Θετική συσχέτιση

Θετική συσχέτιση

Θεωρία συσχετισμού Θεωρία συσχέτισης

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Για παράδειγμα, πολλοί οικονομολόγοι έχουν ανακαλύψει ότι οι άνθρωποι τείνουν να αγοράζουν περισσότερα αυτοκίνητα και συσκευές κατά τη διάρκεια οικονομικών βραχιών. Έτσι, θα μπορούσε κανείς να αναμένει μια θετική συσχέτιση μεταξύ, για παράδειγμα, του ποσοστού απασχόλησης και των αποθεμάτων αυτοκινήτων. Με άλλα λόγια, όταν τα ποσοστά απασχόλησης αυξάνονται, τα αποθέματα αυτοκινήτων πιθανότατα να αυξάνονται.

Στατιστικά, η συσχέτιση ανάμεσα σε οποιεσδήποτε δύο μεταβλητές κυμαίνεται από -1,0 (απόλυτα αρνητικά συσχετισμένη) έως 1,0 (τέλεια συσχετισμένη). Οι αναλυτές μπορούν επίσης να προσδιορίσουν αν δύο πράγματα συσχετίζονται θετικά με την εκτέλεση μιας ανάλυσης παλινδρόμησης στα δύο στοιχεία και στη συνέχεια τον υπολογισμό του R2 τους. Όσο υψηλότερο είναι το R2, τόσο πιο θετικά συσχετίζονται δύο πράγματα. Το Beta είναι επίσης ένα κοινό εργαλείο για τον υπολογισμό του συσχετισμού μιας συγκεκριμένης ασφάλειας ή μιας ομάδας αξιών με έναν ευρύτερο δείκτη αγοράς ή μια ομάδα μετοχών. Μια βήτα 1.0 δηλώνει την τέλεια συσχέτιση (δηλαδή όταν κάποιος ανεβαίνει και ο άλλος κάνει το ίδιο.)

Γιατί αυτό έχει σημασία:

Εάν ένας επενδυτής μπορεί να βρει μια επένδυση που συνεχώς ακολουθεί την ίδια κατεύθυνση με μια άλλη επένδυση, τότε η κατοχή και των δύο επενδύσεων μπορεί να αυξήσει δραματικά τις αποδόσεις. Αυτή η προσέγγιση μπορεί επίσης να αυξήσει δραματικά τις απώλειες, και γι 'αυτό ορισμένοι επενδυτές προσπαθούν να βρουν περιουσιακά στοιχεία που είναι αρνητικά συσχετισμένα. Δηλαδή, όταν ένα περιουσιακό στοιχείο μειώνεται σε αξία, το άλλο αυξάνει την αξία (αυτή είναι η ιδέα πίσω από την αντιστάθμιση).

Συνεπώς, ο θετικός συσχετισμός μπορεί να είναι ένας τρόπος αύξησης του κινδύνου σε ένα χαρτοφυλάκιο (και ο αρνητικός συσχετισμός είναι ένας τρόπος μειώστε τον κίνδυνο).