Παραβίαση οικογενειακών διαμαρτυριών σε σπερματικές επισημάνσεις

Γνωστοί / Ανώνυμοι Δωρητές Σπερματοζωαρίων

Η σύλληψη ενός παιδιού, ανεξάρτητα από τα μέσα, πρέπει πάντα να είναι μια χαρούμενη επιχείρηση. Τα ζευγάρια που αποφασίζουν σχετικά με την επιλογή της τεχνητής γονιμοποίησης του δότη σπέρματος πρέπει να είναι προσεκτικοί σχετικά με τους δυνητικούς νομικούς κινδύνους που ενέχουν. Η ετερόλογη σπερματέγχυση, που περιλαμβάνει σπερματέγχυση μιας γυναίκας με το σπέρμα δωρητή που δεν είναι παντρεμένη με αυτήν, χωρίζεται παραδοσιακά σε δύο περιπτώσεις: 1) η ταυτότητα του δότη είναι ανώνυμη ή άγνωστη στο ζευγάρι ή στους γονείς που επιθυμούν γονιμοποίηση και 2) η ταυτότητα του δότη είναι γνωστή στους γονείς που προκύπτουν.

Επιλογή ανώνυμων χορηγών από τράπεζες σπέρματος

Στις περισσότερες περιπτώσεις όπου το ζευγάρι που επιθυμεί να συλλάβει ένα παιδί αποκτά σπέρμα από μια τράπεζα σπερματοζωαρίων, ο δότης θα παραμείνει ανώνυμος. Σε περιπτώσεις που αφορούν ανώνυμους δότες, ο νόμος δεν επιβάλλει ή αποδίδει στον ανώνυμο δωρητή οποιεσδήποτε νομικές ή γονικές ευθύνες έναντι του παιδιού. Τα αμερικανικά δικαστήρια συμφωνούν γενικά ότι η επιβολή τέτοιων υποχρεώσεων στους ανώνυμους δότες σπέρματος θα αποτρέψει πολλούς δωρητές από τη δωρεά καθόλου, δεδομένου του κινδύνου που θα μπορούσε να προκύψει αν οι γονείς του παιδιού επανέλθουν στη συνέχεια να μηνύσουν για γονικές συνεισφορές για το παιδί. Ομοίως, η απονομή τέτοιων δικαιωμάτων στους ανώνυμους δωρητές θα έθετε σε κίνδυνο τους γονείς του παιδιού εάν ο δωρητής επιστρέψει αργότερα για να μηνύσει δικαιώματα πατρότητας και προκαλεί ανεπιθύμητη παρέμβαση στην ανατροφή του παιδιού.

Για τους γονείς των LGBT που επιλέγουν τη σπερματέγχυση των δωρητών, η επιλογή ενός ανώνυμου δωρητή από μια τράπεζα σπερματοζωαρίων προστατεύει καλύτερα τα νόμιμα γονικά δικαιώματα των παιδιών που προκύπτουν. Ωστόσο, η ανώνυμη σπερματέγχυση δωρητών μπορεί να αποτελέσει σοβαρό συμβιβασμό για τα ζευγάρια που θα ήθελαν τα παιδιά τους να γνωρίζουν τελικά την ταυτότητα των βιολογικών πατέρων τους. Ευτυχώς, μερικές τράπεζες σπέρματος αρχίζουν να συμπεριλαμβάνουν την επιλογή για τα ζευγάρια ή το παιδί να μάθουν την ταυτότητα των δωρητών. Ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις, ο νόμος γενικά θα προστατεύει τα δικαιώματα τόσο του ζευγαριού όσο και του δωρητή.

Γνωστοί και δωρητές σπέρματος και γνωστοί

Παρά τα οφέλη της, η χρήση ενός δότη τραπεζών σπέρματος είναι μια δαπανηρή διαδικασία που μπορεί να διαρκέσει πολλούς μήνες, δεδομένου του σχετικά χαμηλού ποσοστού επιτυχίας και του συνεχιζόμενου κόστους απόκτησης δωρεών σπέρματος. Ενόψει αυτών των δαπανών και της απροσεξίας της διαδικασίας, πολλά ζευγάρια επιλέγουν να λάβουν δωρεές από άτομα που γνωρίζουν προσωπικά. Ωστόσο, σε σύγκριση με τις ανώνυμες δωρεές, η χρήση ενός γνωστού δότη σπέρματος μπορεί να έχει διάφορες απρόβλεπτες επιπτώσεις όσον αφορά τα νόμιμα γονικά δικαιώματα του παιδιού.

Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που επιβάλλονται στους γνωστούς δότες σπέρματος και στους γονείς του παιδιού που προκύπτει από τη σπερματέγχυση ποικίλλουν αρκετά δραματικά από το κράτος στο κράτος. Για παράδειγμα, ένα καταστατικό στο Όρεγκον ορίζει ότι εάν ο δότης σπέρματος που χρησιμοποιείται σε τεχνητή σπερματέγχυση δεν είναι παντρεμένος με τη μητέρα, τότε δεν έχει δικαιώματα ή υποχρεώσεις σχετικά με το παιδί. Το Δικαστήριο στο Όρεγκον εφάρμοσε αυτόν τον νόμο ακόμα και σε περιπτώσεις που αφορούν γνωστούς δότες σπέρματος. Αντιθέτως, ένας νόμος του Κολοράντο αντιμετωπίζει τον σύζυγο της τεχνητά γονιμοποιημένης μητέρας ως φυσικό πατέρα του παιδιού, ακόμη και αν ο δωρητής είναι τρίτος. Ωστόσο, αυτός ο νόμος δεν ισχύει για μητέρες μη έγγαμες. Επομένως, στο Κολοράντο, όπου ο γάμος του ιδίου φύλου απαγορεύεται συνταγματικά, ο λεσβιακός σύντροφος της μητέρας δεν μπορούσε να αποκτήσει νομικό καθεστώς ως φυσικό γονέα του παιδιού που προέκυψε από τη γονιμοποίηση. Ακόμη χειρότερα, ο νόμος μπορεί να σημαίνει ότι ο δωρητής δικαιούται γονικά δικαιώματα όπως επισκέψεις, ακόμη και αν το ζεύγος δεν επιθυμούσε τέτοιες επαφές μεταξύ του δότη και του παιδιού. Σε μερικές ακραίες περιπτώσεις ο κρατικός νόμος θα υπαγορεύει ότι ο δωρητής είναι απολύτως ο πατέρας του παιδιού που προκύπτει. Ορισμένα κράτη δεν διαθέτουν καθόλου σαφή νόμο για το θέμα.

