5 από τις πιο καταπληκτικές εταιρικές κατακτήσεις της ιστορίας

Από τους μαχητές μέχρι την απάτη σε γελοία επίπεδα μόχλευσης, αυτές οι εταιρικές κατακρημνίσεις -σε πτώχευση. Μάθετε πώς συνέβη το λάθος και πώς να προστατευθείτε από το να γίνετε θύμα της επόμενης μεγάλης κατάρρευσης

1) Franklin Square National Bank - Η μαφία βρίσκει έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο για να ξεπλύνει χρήματα.

Ιστορικό: Η Εθνική Τράπεζα της Franklin Square στο Long Island της Νέας Υόρκης ήταν η 20η μεγαλύτερη τράπεζα στις ΗΠΑ, όταν αποτύχει το 1974. Ήταν η μεγαλύτερη αποτυχία των τραπεζών στην ιστορία των ΗΠΑ μέχρι εκείνη την στιγμή. οι ταινίες είναι κατασκευασμένες από. Το 1972, ο Michele "Ο καρχαρίας" Sindona αγόρασε ένα ενδιαφέρον ελέγχου στην Franklin Square. Η Sindona δημιούργησε την τύχη των 450 εκατομμυρίων δολαρίων χρησιμεύοντας ως τραπεζίτης και οικονομικός σύμβουλος σε ορισμένες νόμιμες και παράνομες ιταλικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένου του καρτέλ των Βατικανών και της Σικελίας.

Αφού χρησιμοποίησε τις πολιτικές του σχέσεις για να εξαπολύσει τους αντιπάλους του, χρησιμοποιώντας την πλατεία Franklin ως επιχείρηση νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και αγωγό για κερδοσκοπία σε συνάλλαγμα. Το 1980, η Sindona καταδικάστηκε για 65 αμέτρητες συνωμοσίες, απάτες και ψευδαισθήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και αργότερα έγινε αργότερα. εκδοθεί στην Ιταλία για να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες δολοφονίας. Το 1986, αυτοκτόνησε (ή δολοφονήθηκε, ανάλογα με το ποιοι μιλάς), πίνοντας καφέ με κυανιούχο άρωμα, ενώ εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης στην Ιταλία.

Αυτό που ήταν λάθος:

Αυτό είναι προφανώς μια ακραία περίπτωση. όταν ένας μεγάλος και νέος μέτοχος μπαίνει και αναλαμβάνει, βεβαιωθείτε ότι τα συμφέροντά του ευθυγραμμίζονται με τα δικά σας.

Πώς να προστατέψετε τον εαυτό σας:

Γνωρίστε τη διαχείριση κάθε εταιρείας που έχετε στην κατοχή σας 2) Enron -

Ιστορικό: Η αμερικανική ενεργειακή εταιρεία Enron που εδρεύει στο Χιούστον του Τέξας, έφερε ένα μπερδεμένο χρηματοοικονομικό ιστό μέχρι το 2001, όταν ανακάλυψε τελικά ότι η εταιρεία κρύβει δισεκατομμύρια δολάρια το χρέος από αποτυχημένες προσφορές και έργα. Αυτή τη στιγμή κυριαρχεί ως η δεύτερη μεγαλύτερη χρεοκοπία των ΗΠΑ όλων των εποχών και είναι η μόνη εταιρική πτώχευση που εμπνέει μια βραβευμένη παραγωγή Broadway.

Ένας αριθμός παραγόντων οδήγησε στην πτώση της Enron, αλλά τελικά οφείλεται στη χρήση της έξυπνες αλλά παραπλανητικές λογιστικές πρακτικές. Υπό την καθοδήγηση του Προέδρου και του Διευθύνοντος Συμβούλου Jeffery Skilling, η Enron ξεκίνησε τον υπολογισμό των «αναμενόμενων» μελλοντικών κερδών ως κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία, επιτρέποντας στην εταιρεία να καταγράψει «κέρδη» που στην πραγματικότητα αποδείχθηκαν ζημίες. Οι οικονομικές καταστάσεις της εταιρείας ήταν τόσο περίπλοκες που λίγοι άνθρωποι ήταν αρκετά επιμελείς για να τις εξετάσουν πραγματικά.

