Πόλεμοι νομισμάτων: Γιατί αυτές οι τέσσερις χώρες αγωνίζονται στο κάτω μέρος

Οι πολέμοι νομισμάτων ζυθοποιούν παντού. Μπορεί να έχετε ήδη ακούσει για το σημαντικότερο - ένα σούπερ υψηλό προφίλ μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας πάνω από το πολύ φθηνό κινεζικό νόμισμα. Ο τρόπος με τον οποίο οι μάχες αυτές θα κλονιστούν θα καθορίσουν εάν η παγκόσμια οικονομία θα μετακινηθεί σε αρμονία ή θα διαχωριστεί στις ραφές.

Για πολλά χρόνια, οι ΗΠΑ βρίσκονταν σε μια πολιτική "ισχυρού δολαρίου", που σημαίνει ότι ένα ισχυρό δολάριο ήταν στην Αμερική συμφέροντα. Το ισχυρό δολάριο επέτρεψε στις ΗΠΑ να καταναλώσουν τεράστιες ποσότητες εισαγωγών με έκπτωση, η οποία εξελίχθηκε καλά όταν η οικονομία ήταν καλά. Επίσης, επέτρεψε στους κατασκευαστές των ΗΠΑ να μεταφέρουν θέσεις εργασίας εκτός ανοικτής θαλάσσης σε μέρη όπου ένα ασθενέστερο νόμισμα σήμαινε χαμηλούς μισθούς.

Η πολιτική αυτή έσπασε απότομα. Το Κογκρέσο πρόκειται να παραδώσει ένα νομοσχέδιο στον Πρόεδρο Ομπάμα που στοχεύει να ενισχύσει τη ρητορική εναντίον της Κίνας. Εάν η Κίνα δεν αφήσει το νόμισμά της να αυξηθεί (και οι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι θα πρέπει να αυξηθεί + 40% για να επιτύχει παγκόσμια ισοτιμία), τότε οι ΗΠΑ ενδέχεται να αρχίσουν να εφαρμόζουν απότομα τιμολόγια για τα κινεζικά αγαθά. Αυτό θα ήταν σαφώς θετικό για κάποιες εγχώριες βιομηχανίες όπως η χαλυβουργία και η ηλεκτρονική, αλλά θα αποδειχθεί αρκετά ενοχλητικό για κάθε βιομηχανία που θέλει να κερδίσει έδαφος στη μαζική κινεζική αγορά. Οι κινεζικές αντίθετες κινήσεις που περιορίζουν την πρόσβαση των αμερικανικών αγαθών θα είναι σχεδόν αναπόφευκτες

Για σχεδόν 200 χρόνια έχουμε διδάξει ότι το ελεύθερο εμπόριο και οι ανοικτές αγορές αποτελούν το κλειδί για την αύξηση του παγκόσμιου βιοτικού επιπέδου. Και χιλιάδες ακαδημαϊκές σπουδές το φέρνουν έξω. Αλλά η θεωρία του ελεύθερου εμπορίου προϋποθέτει ότι όλοι παίζουν με ένα δίκαιο σύνολο κανόνων όσον αφορά τα ελεύθερα κυμαινόμενα νομίσματα και τους ελάχιστους εμπορικούς φραγμούς. Από πολλές απόψεις, η Κίνα αγνοεί αυτούς τους κανόνες χρησιμοποιώντας ένα αδύναμο νόμισμα που είναι καλό για την Κίνα και κακό για τους εμπορικούς της εταίρους. Αυτές είναι γνωστές ως πολιτικές "Beggar Thy Neighbor" και έχουν οδηγήσει σε μεγάλες συγκρούσεις τους προηγούμενους αιώνες.

