Θα είστε σε θέση να συνταξιοδοτηθείτε; Θέλεις να?
ΠαÏ?αμÏ?θι χωÏ?ίς όνομα (Tale Without Name)
Από τον Martin Weil
Μάθετε περισσότερα για τον Martin σχετικά με το Ask a Advisor του Investmentmatome
"Με απλά λόγια, μπορεί να μην είναι ρεαλιστική μακροπρόθεσμα η χρηματοδότηση τριάντα ετών συνταξιοδότησης με σαράντα χρόνια εργασίας." -Αξέλ Merk
Πριν από τις 20th αιώνα, η "συνταξιοδότηση" σήμαινε γενικά την περίοδο της ζωής, όταν δεν ήταν πλέον φυσικά σε θέση να εκτελέσει τα καθήκοντα μιας εργασίας ως γεωργός ή εργάτης της βιομηχανίας. Καταστράφηκε από τη δυσκαμψία αυτής της επίπονης σωματικής δουλειάς, ένας "συνταξιούχος" επέστρεψε στο σπίτι για να υποστηριχθεί από την οικογένεια μέχρι τον θάνατο. Το μέσο προσδόκιμο ζωής για ένα άνδρα στις ΗΠΑ ήταν μόλις 46 χρόνια το 1900.
Κατά τα τελευταία 100 περίπου χρόνια, τα αναπτυγμένα εθνικά προσδόκιμα ζωής έχουν αυξηθεί δραματικά, λόγω της σημαντικής αύξησης του βιοτικού επιπέδου και της δημόσιας υγείας. Ο μέσος Αμερικανός μωρό που γεννήθηκε το 2010 θα ζήσει σε 78. Τα σημερινά 60χρονα αμερικανικά άνδρες έχουν μέσο όρο ζωής 85 ετών, το μέσο όρο των γυναικών των ΗΠΑ 88. Για όσους έχουν ψευδαισθήσεις για την πιθανή μακροζωία τους, συνιστώ αυτό το σύντομο κουίζ στο Living σε 100 [1], για έλεγχο πραγματικότητας. Η πρόκληση σε όλα αυτά - Τι να κάνει με όλα αυτά τα επιπλέον χρόνια; Και πώς να πληρώσετε για αυτούς;
Όταν ξεκίνησα αυτήν την επιχείρηση τη δεκαετία του 1990, η συνηθισμένη σοφία έκρινε ότι οι περισσότεροι από εμάς θα συνταξιοδοτηθούν γύρω μας ή γύρω στα 65 μαςth γενέθλια. Όπως και οι προηγούμενες γενιές, θα συσκευάσαμε, θα μετακομίζαμε σε πιο ηλιόλουστα κλίματα και, ενώ θα μπορούσαμε να περάσουμε τις μέρες μας, με την ευτυχή επιδίωξη ανάμεικτων δραστηριοτήτων αναψυχής. Φυσικά, η γενιά μωρό-boomer μου κατάφερε πάντα να εκπλήξει τις λαϊκές προσδοκίες. Πριν από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 έριξε ένα τεράστιο κλειδί μαϊμού στα συνταξιοδοτικά σχέδια της πλειοψηφίας των Αμερικανών, το παραδοσιακό μοντέλο είχε ήδη καταρρεύσει.
