Τράπεζα στον εαυτό σας: Χρήση της ασφάλισης ζωής ως πηγής ρευστότητας

Πρώτον, υπήρχε LEAP. Τότε υπήρχε Άπειρη Τραπεζική, γνωστός και ως Να είστε ο δικός σας τραπεζίτης. Τώρα είναι Τράπεζα στον εαυτό σας, από την Pamela Yellen. Ωστόσο, όλα αυτά τα βιβλία είναι βασικά προγράμματα μάρκετινγκ από και για ανθρώπους που πωλούν ασφάλειες ζωής και σχεδιάζονται για να απευθύνονται σε πιο εύπορους επενδυτές με κάποια ελεύθερη ταμειακή ροή και που έχουν μακροπρόθεσμες ανάγκες ρευστότητας, πέρα ​​από την επιθυμία για μόνιμη παροχή θανάτου.

Εδώ είναι το γήπεδο, με λίγα λόγια:

Κατά τη διάρκεια της ζωής τους, οι περισσότεροι άνθρωποι πληρώνουν oodles ενδιαφέρον για τους πιστωτές για όλα τα είδη των δανείων, από υποθήκες σε αυτοκίνητα για πιστωτικές κάρτες σε δάνεια κολέγιο. Αυτό το χαμένο ενδιαφέρον - και το ενδιαφέρον για αυτό το ενδιαφέρον - αντιπροσωπεύει μια τεράστια αποστράγγιση του ατομικού πλούτου.

Αν αντί θετικά εξοικονομήσατε χρήματα μέσα σε ένα συγκεκριμένο είδος πολιτικής ασφάλισης ζωής, θα μπορούσατε να χρηματοδοτήσετε αυτές τις αγορές από αυτήν την πολιτική - και να πληρώσετε την πολιτική πίσω, αντί της τράπεζας. Ενώ υπάρχουν κάποια τεχνικά ζητήματα με τη διατύπωση, αυτό είναι το λειτουργικό ισοδύναμο της πληρωμής για το δάνειο, με τόκους. Συνεπώς, διατηρείτε το ενδιαφέρον εντός της ταμειακής αξίας του δικού σας ασφαλιστηρίου συμβολαίου ζωής, αντί να πληρώσετε την τράπεζα. Ο ισχυρισμός είναι ότι αντί να εμπλουτίζετε την τράπεζα, οι πληρωμές σας επιστρέφουν στον εμπλουτισμό του εαυτού σας ή των κληρονόμων σας, όταν η πολιτική αποπληρώνει τον θάνατό σας.

Εν τω μεταξύ, το γήπεδο πηγαίνει, μπορείτε επίσης να πάρετε όλα τα άλλα οφέλη της ασφάλισης ζωής ολόκληρης:

• Ένα εγγυημένο αφορολόγητο επίδομα θανάτου για τους δικαιούχους σας (σημαντικό!)
• Αξία μετρητών που αυξάνεται με εγγυημένο ελάχιστο επιτόκιο δανεισμού, χωρίς κίνδυνο απώλειας της αγοράς.
• Φορολογική ανάπτυξη
• Απαλλαγές αφορολόγητων ειδών
• Φορολογικά δάνεια
• Ετήσιες πληρωμές μερισμάτων, υπό την προϋπόθεση ότι ο μεταφορέας σας είναι εταιρεία αλληλασφάλισης που ανήκει στους αντισυμβαλλόμενους.

Είναι μια απάτη;

Όχι. Δεν είναι σίγουρα για όλους. Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που πρέπει να υπάρχουν για να λειτουργήσει καλά η ιδέα. Αλλά δεν είναι ένα rip-off ή απάτη από μια μακρά βολή, όταν ρυθμιστεί σωστά.

Ιστορικό προηγούμενο

Η πρώτη μεγάλη προσπάθεια για την εμπορία αυτής της έννοιας στην εποχή των σύγχρονων μέσων εκδηλώθηκε το 1980, με την ίδρυση της LEAP, Inc. από τον Robert Castiglione και τη δημοσίευση του βιβλίου του, LEAP - Η διαδικασία οικονομικής επιτάχυνσης ζωής: το κλειδί για την οικονομική επιτυχία. Το βιβλίο του Castiglione, όπως Να είστε ο δικός σας τραπεζίτης και Τράπεζα για τον εαυτό σας, επιχειρεί να κάνει τη χρήση της ασφάλισης ζωής με αυτόν τον τρόπο σε όρους λαϊκής, χωρίς τεχνική γλώσσα - και δυστυχώς, μερικές φορές χωρίς λεπτομερή ανάλυση των σχετικών μαθηματικών.

