Πώς επηρεάζει ο "αλυσιδωτός" ΔΤΚ τα οφέλη κοινωνικής ασφάλισης;

Εάν δεν ήταν για τον πληθωρισμό, η εξεύρεση των πληρωμών κοινωνικής ασφάλισης θα ήταν εύκολη. Εσείς και οι εργοδότες σας χρηματοδοτείτε το σύστημα με τσιπς σε λίγο κάθε φορά που παίρνετε ένα paycheck. Μόλις αποσυρθείτε, το ελάχιστο μέγεθος της επιταγής σας καθορίζεται από το πόσο καιρό έχετε εργαστεί και πόσα κέρδισε. Σε κάποιο σημείο κλειδίζετε σε μια συγκεκριμένη φιγούρα επιλέγοντας πότε ξεκινούν οι πληρωμές σας.

Αλλά το κόστος ζωής είναι πάντα σε άνοδο, οπότε το μέγεθος των πληρωμών πρέπει να προσαρμοστεί για να συμβαδίζει. Η κυβέρνηση παρακολουθεί τις μεταβολές στο κόστος ζωής με τον Δείκτη Τιμών Καταναλωτή ή τον ΔΤΚ.

Πώς υπολογίζεται ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή;

Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί το κόστος ενός αντιπροσωπευτικού "καλαθιού αγοράς" αγαθών και υπηρεσιών - μεταξύ των οποίων είναι τα τρόφιμα, τα είδη ένδυσης, η ιατρική περίθαλψη και οι μεταφορές - για τον προσδιορισμό του ΔΤΚ. Παρόλο που κανένας τύπος δεν μπορεί να εντοπίσει τις ακριβείς κινήσεις των αγοραστών στο διάδρομο παραγωγής αποφασίζοντας αν τα κόκκινα νόστιμα ή χρυσή νόστιμα μήλα φαίνονται καλύτερα αυτήν την εβδομάδα, αυτή η μεθοδολογία λειτουργεί αρκετά καλά όταν οι άνθρωποι αγοράζουν πράγματα μέσα σε "κατηγορίες" όπως μήλα ή βοδινό κρέας ή πατάτες. Αν οι διακυμάνσεις της τιμής του χρυσού νόστιμου αντικατοπτρίζουν το κόστος των μήλων εν γένει, το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας εξακολουθεί να έχει μια λαβή για το τι κοστίζει τους ανθρώπους να ζουν.

Αλλά τι γίνεται αν ένας αγοραστής αποφασίσει ότι δεν μπορεί να αντέξει καθόλου τα μήλα; Εάν ξοδεύει λιγότερο εκείνη την ημέρα, το κόστος ζωής της έχει μειωθεί, αν και η τιμή των μήλων μπορεί να είναι ουρανοξύστη. Και την επόμενη φορά μπορεί να νομίζει ότι δεν μπορεί να χειριστεί την τιμή ενός ψητού χοιρινού κρέατος και να αποφασίσει να αγοράσει το χάμπουργκερ αντί.

Αυτός είναι ο τόπος όπου εισέρχεται ο "αλυσοδεμένος" ΔΤΚ. Οι τύποι του έχουν σχεδιαστεί για να λαμβάνουν υπόψη τις αντικαταστάσεις που κάνουν οι άνθρωποι στις αποφάσεις αγοράς τους και να υπολογίζουν με ακρίβεια το κόστος ζωής. Έτσι, ακόμη και αν οι άνθρωποι προσπαθούν να εξοικονομήσουν αγοράζοντας αυτό το χάμπουργκερ - ή παίρνοντας το λεωφορείο στην αγορά αντί για οδήγηση - ο θείος Σαμ δεν θα ξεγελαστεί για να σκεφτεί ότι εξακολουθούν να ζουν ψηλά στο γουρούνι.

Γιατί μερικοί πολιτικοί όπως ο "αλυσοδεμένος" ΔΤΚ;

Πολλοί πολιτικοί λένε ότι τους αρέσει επειδή είναι ακριβέστεροι - αλλά, το πιο σημαντικό, εκτιμά γενικά μια πιο μετριοπαθής άνοδο του κόστους ζωής των Αμερικανών, πράγμα που σημαίνει πιο σίγουρος έλεγχος για τους συνταξιούχους.

