Αρνητικό Arbitrage

Αρνητικό Arbitrage

Αρνητικό Arbitrage

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι η πόλη XYZ θέλει να χτίσει αρκετές νέες γέφυρες. Εκδίδει 100.000.000 δολάρια 5% δημοτικά ομόλογα για να πληρώσει για το κόστος κατασκευής. Η πώληση των ομολόγων είναι επιτυχημένη, αλλά ενώ η προσφορά βρίσκεται σε εξέλιξη, τα επιτόκια μειώνονται.

Μόλις ολοκληρωθεί η προσφορά και η XYZ City αποκτήσει τα 100.000.000 δολάρια, η πόλη τοποθετεί τα έσοδα από ομολογίες σε διάφορους τραπεζικούς λογαριασμούς που θα χρησιμοποιήσει να πληρώσει για την κατασκευή καθώς οι δαπάνες έχουν πραγματοποιηθεί. Ωστόσο, λόγω των μεταβολών των επιτοκίων, η πόλη XYZ καταλήγει να κερδίζει μόνο 2% στους τραπεζικούς λογαριασμούς, ενώ καταβάλλει στους κατόχους ομολόγων το 5%. Έτσι, η XYZ City χάνει 3% λόγω αρνητικού αρμπιτράζ

Οι εκδότες ομολόγων προσπαθούν να αποφύγουν το αρνητικό arbitrage δημιουργώντας πιστώσεις αναλήψεων υποχρεώσεων, οι οποίες επιτρέπουν στους οφειλέτες να καταβάλλουν τόκους μόνο στο τμήμα των εσόδων που έχει χρησιμοποιήθηκαν. Τα αποθέματα κεφαλαίων είναι μερικές φορές μέρος των ιδιωτικών τοποθετήσεων. Η επένδυση προχωράει πιο επιθετικά είναι άλλη (αν και πιο ριψοκίνδυνη) επιλογή.

Γιατί έχει σημασία:

Το αρνητικό arbitrage είναι ένα κόστος ευκαιρίας. Στο παράδειγμά μας, οι μεταβολές των επιτοκίων ανάγκασαν την πόλη XYZ να επενδύσει σε χαμηλότερο επιτόκιο από ό, τι πληρώνει. Με τη σειρά του, είναι διαθέσιμα λιγότερα χρήματα για το πραγματικό κόστος κατασκευής. Αυτό είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο οι προσπάθειες της Ομοσπονδιακής Τράπεζας για την τόνωση της οικονομίας μέσω της μείωσης των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων μπορούν να αυξήσουν το κόστος ευκαιρίας και να καταστήσουν αθέλητες επενδύσεις σε υποδομές