Αλλά εδώ είναι το βόειο κρέας μου με λίγα λόγια: Όταν η Ries και η Blank επικρίνουν το επιχειρηματικό σχέδιο, μιλούν για μια πλέον απαρχαιωμένη προσέγγιση: το επίσημο γραπτό επιχειρηματικό σχέδιο. Λένε ότι παρεμποδίζει την πιο ευκίνητη και ευέλικτη διαδικασία εκκίνησης. Αλλά αυτό που επικρίνουν δεν είναι αυτό που πρέπει να είναι ένα επιχειρηματικό σχέδιο. Στην πραγματικότητα, αυτό δεν πρέπει να είναι ένα επιχειρησιακό σχέδιο. Ειρωνικά, το πρόβλημα δεν σχετίζεται πραγμ

Εδώ είναι λίγο περισσότερο από τη χθεσινή στήλη:

Θα ήταν καλύτερο να υποστηρίξετε ένα είδος επιχειρηματικού σχεδιασμού που θα μπορούσε να ονομαστεί άπειρος επιχειρηματικός σχεδιασμός. Αυτό θα σήμαινε την εκκίνηση μικρού με ένα επιχειρηματικό σχέδιο που θα συνοψίζει την τρέχουσα στρατηγική, τις μετρήσεις, τα ορόσημα, τα καθήκοντα και τις βασικές ευθύνες. Δεν το εκτυπώνετε, πολύ λιγότερο επεξεργαστείτε, γυαλίστε και δημοσιεύστε το. Απλά το χρησιμοποιείτε.

Ένα πραγματικό επιχειρηματικό σχέδιο πρέπει να αναπτυχθεί οργανικά, ακριβώς όπως μια άπαχη εκκίνηση. Η διαδικασία ξεκινάει με ένα συγκεκριμένο και συγκεκριμένο σχέδιο για το τι πρέπει να συμβεί και συνεχίζεται για πάντα με τακτική αναθεώρηση και αναθεώρηση.

Κάντε τον εαυτό σας μια χάρη. Σχεδιάστε την επιχείρησή σας. Ξεκινήστε με ένα πρώτο σχέδιο και στη συνέχεια επανεξετάστε και αναθεωρήστε συχνά. Θα χαρούμε να το κάνατε.

Εικόνα εκκίνησης από Shutterstock