτήματα των πρώην συζύγων σαν άποτέλεσμα. (Είμαι βέβαιος ότι αυτό δεν είχε σκοπό όταν οι κανόνες κοινωνικής ασφάλισης γράφτηκαν για πρώτη φορά!)

Οι διαζευγμένοι σύζυγοι δικαιούνται επίσης παροχές επιζώντων. Και πάλι, ο γάμος πρέπει να έχει διαρκέσει τουλάχιστον 10 έτη και ο επιζών διαζευγμένος σύζυγος πρέπει να είναι τουλάχιστον 60 ετών και άγαμος. Μπορεί να ξαναπαντρευτεί μετά την ηλικία των 60 ετών και να συνεχίσει να λαμβάνει οφέλη επιζώντων. Ενώ το επίδομα επιζώντος μπορεί να αξιωθεί ήδη από την ηλικία των 60 ετών, η λήψη του πριν από την πλήρη ηλικία συνταξιοδότησης έχει ως αποτέλεσμα μείωση.

Οι παλαιότεροι διαζευγμένοι πρέπει να γνωρίζουν τα πιθανά επιδόματα κοινωνικής ασφάλισης που δικαιούνται να δικαιούνται ως αποτέλεσμα πρώην γάμου. Λόγω της πολυπλοκότητας των εφαρμοστέων κανόνων, οι διαζευγμένοι άνδρες πρέπει να ζητήσουν τη συμβουλή οικονομικού σχεδιαστή με πείρα σε αυτόν τον τομέα. Η δέσμευση ενός καλού συμβούλου θα αξίζει καλά το κόστος, δεδομένης της πιθανώς σημαντικής πρόσθετης διάρκειας ζωής που διακυβεύεται.