Όλα αυτά έγιναν για να διασφαλιστεί ότι οι τιμές των μετοχών συνέχιζαν να ανεβαίνουν. Η Enron επέζησε για όσο διάστημα έπραξε λόγω της προθυμίας του επενδυτή να προσφέρει κεφάλαια και η Skilling γνώριζε ότι η πτώση των τιμών των μετοχών θα ώθησε την εταιρεία που χρεόταν στην άκρη. Μόλις εμφανιστούν οι ιστορικές παραβιάσεις της Enron, άρχισαν νευρικοί επενδυτές άλμα πλοίο. Οι μέτοχοι έχασαν σχεδόν 11 δισεκατομμύρια δολάρια, καθώς η τιμή των μετοχών της Enron μειώθηκε σε λιγότερο από $ 1. Στο τέλος, 16 άνθρωποι παραδέχθηκαν ένοχοι για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στην εταιρεία και άλλα πέντε κρίθηκαν ένοχοι σε δίκη.

Η πτώση του Enron θα μπορούσε επίσης νομίμως να ονομαστεί η μεγαλύτερη αποτυχία στην ιστορία του ελέγχου. Η γοητεία της Enron συνέχισε πολύ περισσότερο από ό, τι θα έπρεπε, χάρη εν μέρει στον Arthur Andersen, τη λογιστική εταιρεία που διενήργησε τους ελέγχους της εταιρείας. Ενώ ο έλεγχος θα έπρεπε να αποκάλυψε τα δημιουργικά λογιστικά κόμματα της Enron, ο Arthur Andersen ήταν ευτυχής να τα καλύψει. Το νομοσχέδιο ελέγχου και διαβούλευσης της Enron αντιστοιχούσε σε ποσοστό μεγαλύτερο του 25% των αμοιβών του δημόσιου πελάτη του γραφείου του Χιούστον.

Τι δεν πήγε κακό:

Μην αφήνετε μια αυξανόμενη τιμή της μετοχής να σας κρατήσει ερωτήματα σχετικά με τις αδιαφανείς πολιτικές μιας εταιρείας. > Πώς να προστατέψετε τον εαυτό σας:

Ρωτήστε δύσκολες ερωτήσεις, ακόμα και αν ο ερωτώμενος προσπαθήσει να σας κάνει να αισθάνεστε ανόητοι γι 'αυτό. Να είστε προσεκτικοί εάν μια εταιρεία δεν μπορεί να ανταποκριθεί με καλές και σαφείς απαντήσεις

3) Μακροπρόθεσμη Διαχείριση Κεφαλαίου - Δύο βραβεία Νόμπελ συν μία ρωσική νομισματική κατάρρευση ισοδυναμεί με ένα μεγάλο σχέδιο διάσωσης Ιστορικό:

το hedge fund απέτυχε θεαματικά το 1998, οδηγώντας σε μια μαζική αποπληρωμή ύψους 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων υπό την εποπτεία της Fed. Η LTCM είχε τα διαπιστευτήρια να είναι επιτυχημένα. Ιδρύθηκε το 1994 από τον πρώην αντιπρόεδρο και επικεφαλής της διαπραγμάτευσης των ομολόγων στο Salomon Brothers και δύο μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του, Myron Scholes και Robert Merton, κέρδισαν το βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών του 1997.