Αλλά η ιδέα δεν ήταν τίποτα εξίσου νέα, ακόμα και το 1980. Στην πραγματικότητα, οι ρίζες αυτής της στρατηγικής πηγαίνουν πίσω γενιές - τουλάχιστον πριν από τον εμφύλιο πόλεμο. Εδώ είναι πώς λειτουργεί, στην πράξη:

Οι αγρότες αγωνίστηκαν πάντα με την εξαιρετική εποχικότητα των ταμειακών ροών. Είναι η φύση της επιχείρησης. Οι γεωργοί θα έπρεπε γενικά να δανειστούν χρήματα για να αγοράσουν γεωργικές εκτάσεις. Τότε θα έπρεπε να δανειστούν περισσότερα χρήματα για να φυτέψουν, και να έχουν χρήματα για να ζήσουν, ενώ θα πληρώσουν την υποθήκη τους, θα πληρώσουν τους εργάτες τους, αν υπάρχουν, και θα περίμεναν τη συγκομιδή. Κατά τη συγκομιδή, εάν οι καλλιέργειες ήταν καλές, έλαβαν τις καλλιέργειες τους στην αγορά και χρησιμοποίησαν τα χρήματα για να εξοφλήσουν το χρέος με τους σπόρους και τα έξοδα εργασίας τους. Εν τω μεταξύ, ένα μέρος της υποθήκης τους καταβλήθηκε.

Θυμηθείτε, ο όρος "υποθήκη" προέρχεται από την ίδια ρίζα ως morte, ή θάνατο. Είμαστε χαλασμένοι τώρα και συνηθίζουμε να πληρώνουμε μια υποθήκη πολύ πριν ξεκινήσουμε μια μακρά συνταξιοδότηση. Εκείνες τις μέρες, οι άνθρωποι συχνά δεν ζούσαν πέρα ​​από τις υποθήκες τους. Αντ 'αυτού, αντί να χάσει το οικογενειακό αγρόκτημα, η οικογένεια θα αγοράσει ασφάλεια ζωής. Εάν ο γεωργός πέθανε πριν από την αποπληρωμή της υποθήκης, η ασφαλιστική εταιρεία ζωής θα πληρώσει το επίδομα θανάτου και ο αγρότης τελικά «αγόρασε την εκμετάλλευση» από την τράπεζα - από όπου έρχεται ο όρος.

" ΣΥΓΚΡΙΝΩ: Τιμές ασφάλισης ζωής

Λάβετε υπόψη ότι αυτό ήταν στις ημέρες πριν από την εμφάνιση χαρτοφυλακίων, και προτού έχουμε ακόμη αμοιβαία κεφάλαια όπως τα γνωρίζουμε.

Το σύστημα λειτουργούσε καλά για τους αγρότες, τους φορτωτές, τους αποθηκευτές που πωλούσαν στους κατόχους γεωργικών εκμεταλλεύσεων εν αναμονή της συγκομιδής και άλλους ανθρώπους με ανομοιογενείς ταμειακές ροές: Εάν έσωζαν επιθετικά σε ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής, έλαβαν επίδομα θανάτου και έτοιμη πηγή ρευστότητας από δάνεια από το ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής. Και δεδομένου ότι η πολιτική ήταν τελικά εξασφαλισμένη από το επίδομα θανάτου, ήταν ένα ασφαλές δάνειο από την άποψη της ασφαλιστικής εταιρείας: Σημαίνει επίσης ότι εάν υπήρχε μια κακή συγκομιδή, ο αγρότης δεν κινδύνευε την πτώχευση ή τον αποκλεισμό εάν δεν μπορούσε Μην επιστρέψετε το δάνειο αμέσως. Θα μπορούσε να περιμένει ένα ή δύο χρόνια, σε ένα τσίμπημα.

