Μπορεί ένα άτομο να χρησιμοποιήσει τη θεσμική μοντελοποίηση σε επίπεδο ατομικής συνταξιοδότησης και επένδυσης;

Από τον Jim Hiles

Μάθετε περισσότερα για τον Jim στον ιστότοπό μας Ρωτήστε έναν σύμβουλο

Ένας από τους μεγαλύτερους και πιο εξελιγμένους επενδυτές παγκοσμίως περιλαμβάνει συνταξιοδοτικά ταμεία ή συνταξιοδοτικά ταμεία που επενδύουν μεγάλα ποσά για να παρέχουν ένα υποσχεμένο όφελος σε μια ομάδα συμμετεχόντων εργαζομένων. Μπορεί να υποστηριχθεί ότι χρησιμοποιούν τα πιο λαμπρά μυαλά και την πιο προηγμένη έρευνα για να τους βοηθήσουν να επιτύχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Γενικά, τα συνταξιοδοτικά προγράμματα επενδύουν ένα προκαθορισμένο ποσό που απαιτείται για τη χρηματοδότηση της υποσχεθείσας σύνταξης σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Το σχέδιο πρέπει να υπολογίσει το κατατεθειμένο ποσό και να επιτύχει το αναμενόμενο ποσοστό απόδοσης για να χρηματοδοτήσει την "υποχρέωση" μόλις επιτευχθεί η αποχώρηση. Ωστόσο, κατά την τελευταία δεκαετία της οικονομικής αναταραχής, τα συνταξιοδοτικά προγράμματα είχαν να αντιμετωπίσουν δύο σημαντικά ζητήματα - μεγαλύτερη μεταβλητότητα και χαμηλότερα επενδυτικά αποτελέσματα από αυτά που είχαν αναλάβει. Επιπλέον, πρόσφατα οικονομικά ζητήματα έχουν παρεμποδίσει την ικανότητά τους να χρηματοδοτούν μελλοντικές υποχρεώσεις τους. Οι επενδυτικές επιτροπές χρησιμοποιούν μια μέθοδο που ονομάζεται "υποχρέωση παγίων στοιχείων" που ταιριάζει ή μοντελοποιεί για να μειώσει τον αντίκτυπο της επερχόμενης σύντομης. Ο "κίνδυνος" συχνά συνεπάγεται την κατανομή μεγαλύτερου και μεγαλύτερου ποσοστού σε ομόλογα. Η ερώτηση που προκαλεί τη σκέψη τώρα είναι ότι η "αποστράγγιση" θα μας οδηγήσει σε λάθος κατεύθυνση, δεδομένης της δημοσιονομικής χειραγώγησης που λαμβάνει χώρα σε παγκόσμια κλίμακα;

Η πρόκληση είναι ότι προηγούμενα μοντέλα έχουν χρησιμοποιήσει στατικές υποθέσεις που βασίζονται σε προσομοιωμένες αποδόσεις από το παρελθόν. Το χαρτοφυλάκιο πρέπει να αλλάξει για να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις και οι επιτροπές προγραμματισμού είναι απρόθυμες να το πράξουν. Θα ταιριάζει η αντιστοίχιση οφειλών ενεργητικού στη σημερινή αγορά Και πώς μπορεί αυτή η σκέψη να είναι χρήσιμη για τον μεμονωμένο επενδυτή;

Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά. Τι είναι η αντιστοίχιση του παθητικού; Απλά ταιριάζει ένα στοιχείο για να πληρώσει για μια μελλοντική υποχρέωση.

Τι είναι ο κίνδυνος; Ο κίνδυνος απλούστευσης απλώς κάνει αλλαγές στον συνδυασμό κατανομής (αύξηση των ομολόγων έναντι των μετοχών) καθώς πλησιάζουμε στο να έχουμε ένα πλήρως χρηματοδοτούμενο σχέδιο ή το απαραίτητο ποσό για να συνταξιοδοτηθούμε. Αυτή η "διαδρομή ολίσθησης" μπορεί να προβλεφθεί και να καταστεί δυνατή η αξιολόγηση της προόδου και της πιθανότητας επιτυχίας.

Ως λογικοί προγραμματιστές συνταξιοδότησης, ένα άτομο θα πρέπει να βλέπει τα εισοδήματα συνταξιοδότησης (το χρηματοοικονομικό τους μέλλον) ως μελλοντική υποχρέωση, όχι μόνο μια ονειροπόληση να βρίσκεται στην παραλία. Η ατομική συνταξιοδότηση πρέπει να θεωρείται ως χρέος σαν μια υποχρέωση σύνταξης. ένα χρέος προς εμάς που πρέπει να πληρώσουμε. Κατά ειρωνικό τρόπο, λιγότεροι από εμάς θα έχουν ακόμη συντάξεις, οπότε η προσωπική μοντελοποίηση είναι ακόμη πιο σημαντική. Μπορούμε σίγουρα να υποθέσουμε ότι πρέπει να δημιουργήσουμε το μοντέλο "προσωπικής ευθύνης για τα περιουσιακά μας στοιχεία" χρησιμοποιώντας παρόμοιους θεσμικούς κινδύνους συνταξιοδοτικών κινδύνων, επιστροφές και υποθέσεις κόστους.

