Αποκατάσταση στέγης; Η στέγαση του Boom Arrives

Οι τιμές των κατοικιών αυξάνονται και πάλι - ειδικά στις περιοχές που πλήττονται σκληρότερα από την κατάρρευση του 2008-2009. Αλλά αυτή τη φορά δεν είναι επειδή οι μικροί και απλοί επενδυτές πηδούν. Τώρα είναι πιο έμπειροι, πιο περίπλοκοι επενδυτές - συμπεριλαμβανομένων πολλών επενδυτών της Wall Street και hedge funds. Η Colony Capital και ο Όμιλος Blackstone υποστηρίζουν το παροιμιώδες φορτηγό, δαπανούν εκατοντάδες εκατομμύρια και αγοράζουν σπίτια και καταλύματα από τις δεκάδες χιλιάδες.

Ναι, ο εκ των υστέρων είναι πάντα 20/20. Αλλά τώρα και ο χαζός ξέρει ότι η φούσκα τιμών των κατοικιών στα μέσα της δεκαετίας του 2000 τροφοδοτήθηκε από χαζή χρήματα. Και το ηλίθιο το ξέρει γιατί είναι αυτοί που εξακολουθούν να είναι έξυπνοι.

Μια βασική διαφορά: Ενώ οι μικρού χρόνου οικιακοί αγοραστές εκμεταλλεύονταν 5 έως 1 ή περισσότερους για να αγοράσουν σπίτια (συχνά σε τεμάχια ή σε δάνεια χωρίς δάνειο), αυτοί οι επαγγελματίες επενδυτές δεν αξιοποιούνται τόσο βαθιά. Η Blackstone δανείζεται 78 σεντ ανά δολάριο περιουσιακών στοιχείων, για παράδειγμα.

Ως αποτέλεσμα, οι επενδύσεις σε κατοικίες - όπως μετράται από το ποσοστό των κατοικιών που αγοράζονται από τους επενδυτές - αυξάνονται, μαζί με τις τιμές κατοικιών.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη, οι τιμές των μετοχών σημείωσαν άνοδο - υπερβαίνοντας το 17 τοις εκατό κατά τους πρώτους πέντε μήνες του έτους, πριν από μια μέτρια pullback την πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου.

Υπάρχει φαινόμενο διαφυγής; Πρέπει να υπάρχει.

Πολλοί γράφτηκαν κατά τη διάρκεια της έκρηξης της στέγασης - και της έκρηξης στο Διαδίκτυο πριν από αυτό - της «επίδρασης πλούτου». Οι άνθρωποι ήταν σε θέση να αξιοποιήσουν τις αυξανόμενες τιμές των κατοικιών τους στην κατανάλωση καυσίμων: Χρησιμοποίησαν δάνεια εγχώριας δικαιοσύνης για να αγοράσουν SUV, συστήματα, βάρκες, ταξίδια στην Ευρώπη και όλα τα άλλα περιουσιακά στοιχεία του πλούτου - όλα τα υποτιμητικά περιουσιακά στοιχεία, αν ήταν περιουσιακά στοιχεία. Αν δεν δανείζαν απέναντι στο μετοχικό κεφάλαιο, ήταν απλώς πιο άνετα να ξοδεύουν τα εισοδήματά τους, εξασφαλίζοντας στη φαντασία ότι το σπίτι τους ήταν μια αξιόπιστη γενιά πλούτου. Τα αυξημένα καύσιμα κατανάλωσης αύξησαν την παραγωγή, τα εργοστάσια και οι μεταφορικές εταιρείες προσλαμβάνουν άτομα και τα βάζουν σε δουλειά. Οι εργαζόμενοι θέλουν ωραία σπίτια, και έτσι η οικονομία μισθώνει τους εργάτες οικοδομών για να τις χτίσει.

Η επίδραση του πλούτου των τιμών των κατοικιών είναι ιδιαίτερα έντονη επειδή η αύξηση των τιμών των κατοικιών συμβάλλει στην κινητικότητα των εργαζομένων. Σκεφτείτε: Εάν είστε ανάποδα στο σπίτι σας και χάσετε τη δουλειά σας, δεν μπορείτε να μετακομίσετε για να πάρετε ένα άλλο χωρίς να φτάσετε με μετρητά κατά το κλείσιμο. Όταν τα σπίτια είναι βαθιά υποβρύχια, διαταράσσουν την αγορά εργασίας και τα κεφάλαια δεν μπορούν να διατεθούν αποτελεσματικά, επειδή οι πιο παραγωγικές δυνητικές επιχειρήσεις δυσκολεύονται να αποκτήσουν εξειδικευμένους εργαζόμενους από όλη τη χώρα. Πηγαίνουν χωρίς, ή πηγαίνουν με δεύτερους χορδές - και οι εργαζόμενοι χάνουν τα επιδόματα ανεργίας.

Καθώς οι τιμές των κατοικιών ανακάμπτουν, οι εργαζόμενοι αποκλείονται από τα σπίτια τους και είναι ελεύθεροι να μετεγκατασταθούν για να αναζητήσουν την ευκαιρία αλλού.