Είχε ακόμα υποθήκη στην τράπεζα, αλλά συνήθως δεν υπήρχαν πληρωμές αυτοκινήτων και ελάχιστη καταναλωτική πίστη για να ανησυχείτε. Τελικά, ωστόσο, η ιδέα ήταν η ίδια: Χρήση της χρηματικής αξίας σε ένα μόνιμο ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής ως βραχυπρόθεσμη και μεσοπρόθεσμη πηγή ρευστότητας και χρηματοδότησης.

Μόλις εξοφλήσει το αγρόκτημα, η επόμενη γενιά δεν είχε πια υποθήκη. Έτσι, η πολιτική θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να αγοράσει περισσότερη γη, ή να αγοράσει ένα νέο τρακτέρ ή να συνδυάσει, να χτίσει ένα νέο σπίτι ή οτιδήποτε άλλο θέλησε να κάνει.

Παρόλο που είναι ελάχιστα κατανοητό στα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης, η έννοια μεταβιβάστηκε από τους αγρότες σε μια μεγάλη ποικιλία άλλων επιχειρήσεων που χρησιμοποιούν την COLI ή την ασφάλιση ζωής της εταιρείας ως πηγή κεφαλαίου για τη χρηματοδότηση επιχειρήσεων, την πληρωμή μπόνους ή οποιουδήποτε αριθμού άλλων χρήσεις.

Γιατί λειτουργεί

Υπάρχουν δύο έννοιες στο επίκεντρο της ιδέας της Τράπεζας στον εαυτό σας, της έννοιας LEAP, Be Your Own Banker, Infinite Banking ή οποιουδήποτε άλλου συστήματος. Η πρώτη είναι η έννοια της αμοιβαίας ιδιοκτησίας ασφαλιστικής εταιρείας ζωής. Αυτό σημαίνει ότι οι αντισυμβαλλόμενοι είναι οι ιδιοκτήτες της εταιρείας και όχι οι εταιρικοί μέτοχοι. Η δομή ιδιοκτησίας "co-op" σημαίνει ότι τα κέρδη μεταφέρονται στους αντισυμβαλλόμενους - ενισχύοντας τις αποδόσεις σε πολιτικές αξίας σε μετρητά - και επιδοτώντας το κόστος των ασφαλιστηρίων συμβολαίων όρων ζωής.

Σύμφωνα με τον ισχύοντα φορολογικό νόμο, τα μερίσματα που καταβάλλονται στους ασφαλισμένους ζωής είναι ασήμαντα, δηλαδή οι αποδόσεις μετά τη φορολογία των ασφαλιστηρίων συμβολαίων που συμμετέχουν στα κέρδη της ασφαλιστικής εταιρείας.

Ο δεύτερος κινητήρας που οδηγεί την έννοια, πάλι, είναι μια έννοια λίγο κατανοητή έξω από τους ασφαλιστικούς κύκλους. Η ιδέα είναι άμεση αναγνώριση - ή ακριβέστερα, την έλλειψη. Ετσι δουλευει:

Όταν μια εταιρεία ασφάλισης ζωής ασκεί άμεση αναγνώριση, πληρώνει μόνο μερίσματα για την αξία μετρητών που απομένει σε μια πολιτική μετά τη λήξη οποιωνδήποτε δανείων. Αν έχετε 100.000 δολάρια στην αξία μετρητών και δανείζετε 50.000 δολάρια έναντι της πολιτικής αγοράς αυτοκινήτου, η ασφαλιστική εταιρεία θα πληρώσει μόνο το εγγυημένο επιτόκιο πίστωσης και τα μερίσματα για τα 50.000 δολάρια που απομένουν.

Αλλά αυτό δεν είναι ο μόνος τρόπος για να δέρμα μια γάτα. Μερικοί ασφαλιστές το κάνουν δεν πρακτική άμεση αναγνώριση. Χρεώνουν τόκο για το δάνειο, ναι - αλλά δεν σταματούν να πληρώνουν το επιτόκιο πίστωσης και τα μερίσματα για τα χρήματα που δανείστηκαν κατά.