Η προσομοίωση στοιχείων ενεργητικού χρησιμοποιεί μια προσομοίωση βασισμένη σε παλινδρόμηση βάσει Monte Carlo για να δημιουργήσει κατανομές των επενδύσεων με βάση τις αποδόσεις των μακροπρόθεσμων κινδύνων. Με την επένδυση που βασίζεται στην ευθύνη, προσδιορίζεται ένα ποσό (ή υποχρέωση) με βάση τις μελλοντικές ανάγκες ταμειακής ροής. Αυτός ο οικονομικός στόχος είναι ο σημαντικότερος για τα συνταξιοδοτικά προγράμματα. Ωστόσο, όταν επενδύετε σε ένα μόνο άτομο σε σχέση με ένα στατιστικό στοιχείο σε μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων, το ποσό αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο να προσδιοριστεί.

Ο πιο απλός τρόπος για να εξηγήσετε τη διαδρομή συνταξιοδότησης είναι να σκεφτείτε το ιστορικό εμπόριο επιστροφής κινδύνου από μετοχές σε ομόλογα. Γενικά, ξεκινάτε με έναν μακροχρόνιο χρονικό ορίζοντα και συνεπώς μια υψηλότερη κατανομή των μετοχών. Όταν η τιμή φθάνει ένα ορισμένο ποσό (όχι η ηλικία), ο κίνδυνος "στροφής προς τα κάτω" μειώνεται με την άνοδο των μετοχών και την αύξηση των δεσμών. Η πιθανότητα χτυπήματος του στόχου που σχετίζεται με την αστάθεια των αποδόσεων είναι χαμηλότερη με τις μετοχές (πιθανότητα να χτυπήσετε τον στόχο ονομάζεται σφάλμα παρακολούθησης). Ως εκ τούτου, οι μετατοπίσεις κινδύνου θα βελτιώσουν το σφάλμα παρακολούθησης.

Η διαδικασία αποστράγγισης συνεπάγεται πρόβλεψη για τη βελτίωση των πιθανοτήτων (με έμφαση στην πιθανότητα και όχι στην προβλεψιμότητα). Καθώς αποτρέπετε το δρόμο σας προς το ποσό που απαιτείται για τη χρηματοδότηση της ευθύνης, μπορείτε να ακολουθήσετε μια ολισθηρή διαδρομή για να επενδύσετε σε μια συνταξιοδότηση που χρηματοδοτείται. Η αύξηση των ομολόγων μειώνει το σφάλμα παρακολούθησης και έχετε μετακινηθεί από υψηλό σε χαμηλό κίνδυνο. Ή μήπως έχετε;

Ή μήπως ο επενδυτικός κόσμος άλλαξε πάρα πολύ για τη μοντελοποίηση με βάση τα πρόσφατα γεγονότα;

Η έννοια του κινδύνου προϋποθέτει αύξηση της κατανομής των ομολόγων. Οι μελέτες που αυξάνουν τη χρήση διάρκειας διάρκειας των κρατικών ομολόγων των ΗΠΑ και μακροπρόθεσμα ομόλογα των ΗΠΑ για την κατανομή των ομολόγων τους δημιουργούν κινδύνου διάρκειας. Στον κόσμο των φορολογικών χειραγώγησης, πόσο μεγάλο είναι ο κίνδυνος σε αυτούς τους τύπους παραδοσιακών επενδύσεων σε ομόλογα και διακυβεύεται πραγματικά μια παγίδα όπου θα καταλήξετε σε μια ανωμαλία των επιτοκίων;

Τι γίνεται αν υπάρχει έλλειμμα στη χρηματοδότησή σας. Λοιπόν, έχετε δύο επιλογές, συμβάλλετε περισσότερο ή παίρνετε μεγαλύτερο κίνδυνο. Αυτό φαίνεται να είναι το μήνυμα που μας λέει η Fed αυτή τη στιγμή, έτσι δεν είναι; Αλλά μπορούν επίσης να εκτυπώσουν συνεισφορές (χρήματα) και οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να εκτυπώσουν τις δικές τους ή έχουν έναν σκληρό χρόνο αυξάνοντας τις συνεισφορές τους.

Ένας τρόπος αντιμετώπισης της αντιστοίχισης της υποχρέωσης προσωπικών συνταξιοδοτικών παροχών είναι να ελέγξετε το δικό σαςπροσωπική διαδρομή ολίσθησης και προκαλούν την τρέχουσα υπόθεση που βασίζεται σε ακανόνιστα και απεριόριστα περιβάλλοντα της αγοράς. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον, αλλά γνωρίζουμε ότι οι προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων μπορούν να βοηθήσουν στην πραγματοποίηση κατάλληλων αλλαγών στην κατανομή του ενεργητικού. Η αποφυγή του κινδύνου με τη μέθοδο υπολογισμού των στοιχείων ενεργητικού μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα να επιτύχει καλύτερα αποτελέσματα μέσω της ενεργής διαχείρισης της ολισθηρότητας.Ωστόσο, πρέπει επίσης να καταλάβετε τι υποβαθμίζετε, ώστε να μην χάσετε τον προσωπικό σας διάδρομο αποχώρησης.

Αναφορές: Glide Path ALM. Συγγραφείς: Kimberly Stockton και Anatoly Schtekman, 2012 Ανεύρεση πρωτοτύπου στο Vanguard.com.glidepathalm