Δεν υπάρχει ηθική ανησυχία στη συζήτηση για τα τέλη χρηματοοικονομικού προγραμματισμού

Με σχεδιαστές μόνο αμοιβής, δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων, επειδή ο σύμβουλος θα χρεώσει είτε ωριαία αμοιβή είτε κατ 'αποκοπή ετήσια αμοιβή βάσει ενός ποσοστού των στοιχείων ενεργητικού που διαχειρίζεται. Στην τελευταία περίπτωση, όταν κερδίζετε χρήματα, ο σύμβουλος. Ομοίως, αν χάσετε χρήματα, ο σύμβουλος. Με αυτό τον τρόπο, οι στόχοι σας είναι ευθυγραμμισμένοι. - Lynnette Khalfani-Cox ("Ο προπονητής χρημάτων"), "Πώς να αξιοποιήσετε στο έπακρο τον οικονομικό σας σύμβουλο"

Όπως συμβαίνει με όλες τις επιχειρηματικές συναλλαγές, η αξιολόγηση των σχετικών πλεονεκτημάτων και της αντικειμενικότητας των μοντέλων σχεδιασμού μόνο αμοιβής συνεπάγεται την εξάπλωση των οικονομικών κινήτρων στο παιχνίδι. Και αυτό απαιτεί την κατανόηση των δομών αποζημίωσης που χαρακτηρίζονται ως "μόνο αμοιβή". Παρόλο που ο όρος δεν έχει επίσημη κανονιστική ή θεσμοθετημένη θέση, ο πιο κοινός ορισμός είναι ο ορισμός που εφαρμόζεται από το Συμβούλιο Προτύπων Πιστοποιημένων Χρηματοοικονομικών Προγραμματιστών: "ένας επαγγελματίας της ΚΑΠ μπορεί να περιγράψει την πρακτική του ως «μόνο αμοιβή» εάν και μόνο εάν όλη η αποζημίωση του πιστοποιητικού από το σύνολο των εργασιών του πελάτη του προέρχεται αποκλειστικά από τους πελάτες υπό μορφή σταθερού, σταθερού, ωριαίου, ποσοστού ή απόδοσης, βασισμένες αμοιβές."

Από αυτές τις μορφές, οι αμοιβές βάσει του ενεργητικού είναι το πιο συνηθισμένο μοντέλο αποζημίωσης μεταξύ των εγγεγραμμένων συμβούλων επενδύσεων και των εταιρειών χρηματοοικονομικού σχεδιασμού, σύμφωνα με το FA Magazine. Κατ 'αρχάς, όπως εξηγεί ο Khalfani-Cox, ο σύμβουλος και τα συμφέροντα των πελατών φαίνονται σαφώς ευθυγραμμισμένα με αμοιβές που βασίζονται σε στοιχεία ενεργητικού, καθώς «όταν κερδίζετε χρήματα, ο σύμβουλος. Ομοίως, αν χάσετε χρήματα, ο σύμβουλος."

Δυστυχώς, αυτή η αξιολόγηση αντιπροσωπεύει μια αφηρημένη και ελλιπή κατανόηση των οικονομικών κινήτρων που μπορεί να λειτουργούν. Συνειδητά, οι σύμβουλοι που λειτουργούν στο πλαίσιο αυτής της δομής αποζημίωσης έχουν κίνητρο να ελέγχουν όσο το δυνατόν περισσότερα περιουσιακά στοιχεία των πελατών τους και να αποθαρρύνουν τους πελάτες να αποσύρουν υπό διαχείριση περιουσιακά στοιχεία. Για παράδειγμα, ένας προγραμματιστής που μπορεί να κληθεί να συμβουλεύσει έναν πελάτη για το αν θα επενδύσει σε ακίνητα ή τίτλους έχει προφανές κίνητρο για να κατευθύνει τον πελάτη προς τίτλους. Ομοίως, οι υπεύθυνοι σχεδιασμού, οι οποίοι πληρώνουν αμοιβές βάσει περιουσιακών στοιχείων, ενδέχεται να έχουν κίνητρο να αποθαρρύνουν τους πελάτες από τα gifting ή τις φιλανθρωπικές δωρεές, καθώς μπορεί να μειώσουν τα τιμολογιακά περιουσιακά στοιχεία.

Προς υπεράσπιση του μοντέλου αμοιβών που βασίζεται σε στοιχεία ενεργητικού, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι οι σύμβουλοι μόνο από αμοιβές ρυθμίζονται από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και τηρούνται σύμφωνα με ένα καταπιστευτικό πρότυπο το οποίο απαιτεί να τοποθετούν πάντα τα συμφέροντα του πελάτη μπροστά από τα δικά τους. Ωστόσο, το καταπιστευματικό πρότυπο της SEC απαιτεί από όλους τους συμβούλους να αποκαλύπτουν με σαφήνεια όλες τις πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων σε υποψήφιους πελάτες μέσω μιας φόρμας γνωστής ως "φυλλάδιο πελάτη". Στην πραγματικότητα, λίγοι σύμβουλοι που χρεώνουν αμοιβές βάσει περιουσιακών στοιχείων αποκαλύπτουν τις ενδεχόμενες συγκρούσεις που είναι εγγενείς σε αυτό δομή των αποζημιώσεων στα φυλλάδια πελατών τους. Έτσι, όταν τα κίνητρα εξετάζονται πλήρως, φαίνεται λογικό να αναρωτηθούμε αν αυτό το μοντέλο αποζημίωσης είναι πραγματικά λιγότερο συγκρουόμενο από το μοντέλο της επιτροπής.