Για όσους πλησιάζουν στη συνταξιοδότηση σήμερα, το όραμα της δεκαετίας του 1950 για μια άνετη συνταξιοδότηση, υποστηριζόμενη από την Κοινωνική Ασφάλιση και μια γενναιόδωρη σύνταξη εταιρείας, πρέπει να φαίνεται αφόρητα περίεργη. Η κοινωνική ασφάλιση, η οποία ποτέ δεν προορίζεται μόνο ως εμπόδιο κατά της φτώχειας, τελικά θα πρέπει να τροποποιηθεί, με μια μεταγενέστερη ημερομηνία έναρξης για τα οφέλη μια προφανής λύση. Η παραδοσιακή σύνταξη εργοδότη είναι εξ ολοκλήρου εξαφανισμένη στον ιδιωτικό τομέα και απειλείται στον δημόσιο τομέα. Η μία σημαντική προσθήκη στο οικοσύστημα συνταξιοδότησης από τη δεκαετία του 1960, η Medicare, βρίσκεται σε πραγματικό μακροπρόθεσμο οικονομικό κίνδυνο. Είναι άξιο κατάπληξης ότι το "άγχος της συνταξιοδότησης" είναι ένα από τα κύρια θέματα στις σελίδες χρηματοδότησης των εφημερίδων και των ιστοτόπων;
Μια απάντηση στην αγορά είναι στα έργα, καθώς όλο και περισσότεροι Αμερικανοί από τα πρώτα τους έως τα μέσα της δεκαετίας του '60, πρόθυμα ή όχι, καθυστερούν τη συνταξιοδότηση και εργάζονται περισσότερο από ό, τι θα είχαν προγραμματίσει. Το ταχύτερα αναπτυσσόμενο τμήμα ηλικίας του εργατικού δυναμικού σήμερα, κατά ποσοστό συμμετοχής, είναι το δημογραφικό δείγμα 65 ετών. Σε ατομικό επίπεδο, αυτό μπορεί να μην είναι ευπρόσδεκτα νέα. Πολλοί υποχρεώνονται να συνεχίσουν να εργάζονται σε θέσεις εργασίας που προτιμούν να εγκαταλείψουν. Ορισμένοι δεν μπορούν να βρουν τις δουλειές που χρειάζονται και κινδυνεύουν να παραμείνουν με ανεπαρκείς πόρους στα επόμενα χρόνια.
Αλλά για ορισμένους, αυτός ο μεταβαλλόμενος κανόνας αντιπροσωπεύει κάτι πιο θετικό. Σε συνομιλίες με τους πελάτες τους τα τελευταία χρόνια, έχει καταστεί σαφές ότι αρκετά άτομα προσέγγισαν την έννοια της συνταξιοδότησης με άγχος. Δεν κατάφεραν ή δεν μπορούσαν να προβλέψουν 30 χρόνια … τι ακριβώς πάλι; Πολλοί αυτοπροσδιορίζονται με τη σταδιοδρομία τους, μια προϋπόθεση που κάνει την ίδια την ιδέα της συνταξιοδότησης τόσο απειλή όσο μια ευκαιρία. Σε σχεδόν 65 ετών, πιστεύω ότι είμαι ακόμα πλήρως συνωστισμένος, ζωτικός και πρόθυμος να συνεχίσω να συνεχίζω μια καριέρα που εκπληρώνει τεράστια. Πολλοί άλλοι στην ηλικία των 60 ετών και άνω θα βρουν τη δεύτερη ή και την τρίτη σταδιοδρομία ή άλλες επαγγελματικές προκλήσεις προτού «εγκατασταθούν» σε μια μεταγενέστερη ηλικία σε πιο παραδοσιακές χαλαρές επιδιώξεις [2].
Ως Αμερικανοί, υποβαθμίζουμε μια αληθινή εναλλαγή [3] στην συνταξιοδότηση. Η μεταστροφή αυτή έχει βαθιές δημογραφικές, αλλά και οικονομικές επιπτώσεις που θα αλλάξουν το επενδυτικό τοπίο τα επόμενα χρόνια. Η πρόκληση για τους οικονομικούς σχεδιαστές θα είναι να βοηθήσουν τους πελάτες μας να βρουν το δρόμο τους μέσα από αυτό το μεταβαλλόμενο τοπίο και να ακολουθήσουν δρόμους που ικανοποιούν τόσο τις προσωπικές όσο και τις οικονομικές τους ανάγκες.
Σχετικά Άρθρα:
Εύρεση οικονομικού σας συμβούλου
Ερωτήσεις για να ρωτήσετε έναν οικονομικό σύμβουλο
Χρειάζομαι οικονομικό σύμβουλο;
[1] Σας συνιστώ να μην δίνετε στον ιστότοπό σας τη συνήθη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σας, καθώς φαίνεται να έχουν περιορισμένο περιορισμό στην αποστολή ροής πληροφοριών μάρκετινγκ για προϊόντα που σχετίζονται με την ηλικία.
[2] Το Morningstar έχει αυτή την εξαιρετική επισκόπηση των θεμάτων Κοινωνικής Ασφάλισης και Medicare για όσους εργάζονται μετά την ηλικία των 65 ετών.
[3] Μία από τις πιο διαχειριζόμενες φράσεις ποτέ, αλλά θεωρώ ότι είναι μια ακριβής περιγραφή του μεταβαλλόμενου τοπίου αποχώρησης.
