Ο ορισμός του κινδύνου
Οι ΦλώÏοι (ΟÏχηστÏικό)
Πίνακας περιεχομένων:
Ο κίνδυνος είναι ο κίνδυνος ο εκδότης να μην κάνει τις απαιτούμενες πληρωμές αποπληρωμή στους κατόχους ομολόγων
Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):
Αν και ο ορισμός του κινδύνου αθέτησης μπορεί να είναι αρκετά συγκεκριμένος, η μέτρηση του δεν είναι. Πολλά πράγματα μπορούν να επηρεάσουν τον κίνδυνο αθέτησης του εκδότη και σε διάφορους βαθμούς. Στα παραδείγματα περιλαμβάνονται οι φτωχές ή οι μειούμενες ταμειακές ροές από τις πράξεις (που συχνά απαιτούνται για την πραγματοποίηση πληρωμών τόκων και κεφαλαίων), αύξηση των επιτοκίων (εάν τα ομόλογα είναι γραμμάτια κυμαινόμενου επιτοκίου, τα αυξανόμενα επιτόκια αυξάνουν τις απαιτούμενες πληρωμές τόκων) η φύση της αγοράς που θα επηρέαζε δυσμενώς τον εκδότη (όπως αλλαγή τεχνολογίας, αύξηση των ανταγωνιστών ή κανονιστικές αλλαγές). Ο κίνδυνος αφερεγγυότητας που συνδέεται με τα ομόλογα του εξωτερικού περιλαμβάνει επίσης την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας καταγωγής και τη σταθερότητα και τη ρυθμιστική δραστηριότητα της κυβέρνησής της.
Οργανισμοί αξιολόγησης όπως οι Moody's και η Standard & Poor's για έρευνα και ανάλυση των προσφορών ομολόγων σε μια προσπάθεια μέτρησης κινδύνου για συγκεκριμένη ασφάλεια. Τα αποτελέσματα της εργασίας τους είναι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας που οι επενδυτές μπορούν να παρακολουθήσουν και να συγκρίνουν με άλλους εκδότες.
Οι αξιολογήσεις της S & P ποικίλλουν από AAA (το πιο ασφαλές) σε D, πράγμα που σημαίνει ότι ο εκδότης είναι ήδη σε αδυναμία πληρωμής. Οι αξιολογήσεις του Moody's πηγαίνουν από το Aaa στο C. Μόνο τα ομόλογα που έχουν βαθμολογηθεί BBB ή καλύτερα θεωρούνται "επενδυτικός βαθμός". Οτιδήποτε κάτω από το BBB- ή το Baa3 θεωρείται "σκουπίδια".
Γιατί είναι σημαντικό:
Ο κίνδυνος είναι ίσως ένας από τους πιο θεμελιώδεις τύπους κινδύνου. Εξάλλου, αντιπροσωπεύει την πιθανότητα ο επενδυτής να χάσει την επένδυσή του. Όλα τα ομόλογα, εκτός από εκείνα που εκδίδει η κυβέρνηση των ΗΠΑ, έχουν κάποιο επίπεδο κινδύνου αθέτησης. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο τα εταιρικά ομόλογα σχεδόν πάντα έχουν υψηλότερα δελτία από τα κρατικά ομόλογα.