Επομένως, είναι λογικό να παρατηρηθεί αύξηση των τιμών των μετοχών. Αλλά εξετάστε πώς φτάσαμε εδώ:

Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ έχει κρατήσει τα πόδια της στον επιταχυντή εδώ και χρόνια, ωθώντας τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων σε επίπεδο άνευ προηγουμένου υπο-4%. Η Fed προχώρησε επίσης στην αγορά χρημάτων, πιστώνοντας τις τράπεζες αποθεματικών όχι μόνο για κρατικά ομόλογα που πωλούν στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, όπως και για τις γενιές αλλά και για σχεδόν οποιοδήποτε χρηματοοικονομικό περιουσιακό στοιχείο που έχουν στο πλαίσιο του QE3 - το νομισματικό ισοδύναμο της ούρησης στο ψυγείο και τη λήψη της συζύγου και των παιδιών σας πίσω από το αυτοκίνητο για να το ωθήσει.

Σε μια κανονική οικονομία, αυτές οι πολιτικές είναι ιδιαίτερα πληθωριστικές. Αλλά αυτό δεν είναι μια κανονική οικονομία. Τα ενδιαφέροντα παρέμειναν χαμηλά για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, επειδή οι επενδυτές ήταν τόσο τρομαγμένοι από την σχεδόν κατάρρευση του 2008, που φοβούνταν ότι μια αποπληθωριστική σπείρα περισσότερο από τον πληθωρισμό. Και όσο η Ευρωζώνη ήταν η υπόθεση του μπάσκετ που πρόβλεψε ο Θάτσερ, αυτό λειτούργησε εντάξει. Τα κεφάλαια εξακολουθούσαν να ρέουν στις ΗΠΑ από την Ασία και την Ευρώπη, επειδή οι εναλλακτικές λύσεις ήταν ακόμη πιο επικίνδυνες.

Πόσο καιρό μπορεί να διαρκέσει αυτό; Λοιπόν, το καναρίνι στο ανθρακωρυχείο, για πληθωριστικές προβλέψεις, είναι το μακροπρόθεσμο χρέος. Αυτό σημαίνει τα επιτόκια που απαιτούν οι δανειστές των στεγαστικών δανείων, επειδή δεν υπάρχουν πολλά που να είναι πιο μακροπρόθεσμα από τα ενυπόθηκα δάνεια.

Μια παρατεταμένη περίοδο μέτριας αύξησης των τιμών των κατοικιών θα ήταν ωραία. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες πρώτες ενδείξεις ότι το έξυπνο χρήμα, αν δεν κατευθυνθεί προς τις εξόδους, έχει τουλάχιστον ζητήσει από τον σερβιτόρο να φέρει τον έλεγχο. Αυτό δεν σημαίνει ότι το τέλος είναι επικείμενο, αναγκαστικά. Υπάρχουν πολλά χρήματα ακόμα ψάχνουν για ένα σπίτι. Η Κίνα, για παράδειγμα, εξακολουθεί να αναζητά ένα ασφαλές μέρος για να επενδύσει την εξοικονόμηση μιας ταχέως αναπτυσσόμενης οικονομίας με ένα εξαιρετικά υψηλό ποσοστό αποταμίευσης - και η αμερικανική ακίνητη περιουσία είναι ένα πιθανό σπίτι για ένα μεγάλο κομμάτι της.

Αναπαραγάγετε με την άδεια του Mortage-X.com - Αρχικό γράφημα εδώ.

Όπως μπορείτε να δείτε καθαρά, κάτι συνέβη στις αρχές Μαΐου που ώθησε τις αγορές υποθηκών να προβλέψουν τον πληθωρισμό ή το αποτέλεσμά του - υψηλότερα επιτόκια - στο μέλλον. Ναι, τα ποσοστά εξακολουθούν να είναι πολύ χαμηλά, σύμφωνα με ιστορικά πρότυπα. Αλλά οι άνθρωποι αγοράζουν σπίτια με βάση τις πληρωμές, όχι την τιμή (αυτό είναι χαζή, αλλά αυτό είναι πραγματικότητα). Τα υψηλότερα επιτόκια θα επηρεάσουν τα ποσά των δανείων που μπορούν να λάβουν οι αγοραστές.

Δεν είναι μόνο οι δανειστές υποθηκών τριάντα ετών που αντιμετωπίζουν αυξήσεις των επιτοκίων. Οι αυξήσεις των επιτοκίων επιβεβαιώθηκαν από την αύξηση της απόδοσης στο 10ετές ταμείο, με τις αποδόσεις να αυξάνονται κατά 46 μονάδες βάσης τον Μάιο.

Είναι απλώς μια απεικόνιση των αυτοδιαρθρωτικών επιπτώσεων των καλά λειτουργούντων αγορών. Είναι δύσκολο για τους ανθρώπους με πεντακάθαρες πιστώσεις να λάβουν υποθήκη. Όσο πολύ παραπονούνται αυτά τα αίτια, αυτό είναι όπως θα έπρεπε. Οι φόβοι πληθωρισμού αρχίζουν τελικά να πειθαρχούν τις αγορές ομολόγων - και πάλι, όπως θα έπρεπε. Αυτό δεν θέτει ούτε τη στέγαση ούτε τα αποθέματα για μια μετεωρική άνοδο. Αλλά δεν πρέπει να επιθυμούμε τέτοια πράγματα.

Διαβάστε περισσότερα από το Investmentmatome:

• Τα καλύτερα 529 Κολλέγιο Ταμιευτηρίου 2013: Συγκρίνετε & Επιλέξτε το Top Account ανά κράτος
• Μελέτη: Μόνο το 24% των διαχειριστών ενεργητικού αμοιβαίου κεφαλαίου ξεπερνούν τον δείκτη της αγοράς
• 401 (k) Ανατροπή: Πώς να μεταβείτε σε ένα 401 (k) σε ένα IRA χωρίς χρέωση