Πόσο πιο αργά θα αυξανόταν το κόστος ζωής αν το σκέφτεστε χρησιμοποιώντας τον "αλυσοδεμένο" ΔΤΚ; Με περίπου.3% ετησίως, σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικής Εργασίας. Δεν ακούγεται πολύ, αλλά δεδομένου ότι είναι συσσωρευτικό χρόνο με το χρόνο, όσο μεγαλύτερα παίρνετε, τόσο πιο βαθιά είναι τα περικοπές. Εδώ είναι πώς η Εθνική Επιτροπή για τη Διατήρηση της Κοινωνικής Ασφάλισης και Medicare τα αριθμεί:

Ο τυπικός 65χρονος, που κατέθεσε παροχές σε 62 ετών, θα χάσει περίπου 130 δολάρια ετησίως σε παροχές. Μέχρι τη στιγμή που ο ανώτερος θα φτάσει τα 95, η ετήσια μείωση των παροχών θα είναι σχεδόν 1.400 δολάρια, δηλαδή μείωση 9,2%.

Δεδομένου ότι οι γυναίκες ζουν περισσότερο, παρεμπιπτόντως, είναι πιο πιθανό να είναι γύρω για να πάρει το πλήρες whammy ότι 9,2% περικοπή. Αυτός είναι μόνο ένας από τους τρόπους με τους οποίους ένας "αλυσοδεμένος" ΔΤΚ θα επηρεάσει δυσανάλογα τις γυναίκες. Οι ηλικιωμένες γυναίκες είναι επίσης πολύ πιο πιθανό να βασίζονται στην κοινωνική ασφάλιση και να ζουν σε συνθήκες φτώχειας από ό, τι οι άνδρες ομολόγους τους.

Είναι δίκαιο να εφαρμοστεί ο αναλυτικός ΔΤΚ στα έξοδα διαβίωσης των συνταξιούχων;

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι, αν και υπολογίζουμε το κόστος ζωής, τη μετράμε για τον γενικό πληθυσμό και στη συνέχεια χρησιμοποιούμε τους αριθμούς που βγάζουμε για να επηρεάσουμε ένα πολύ μοναδικό υποσύνολο αυτού του πληθυσμού. Όπως επισημαίνει ο Richard Eskow στο Huffington Post:

Οι συνταξιούχοι και οι ανάπηροι καταβάλλουν διπλάσιες παροχές για την υγειονομική περίθαλψη, σε σχέση με τον μέσο άνθρωπο. Το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης αυξάνεται τρεις φορές όσο το συνολικό πληθωρισμό, συνεπώς το κόστος διαβίωσής τους έχει ήδη υποτιμηθεί. Τα έξοδα μεταφοράς είναι ένα πολύ μεγαλύτερο κομμάτι του προϋπολογισμού τους, επίσης, που αλλάζει τους αριθμούς.

Με άλλα λόγια, το σύστημα ήδη εισάγει διακρίσεις εις βάρος των δικαιούχων κοινωνικής ασφάλισης. οι τυχόν "τεχνικές προσαρμογές" που μειώνουν περαιτέρω τα οφέλη τους είναι στην καλύτερη περίπτωση εσφαλμένες.

Και μην ξεχνάτε ότι δεν μπορείτε να ξεφύγετε από αυτή την παγίδα κάνοντας εξοικονόμηση. Καθώς οι άνθρωποι κόβουν τις γωνίες, το κόστος ζωής τους μειώνεται, πράγμα που σημαίνει ότι την επόμενη φορά που θα υπολογιστούν, οι στατιστικολόγοι στο BLS θα καταλήξουν ότι μπορούν να περάσουν με λιγότερα. Κάθε χρόνο, οι φτωχότεροι μεταξύ μας θα πρέπει να εγκαταλείψουν κάτι άλλο, το οποίο διατηρεί το κόστος ζωής τους χαμηλό και εξασφαλίζει ότι η επόμενη αύξηση θα είναι ακόμη χαμηλότερη.

Εικόνα CPI μέσω Shutterstock