λίγα χρόνια, το ταμείο κέρδισε τεράστιες ετήσιες αποδόσεις (πάνω από + 40%) αξιοποιώντας τις μικρές διακυμάνσεις στις τιμές των κρατικών ομολόγων. Τελικά, η εταιρεία αισθάνθηκε πίεση για αύξηση των κερδών, επιβάλλοντας πιο επιθετικές συναλλαγές με θέσεις υψηλής μόχλευσης. Όταν η ρωσική κυβέρνηση απέρριψε το 1998, οι πανικοβλημένοι επενδυτές έφυγαν στα ομόλογα του αμερικανικού Δημοσίου, ανατρέποντας το προσεκτικά κατασκευασμένο σπίτι των καρτών της LTCM και προκαλώντας την απώλεια 1,85 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε ένα μήνα

Φοβούμενος ότι η αποτυχία του LTCM θα μπορούσε να προκαλέσει μαζική αλυσιδωτή αντίδραση σε όλο τον τραπεζικό τομέα σύστημα, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα μυστικά διοργάνωσε μια διάσωση ύψους άνω των 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι τράπεζες έλαβαν το 90% του αμοιβαίου κεφαλαίου και ήταν ήσυχα ξετυλιγμένες τα επόμενα χρόνια. Τι έγινε λάθος:

Οι διαχειριστές αμοιβαίων κεφαλαίων υψηλού κινδύνου και υπερβολικού δανεισμού κατέληξαν σε ένα κουτάλι όταν το ίδρυμα για τις επικίνδυνες συναλλαγές τους

Αποκτήστε μόνο μία μερίδα του χαρτοφυλακίου σας σε επενδύσεις με γνώμονα τον κίνδυνο, όπως τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου ή οι κερδοσκοπικές εταιρείες. όποιος επενδύσει αποκλειστικά στο LTCM κατά τη διάρκεια της συντριβής, θα είχε πέσει κάτω με το πλοίο.

4) South Sea Company - Ένα από τα πρώτα σε μια μακρά ιστορία φυσαλίδων

Ιστορικό: Ιδρύθηκε το 1711 η κυβέρνηση της Βρετανίας δημιούργησε τη Νότια Θάλασσα για να διευκολύνει μια έξυπνη ανταλλαγή χρέους για μετοχές.

Όταν αξιωματούχοι της βρετανικής κυβέρνησης διαπίστωσαν ότι δεν μπορούσαν πλέον να αντέξουν οικονομικά το χρέος που είχαν συγκεντρώσει κατά τη διάρκεια του ισπανικού πολέμου, κατέληξαν σε ένα λαμπρό σχέδιο: Δημιούργησαν την South Sea Trading Company και της χορήγησαν μονοπωλιακό μονοπώλιο στη Νότια Αμερική Οι κάτοχοι κρατικών ομολόγων ενθαρρύνθηκαν να ανταλλάξουν μετοχές της νέας εταιρείας και να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες του Νέου Κόσμος. Πολλοί γύροι αυτής της ανταλλαγής έλαβαν χώρα αφού η κυβέρνηση συνειδητοποίησε ότι λειτουργούσε σαν γοητεία.

Σε όλη τη διάρκεια της περιπέτειας, η εταιρεία South Sea Company κατόρθωσε να σκαρφαλώσει σε μια αύρα νομιμότητας. Προκειμένου να προωθηθεί η εντύπωση ότι η εταιρεία ήταν ευημερούσα, η διοίκησή της ξόδεψε χρήματα για την επίπλωση γραφείων με πολυτελή προϊόντα. Οι επενδυτές έπεσαν για να το πετύχουν, και έκαναν τις τιμές των μετοχών μέσα από την στέγη

Τέλος, το καλοκαίρι του 1720, η διοίκηση της South Sea Company διαπίστωσε ότι η τιμή της μετοχής της εταιρείας δεν αντικατόπτριζε την πραγματική της αξία - έτσι πωλούσαν ήσυχα τις μετοχές τους, με την ελπίδα ότι οι επενδυτές δεν θα αντιληφθούσαν τη θλιβερή μορφή στην οποία βρισκόταν η εταιρεία. Όταν η λέξη βγήκε, οι άνθρωποι προσπαθούσαν μανιωδώς να πουλήσουν τα πλέον άχρηστα μερίδια που αποχώρησαν. Η έκρηξη πανικού και η έκρηξη του South Sea Bubble γρήγορα ξέσπασαν. Μετά την συντριβή της εταιρείας, η βρετανική κυβέρνηση έπαψε να εκδίδει πιστοποιητικά μετοχών, νόμο που δεν θα καταργηθεί μέχρι το 1825.