Πράγματι, αυτό το σημείο τέθηκε από μια ολοένα πιο φωνητική και ζήλια ομάδα συμβούλων που τάσσονται υπέρ της μετάβασης σε κατ 'αποκοπήν αμοιβή, ωριαία ή / και αντισταθμιστική βάση, παρά σε αμοιβές που βασίζονται σε στοιχεία ενεργητικού.

Και πάλι, οι συνέπειες είναι ότι αυτά τα εναλλακτικά μοντέλα αποζημίωσης είναι απαλλαγμένα από τις συγκρούσεις που πλήττουν άλλα μοντέλα - και πάλι, η ηθική υπερβολή αντανακλά μια αφηρημένη κατανόηση των βασικών οικονομικών αρχών.Για παράδειγμα, ένας σύμβουλος που εργάζεται βάσει του ωριαίου μοντέλου έχει κίνητρο να χρεώσει όσο το δυνατόν περισσότερες ώρες, ενώ ο καταναλωτής δεν έχει τρόπο να επαληθεύσει τις πραγματικές ώρες εργασίας. Ομοίως, εάν ένας σύμβουλος υιοθετήσει μια νέα τεχνολογία που μειώνει δραματικά τον απαιτούμενο χρόνο για να εκτελέσει τα καθήκοντά του σχεδιασμού, μπορεί να συγκρουστεί με το αν θα πρέπει να μειώσει τις χρεωστικές ώρες του. (Αυτή η έννοια είναι γνωστή στα οικονομικά ως "τιμολόγηση αξίας").

Αντιστρόφως, στο πλαίσιο του ωριαίου μοντέλου χρέωσης, ο πελάτης έχει ένα εγγενές οικονομικό κίνητρο για να αποφύγει την ανταλλαγή πληροφοριών με τον σύμβουλο, καθώς οι συχνές και παρατεταμένες επικοινωνίες συνεπάγονται άμεσες δαπάνες. Αυτό προφανώς συμβαίνει άμεσα με το τμήμα συγκέντρωσης πληροφοριών της διαδικασίας οικονομικού σχεδιασμού.

Τα κίνητρα στο πλαίσιο των κατ 'αποκοπήν αμοιβών και των αντισταθμιστικών δομών είναι εντελώς διαφορετικά αλλά όχι λιγότερο συγκρουόμενα. Σύμφωνα με αυτά τα μοντέλα, ο σύμβουλος έχει το κίνητρο να κάνει όσο το δυνατόν λιγότερη εργασία για να διατηρήσει τη σχέση. Η πρόταση από ορισμένους ότι τα μοντέλα ωριαίας και κατ 'αποκοπήν αμοιβής / αμοιβής είναι μια θεραπεία -όλες οι συγκρούσεις συμφερόντων στον τομέα του χρηματοοικονομικού σχεδιασμού φαίνεται ειρωνική, δεδομένου ότι πρόκειται για ακριβώς τα ίδια μοντέλα αποζημίωσης που απασχολούνται στο νομικό επάγγελμα- και τα οποία είναι συνηθισμένα και σφαιρικά για τις εγγενείς συγκρούσεις συμφερόντων τους.

Κανένα από αυτά δεν αποσκοπεί στην αποτροπή του προγραμματισμού μόνο των αμοιβών. Αντίθετα, ο στόχος μου είναι να διαλύσει την ιδέα ότι οποιοδήποτε μοντέλο αποζημίωσης είναι ηθικά και ηθικά ανώτερο και να σας ενθαρρύνει να έχετε κατά νου την παρουσία του «αόρατου χεριού» του Adam Smith κατά την αξιολόγηση των διαφόρων μοντέλων αποζημίωσης συμβούλων. Να δανειστεί μια γραμμή από τους συγγραφείς της «Freakonomics»: «Η ηθική, θα μπορούσε να υποστηριχθεί, αντιπροσωπεύει τον τρόπο που οι άνθρωποι θα ήθελαν ο κόσμος να δουλέψει, ενώ η οικονομία αντιπροσωπεύει τον τρόπο που πραγματικά δουλεύει».

Αντί να προβάλλει την ηθική υπεροχή μιας δομής αποζημίωσης έναντι μιας άλλης, ίσως το επιχειρηματικό μοντέλο των πιο αντικειμενικών συμβούλων είναι αυτό που προσφέρει όλα τα προαναφερθέντα συστήματα και παρέχει σαφή προηγμένη αποκάλυψη των οικονομικά ανιχνεύσιμων δυνητικών συγκρούσεων που είναι εγγενείς σε κάθε μία από αυτές.

Αυτή η θέση εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Nasdaq.

Εικόνα μέσω iStock.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει:

Η Robo-Advisors θα βυθίσει οικονομικούς συμβούλους;

Πώς να σταματήσετε να υποπαιδεύετε τις επενδύσεις σας

Αποθέματα Ισχυρή; Αποφύγετε αυτό το ένα κοινό λάθος

5 πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε πριν από την άσκηση επιλογών αποθεμάτων