Βασίζεται στην καθαρή αξία ενός ατόμου ή στην αξία του ή τα περιουσιακά της στοιχεία.

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Ας πούμε ότι ο John Doe κάνει $ 100.000 το χρόνο. Έχει επίσης εξοικονομήσει 500.000 δολάρια για συνταξιοδότηση και ένα σπίτι που πληρώθηκε και αξίζει $ 400.000. Ένας φόρος εισοδήματος ισχύει για το εισόδημα του John $ 100.000. Ας υποθέσουμε ότι φτάνει το 14%, πράγμα που σημαίνει ότι πληρώνει 14.000 δολάρια σε φόρους φέτος. Αν όμως η κυβέρνηση εφαρμόσει φόρο περιουσίας, τότε ο John πληρώνει, για παράδειγμα, το 14%, στις αποταμιεύσεις του $ 500.000 και $ 400.000 σπίτι κάθε χρόνο. Αυτό φθάνει τα $ 126.000 - πολύ υψηλότερα από τους φόρους εισοδήματος.

Γιατί αυτό έχει σημασία:

Ορισμένες χώρες φορολογούν πλούτο, αλλά πολλά φορολογικά έσοδα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι φόροι είναι γενικά βασισμένοι στο εισόδημα, αν και οι φόροι ιδιοκτησίας είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο οι κυβερνήσεις φορολογούν το ίδιο περιουσιακό στοιχείο ξανά και ξανά. Αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί φόρος περιουσίας.