Τι συνέβη:

Να θυμάστε τη σημασία της θεμελιώδους ανάλυσης

5) Refco - Οι ψεύτικες εταιρείες μπορούν να είναι

Η εταιρεία Refco, μια εταιρεία χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών που εδρεύει στη Νέα Υόρκη, κατέρρευσε όταν ανακαλύφθηκε ότι ο διευθύνων σύμβουλός της είχε αποκρύψει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια σε επισφαλή δάνεια

Το 2005, η Refco ήταν ο μεγαλύτερος μεσίτης στο Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων του Σικάγου. Εκείνη τη χρονιά αποφάσισε να γίνει δημόσιος και η δημόσια εγγραφή του τον Αύγουστο του 2005 έδειξε έντονο ενδιαφέρον από τους επενδυτές που αντλήθηκαν από τις ισχυρές εκθέσεις κερδοφορίας της εταιρίας και από το γερό ισολογισμό. Την ημέρα της IPO, οι επενδυτές οδήγησαν την τιμή των μετοχών κατά 25%, εκτιμώντας την εταιρεία στα 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Μόλις δύο μήνες αργότερα, η Refco ανακοίνωσε στο κοινό ότι ο Διευθύνων Σύμβουλος Phillip Bennett είχε διαπράξει μια περίπλοκη μίσθωση για να μεταφέρει 430 εκατομμύρια δολάρια σε επισφαλείς απαιτήσεις του ισολογισμού του Refco.

Το Refco είχε ήδη από το 2000 επισφαλείς απαιτήσεις καταγράφονται στην αγοραία αξία τους. Αλλά επειδή αυτό θα επηρέαζε δυσμενώς τα κέρδη του Refco, ο Bennett αποφάσισε ότι θα βρεθεί κάποιος να αγοράσει τα χρέη σε πλήρη αξία. Ο "κάποιος" που βρήκε ήταν μια μυστική οντότητα που γνώριζε μόνο ο Bennett, Refco Group Holdings. Το σχέδιο ξεδιπλώνεται ως εξής: μια νόμιμη θυγατρική της Refco θα δανείσει ένα hedge fund κάποια χρήματα και το hedge fund θα γυρίσει και θα το δανείσει στην Refco Group Holdings. Η Refco Group Holdings θα αγοράσει έπειτα το κακό χρέος Refco. Η Bennett κατάφερε να κρατήσει τις μπάλες στην AI μέχρι τον Οκτώβριο του 2005, όταν κάποιος αμφισβήτησε ένα μυστηριώδες δάνειο ύψους 430 εκατομμυρίων δολαρίων που η Refco απαριθμούσε στον ισολογισμό της. Στις 19 Οκτωβρίου 2005, η διαπραγμάτευση των μετοχών σταμάτησε. Πριν από τη διακοπή, το απόθεμα Refco διαπραγματεύθηκε στα $ 28. Ο χρόνος διαπραγμάτευσης επαναλήφθηκε στα 0,80 δολάρια.

Η Bennett χρεώθηκε για απάτη τίτλων και η εταιρεία κατέθεσε πτώχευση, ελπίζοντας να προστατευθεί από τους πιστωτές της. Κατά τη στιγμή της κατάρρευσης, η Refco είχε περίπου 75 δισεκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία που χρηματοδοτήθηκαν με περίπου 75 δισεκατομμύρια δολάρια σε υποχρεώσεις.

Τι απέτυχε: Ένας διασκεδαστικός CEO απάτησε τους επενδυτές, τους δανειστές και τη δική του εταιρεία, Είναι δύσκολο να προβλέψετε πότε ένα υψηλόβαθμο στέλεχος θα σας πετάξει για ένα βρόχο, αλλά ακόμα και πριν από αυτό το σκάνδαλο, η Refco είχε κερδίσει κακή φήμη με τις ρυθμιστικές αρχές. Πάντα να ελέγχετε ότι κάθε εταιρεία στην οποία επενδύετε έχει καθαρό σχιστόλιθο.