Αυτή η διαφορά είναι βασική: Όταν δανείζετε χρήματα ενάντια σε ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής, δεν δανείζετε πραγματικά τα δικά σας χρήματα. Εσείς δανείζετε από το γενικό ταμείο της ασφαλιστικής εταιρείας ζωής - και χρησιμοποιώντας την αξία μετρητών στην πολιτική σας για να εξασφαλίσετε το δάνειο. Αυτή είναι η λογική πίσω από την πολιτική της δεν ασκώντας άμεση αναγνώριση.

Άδεια διαιτησίας

Μια πολιτική που δεν ασκεί άμεση αναγνώριση σάς επιτρέπει να διαιτητεύσετε τη διαφορά μεταξύ του ελάχιστου χρεωστικού επιτοκίου σε μετρητά, συν μερίσματα, αφενός, και του επιτοκίου που η ασφαλιστική εταιρεία χρεώνει στα δάνεια, αφετέρου, για να δημιουργήσει πηγή πολύ φτηνή πίστωση. Πιθανότατα δεν είναι δωρεάν χρήματα - εκτός αν τα μερίσματα εκείνου του έτους είναι ασυνήθιστα υψηλά. Αλλά αυτό σημαίνει ότι εάν το επιτόκιο του μερίσματος είναι 5% και το επιτόκιο είναι 6%, το κόστος του κεφαλαίου σας είναι τώρα 1%. Αυτό δεν συμβαίνει σε εταιρείες που ασκούν άμεση αναγνώριση. Αλλά με εταιρείες μη άμεσης αναγνώρισης, το κάνει. Χρειάζεται λίγο χρόνο για να φτάσετε σε αυτό το σημείο.

Και υπάρχει η καρδιά της άπειρης τραπεζικής ιδέας, ακριβώς εκεί: Μια φτηνή πηγή ρευστότητας ή χρηματοδότησης, διαθέσιμη χωρίς αίτηση πίστωσης και χωρίς γραφειοκρατία. Δεν χρειάζεται να δεσμεύσετε το σπίτι σας και ποτέ δεν πρέπει να επιστρέψετε το δάνειο. Η ασφαλιστική εταιρεία πληρώνει τον εαυτό της από το επίδομα θανάτου, αν χρειαστεί, συν τους τόκους.

Ωστόσο, λειτουργεί καλύτερα αν πληρώνετε το δάνειο, ώστε να μπορείτε να εκμεταλλευτείτε ξανά και ξανά τη φθηνή χρηματοδότηση. Τελικά, μπορείτε να συντάξετε τις χρηματικές σας αξίες για να συμπληρώσετε τις άλλες πηγές συνταξιοδοτικών εσόδων. Το σύνολο του kit-and-kaboodle αντιμετωπίζεται από το IRS παρόμοια με ένα Roth IRA: Χρηματοδοτείται με δολάρια μετά από φόρους, αλλά η ανάπτυξη και τα έσοδα που λαμβάνονται από την πολιτική είναι αφορολόγητα (υπό τον όρο ότι δεν το φυσήξατε συνεισφέροντας περισσότερο από το μέγιστο επιτρεπόμενο πριμοδότηση για το επίδομα θανάτου - μετατρέποντας την πολιτική σε τροποποιημένη σύμβαση παροχής.

Τα μειονεκτήματα

Η ιδέα λειτουργεί πολύ καλά για μερικούς ανθρώπους, αλλά δεν είναι μαγικό ραβδί. Ακόμη και με μερίσματα, τα οποία δεν είναι εγγυημένα, ο εσωτερικός ρυθμός απόδοσης που διατίθεται σε αυτές τις πολιτικές είναι πολύ μέτριος - ειδικά σε περιβάλλον χαμηλού επιτοκίου.

• Δεν είναι για τους ανθρώπους που δεν χρειάζονται ή θέλουν ένα μόνιμο όφελος θανάτου.
• Δεν είναι για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά ένα ασφαλιστικό όρο για να προστατεύσουν τις οικογένειές τους.
• Τα έξοδα είναι μπροστά. Ο πράκτορας και η ασφαλιστική εταιρεία μπορούν να καταναλώσουν το ήμισυ της πριμοδότησης του πρώτου έτους
• Δεν πρόκειται για άτομα με ασταθή πηγή εισοδήματος.