Κανείς δεν αναμένει αυτές τις μάχες νόμισμα να κλιμακωθεί σε έναν πόλεμο, αλλά τα πρόσφατα σχόλια από τη Βραζιλία σίγουρα θερμαίνονται. Το νόμισμα της Βραζιλίας αυξήθηκε το 2010 σε ένα σημείο όπου οι εγχώριες επιχειρήσεις της γίνονται λιγότερο ανταγωνιστικές σε σύγκριση με γειτονικές επιχειρήσεις στην Αργεντινή, τη Χιλή και το Μεξικό. Και αυτό οδήγησε τον υπουργό Οικονομικών της Βραζιλίας να πει την εβδομάδα αυτή ότι οι οικονομικοί ηγέτες είναι «εν μέσω ενός διεθνούς πολέμου συναλλάγματος - μιας γενικής αποδυνάμωσης του νομίσματος», προσθέτοντας ότι η κατάσταση «μας απειλεί επειδή απομακρύνει την ανταγωνιστικότητά μας. " Με παρόμοιο τρόπο, η Ιαπωνία έχει δαπανήσει τεράστια χρηματικά ποσά για να εξαγοράσει το νόμισμά της - το γιεν - στις αγορές συναλλάγματος σε μια απεγνωσμένη αλλά ίσως μάταιη προσπάθεια να αποδυναμώσει το γιεν και να κρατήσει τους εξαγωγείς ανταγωνιστικούς. Μέρος των αυξανόμενων παγκόσμιων νομισματικών προβλημάτων οφείλεται στο γεγονός ότι έχουμε μετακομίσει σε έναν διπολικό κόσμο. Ορισμένες χώρες καταναλώνουν πολλές εισαγωγές, ενώ άλλες επικεντρώνονται στις εξαγωγές. Η τελευταία στρατηγική λειτούργησε καλά για την Ιαπωνία εδώ και πολλές δεκαετίες, αλλά με την Κίνα που αναδύεται ως η νέα παγκόσμια μονάδα παραγωγής εξαγωγών, η Ιαπωνία είναι πλέον έτοιμη με μια εγχώρια οικονομία που δημιουργεί ελάχιστη ζήτηση και μια οικονομία εξαγωγής που μπορεί να ξεχειλίσει. να συναντήσουν και πιθανόν να διατυπώσουν το τέλος των πολέμων συναλλάγματος. Η G7, η G20 και το ΔΝΤ πρόκειται να συναντηθούν σύντομα και θα εκφράσουν τις ανησυχίες τους για το ότι οι μάχες των νομισμάτων είναι επιζήμιες για την παγκόσμια ανάπτυξη. Ακόμη και όταν αυτές οι συναντήσεις δίνουν διπλωματικές δηλώσεις, μεμονωμένες χώρες είναι πιθανό να μιλήσουν πολύ περισσότερο με vitriol και πιθανότερο να προσπαθήσουν να χρησιμοποιήσουν πολιτικά εργαλεία για να αλλάξουν τη δυναμική των συναλλαγματικών ισοτιμιών.

Ωστόσο, ακόμη και όταν οι διαμορφωτές πολιτικής προσπαθούν να αναλάβουν δράση εναντίον της Κίνας να αποδυναμώσουν τα δικά τους νομίσματα, η πραγματική μακροπρόθεσμη λύση είναι να αλλάξουν οι καταναλωτικές συνήθειες. Σε έναν ιδανικό κόσμο, χώρες όπως η Κίνα και η Ιαπωνία θα αναπτύσσουν πολύ πιο ισχυρά επίπεδα εγχώριων δαπανών για τη διαγραφή των χρόνιων εμπορικών πλεονασμάτων. Και χώρες όπως οι ΗΠΑ θα φαινόταν να ζουν με λιγότερες εισαγωγές για να περιορίσουν τα εμπορικά ελλείμματα. Αυτή η διαδικασία βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη καθώς οι Η.Π.Α. αρχίζουν να εισάγουν λιγότερα πετρέλαια καθώς αυξάνονται τα πρότυπα για την απόδοση των καυσίμων. Και ο Πρόεδρος Ομπάμα δήλωσε ότι ο στόχος του διπλασιασμού των εξαγωγών των ΗΠΑ θα είναι τα επόμενα πέντε χρόνια. Το πρόβλημα είναι ότι ο μόνος τρόπος που μπορεί να συμβεί είναι το δολάριο ΗΠΑ να γίνει πολύ ασθενέστερο. Και παρά τις επανειλημμένες σκουλαρίκια για τα νομίσματα άλλων χωρών, το δολάριο παραμένει σχετικά ισχυρό.

Κρίνοντας από τις παρατηρήσεις και τις ενέργειες της κινεζικής κυβέρνησης, φαίνεται ότι υπάρχει η επιθυμία να παραμείνει απλά αγνοείται το ζήτημα. Αλλά όπως υπογραμμίζουν πρόσφατα γεγονότα και σχόλια στις Η.Π.Α., την Ιαπωνία και τη Βραζιλία, οι συγκρούσεις νομισμάτων φαίνονται να θερμαίνονται τους επόμενους μήνες.

[Για μια λεπτομερέστερη εξήγηση της υποτίμησης του νομίσματος, πώς η Κίνα χειραγωγεί το νόμισμά της, το οικονομικό αντίκτυπο μετά την υποτίμηση της Αργεντινής, διαβάστε αυτό το εκπαιδευτικό άρθρο: Πώς η χειραγώγηση των χρημάτων στην άλλη πλευρά του κόσμου μπορεί να επηρεάσει τα αμερικανικά χαρτοφυλάκια.]