Είναι το τμήμα των εισπρακτέων λογαριασμών που κατέστη άνευ συλλογής κατά τη διάρκεια μιας δεδομένης περιόδου

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Ας υποθέσουμε ότι η εταιρεία XYZ πωλεί προϊόντα αξίας 1.000.000 δολαρίων σε 10 διαφορετικούς πελάτες. Η εταιρεία XYZ καταγράφει έσοδα ύψους 1.000.000 δολαρίων στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων και $ 1.000.000 σε εισπρακτέους λογαριασμούς στον ισολογισμό (υποθέτουμε ότι οι πελάτες έχουν 60 ημέρες πληρωμής). Η εταιρεία XYZ ανακαλύπτει ότι ένας από τους πελάτες της, το Big Store, δεν κάνει πολύ καλά. Το Big Store σταματά να πληρώνει τους λογαριασμούς του και δεν καταβάλλει στην εταιρία XYZ προϊόντα αξίας 100.000 δολαρίων. Η εταιρεία δεν είναι βέβαιη ότι το Big Store θα πληρώσει ποτέ, έτσι κατηγοριοποιεί τα 100.000 δολάρια ως κακό χρέος. Η εταιρεία XYZ προσαρμόζει τον ισολογισμό της για να δείξει $ 1.000.000 σε εισπρακτέους λογαριασμούς και $ 100.000 σε αποθεματικά για επισφαλείς απαιτήσεις, για καθαρό εισπρακτέο εισόδημα 900.000 $.

Εάν η Εταιρεία XYZ, στην πραγματικότητα, δεν μπορεί να εισπράξει τα 100.000 δολάρια (για παράδειγμα,), Η εταιρεία XYZ θα καταγράψει 100.000 δολάρια στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων ως επισφαλές χρέος και θα μειώσει τα αποθεματικά επισφαλών απαιτήσεων κατά το ίδιο ποσό. Σημειώστε ότι αυτό μειώνει το καθαρό εισόδημα

Εάν η εταιρεία είναι σε θέση να εισπράξει μέρος αυτού του ποσού μέσω διαδικασιών πτώχευσης ή με την πρόσληψη εταιρείας που ειδικεύεται στην αποκατάσταση επισφαλών απαιτήσεων, ενδέχεται να χρειαστεί να αντιστρέψει μέρος των δαπανών για επισφαλείς απαιτήσεις σε μελλοντικές περιόδους.

Γιατί αυτό έχει σημασία:

Σχεδόν κάθε εταιρεία καταγράφει μια κακή δαπάνη χρέους σε κάποια χρονική στιγμή. Οπωσδήποτε ορισμένοι πελάτες θα αποτύχουν να πληρώσουν, γι 'αυτό πολλές εταιρείες προβλέπουν το κόστος των επισφαλών χρεών τους με βάση τους ιστορικούς μέσους όρους ή ως ποσοστό των πωλήσεων.

Μια λεπτομερής ανάλυση των αποθεμάτων επισφαλών χρεών με την πάροδο του χρόνου μπορεί να προσφέρει εξαιρετικά πολύτιμες γνώσεις για το πόσο αποτελεσματικά μια επιχείρηση διαχειρίζεται την πίστωση που επεκτείνει στους πελάτες.

Για παράδειγμα, αν το αποθεματικό αποπληρωμής δανείων έχει αυξηθεί δραματικά, προσφέροντας πίστωση σε πιο επικίνδυνους πελάτες, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο την αξιοπιστία των καθαρών εσόδων και ταμειακών ροών της εταιρείας. Από την άλλη πλευρά, η εταιρεία μπορεί να γεμίσει το αποθεματικό επισφαλών χρεών για να κάνει τα πράγματα να φαίνονται χειρότερα από ό, τι είναι, γιατί αυτό θα μπορούσε να κάνει τη μελλοντική απόδοση να φαίνεται καλύτερα.