Όταν μια τέτοια στρατηγική μπορεί να είναι κατάλληλη

Η τράπεζα στον εαυτό σας μπορεί να είναι η στρατηγική επιλογής για άτομα σε διάφορες περιστάσεις, όπως:

• Οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι οι φορολογικοί συντελεστές θα είναι υψηλότεροι στο μέλλον από ό, τι τώρα.
• Άτομα που ανησυχούν ότι μπορεί να είναι ο στόχος των αγωγών: Η ασφάλιση ζωής μετρητά αξία συχνά λαμβάνει σημαντική προστασία από τους πιστωτές, ανάλογα με το κράτος σας.
• Οι άνθρωποι που θέλουν να εξοικονομήσουν χρήματα για το κολλέγιο διατηρώντας παράλληλα την επιλεξιμότητα των παιδιών ή των παιδιών τους για οικονομική ενίσχυση σύμφωνα με την ομοσπονδιακή μέθοδο υπολογισμού της αναμενόμενης συμβολής μιας οικογένειας.
• Οι άνθρωποι που θέλουν ένα μέρος του χαρτοφυλακίου τους να κατανέμεται σε μέτρια αλλά εγγυημένη ανάπτυξη.
• Οι άνθρωποι που τους αρέσουν τα χαρακτηριστικά ενός Roth IRA και που θα συνεισέφεραν μεγάλα χρηματικά ποσά σε ένα αν μπορούσαν.
• Δεν θέλετε να περιμένετε έως ότου είστε 59 ½ για να έχετε πρόσβαση στα χρήματα.
• Θέλετε τα περιουσιακά στοιχεία να παρακάμψουν τον υπόληλο στο θάνατο.
• Αναμένετε να έχετε έναν φόρο ακίνητης περιουσίας στον θάνατο ή στο θάνατο του συζύγου σας, αν σας επιβιώσει.

Δύο βρώμικα μυστικά

Οποιαδήποτε απόφαση εκ μέρους μιας εταιρείας αλληλασφάλισης δεν να ασκεί άμεση αναγνώριση των υπολοίπων των δανείων δημιουργεί ένα είδος δίλημμα του κρατουμένου: Οι αντισυμβαλλόμενοι που δεν δανείζουν τις πολιτικές τους στην πραγματικότητα επιδοτούν τις δραστηριότητες εκείνων που κάνουν. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν όλοι να επωφεληθούν από αυτήν τη στρατηγική και να εκμεταλλευτούν τις πολιτικές τους για τη χρηματοδότηση μεγάλων αγορών ταυτόχρονα! Όσο πιο αποτελεσματική είναι αυτή η στρατηγική, τόσο λιγότερο αποτελεσματική θα γίνει.

Το δεύτερο βρώμικο μικρό μυστικό είναι ότι δεν είναι κάθε ασφαλιστικός φορέας ασφάλισης ζωής να φέρει ή να θέλει να φέρει άδεια κινητής αξίας. Αυτό σημαίνει ότι οι μοναδικές λύσεις στο οπλοστάσιό τους που μπορούν να παρουσιάσουν σε κάποιον που θέλει να βάλει πολλά χρήματα στην άκρη του μέλλοντος, περιλαμβάνει την υπερφόρτωση ολόκληρης της ζωής, της καθολικής ζωής, της μεταβλητής καθολικής ζωής ή των γενικών πολιτικών ζωής σε δείκτη μετοχών. Όταν το μόνο που έχουν είναι ένα σφυρί, ο κίνδυνος είναι ότι τα πάντα μπορεί να αρχίσουν να μοιάζουν με ένα καρφί.

Δεν υπάρχει τίποτα κακό με τη στρατηγική στη θέση της, για το σωστό άτομο. Η ιδέα πωλείται μερικές φορές σε άτομα που έχουν πρόβλημα να διατηρήσουν τα ασφάλιστρα για οποιονδήποτε λόγο, προκαλώντας την εκπνοή της πολιτικής - μια καταστροφή για τον καταναλωτή, εκτός εάν υπάρχει ήδη σημαντική χρηματική αξία στις πολιτικές - μια διαδικασία που θα μπορούσε να διαρκέσει χρόνια.