Να είστε έξυπνος μελλοντικός γονέας

Μερικές φορές το ζευγάρι και ο δότης επιλέγουν να συνάψουν μια γνωστή σύμβαση δωρητών που να περιγράφει σαφώς τις νομικές ευθύνες και τα δικαιώματα των μερών σε σχέση με το παιδί. Συνήθως ο δωρητής θα υπογράψει μια σύμβαση που δηλώνει σαφώς ότι δεν είναι ο νόμιμος πατέρας του παιδιού που προκύπτει. Δυστυχώς, αυτές οι συμβάσεις δωρητών μπορεί να είναι μια χαμένη προσπάθεια σε ορισμένες περιπτώσεις, καθώς τα ζητήματα που αφορούν τη νόμιμη προέλευση ενός παιδιού επιλύονται από το εφαρμοστέο κρατικό δίκαιο και όχι από οποιαδήποτε σύμβαση που συνήψαν τα μέρη. Πολλά κράτη έχουν μια δημόσια πολιτική κατά των νομικών γονέων που αναθέτουν τις ευθύνες τους έναντι ενός παιδιού και τονίζουν το δικαίωμα του παιδιού να έχει γονείς και όχι το δικαίωμα του γονέα να έχει παιδιά. Επομένως, ανεξάρτητα από μια σύμβαση δωρητή, ο κρατικός νόμος μπορεί να καταλογίζει τα νόμιμα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των δωρητών σπέρματος. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, εάν ο κρατικός νόμος επιτρέπει τη δεύτερη υιοθεσία γονέων, τα ζευγάρια του ιδίου φύλου μπορούν να καθορίσουν τη νόμιμη προέλευση του παιδιού μέσω της υιοθεσίας.

Η εγκυρότητα των γάμων ιδίου φύλου και η προέλευση των δωρητών σε υποθέσεις σπερματέγχυσης εξακολουθούν να είναι γκρίζες περιοχές στο νομικό σύστημα. Ευτυχώς, με έναν προσεκτικό σχεδιασμό και προνοητικότητα, οι μελλοντικοί γονείς μπορούν εύκολα να μετριάσουν μερικούς από τους νομικούς κινδύνους που ενυπάρχουν στην τεχνητή γονιμοποίηση. Πρώτον, κατά την επιλογή ενός πιθανού γνωστού δότη σπέρματος, φροντίστε να συζητήσετε νωρίς στη διαδικασία τους ρόλους και τις ευθύνες κάθε συμβαλλόμενου μέρους στο μέλλον του παιδιού. Καταγράψτε γραπτώς την κατανόηση των μερών. Η διασφάλιση ότι ο δότης καταλαβαίνει και δεσμεύεται στη θέση του πολύ πριν από τη διαδικασία μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή μελλοντικών επιχειρημάτων. Ακόμη και αν οι συμβάσεις δωρητών δεν αναγνωρίζονται σε πολλά κράτη, ενδέχεται να αποδειχθούν πολύτιμες για την απόδειξη της πρόθεσης των μερών, εάν η διαφορά καταλήξει στο δικαστήριο. Δεύτερον, οι γονείς θα πρέπει να οργανώσουν πλήρη συζήτηση σχετικά με τη γονιμότητα και την οικογενειακή νομοθεσία του κράτους τους με εξουσιοδοτημένο πληρεξούσιο. Η αποσαφήνιση των νομίμων δικαιωμάτων ενός γνωστού δότη σε τεχνητή γονιμοποίηση καθώς και η ύπαρξη δεύτερης γονικής ή συντροφικής υιοθεσίας στο κράτος θα ωφελήσει σε μεγάλο βαθμό όλους τους γονείς για την προστασία της ακεραιότητας του μελλοντικού παιδιού τους

Ανεξάρτητα από την πορεία προς τη σύλληψη, ο προγραμματισμός νωρίς για πιθανά νομικά εμπόδια στο μέλλον του παιδιού είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα οποιουδήποτε καλού γονέα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αυτός ο ιστότοπος παρέχει πληροφορίες σχετικά με το νόμο που έχει οριστεί για να βοηθήσει τους χρήστες να αντιμετωπίσουν με ασφάλεια τις δικές τους νομικές ανάγκες. Ωστόσο, οι νομικές πληροφορίες δεν είναι οι ίδιες με τις νομικές συμβουλές - την εφαρμογή του νόμου στις συγκεκριμένες περιστάσεις ενός ατόμου. Παρόλο που κάνουμε μεγάλη προσπάθεια για να βεβαιωθούμε ότι οι πληροφορίες μας είναι ακριβείς και χρήσιμες, συνιστούμε να συμβουλευτείτε έναν δικηγόρο εάν επιθυμείτε επαγγελματική διαβεβαίωση ότι οι πληροφορίες μας και η ερμηνεία τους είναι κατάλληλες για την ιδιαίτερη κατάστασή σας.