Το κέρδος της εταιρίας, μετά από πληρωμές μερισμάτων, από την αρχή της εταιρείας .

Πώς λειτουργεί (Παράδειγμα):

Ας δούμε ένα παράδειγμα για να το δείξουμε Υποθέστε ότι η εταιρεία XYZ δραστηριοποιείται εδώ και πέντε χρόνια, και έχει αναφέρει τα ακόλουθα ετήσια καθαρά έσοδα:

Έτος 1: $ 10.000

Έτος 2: $ 5.000

Έτος 3: - $ 5.000

Έτος 4: $ 1.000

Υποθέτοντας ότι η εταιρεία XYZ δεν έχει καταβάλει μερίσματα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το

κερδισμένο πλεόνασμα

του XYZ είναι το άθροισμα των καθαρών κερδών από την έναρξη: $ 10.000 + $ 5.000 - $ 5.000 + $ 1.000 - $ 3.000 = $ 8.000.

Κατά τα επόμενα έτη, το πλεόνασμα κερδοφορίας της XYZ θα μεταβληθεί κατά το ποσό του καθαρού εισοδήματος κάθε έτους, μείον τα μερίσματα.

Η κατάσταση του πλεονάσματος κέρδους συνοψίζει τις μεταβολές του πλεονάσματος κέρδους για μια οικονομική περίοδο και το συνολικό πλεόνασμα κερδίζεται στους μετόχους «μέρος της λογιστικής κατάστασης του ισολογισμού. Αυτό σημαίνει ότι κάθε δολάριο κερδοφόρου πλεονάσματος είναι κατ 'ουσία ένα άλλο δολάριο μετοχικού κεφαλαίου. Το διοικητικό συμβούλιο μιας εταιρείας μπορεί να «προσαρμόζει» το σύνολο ή το σύνολο των κερδών της εταιρείας όταν θέλει να περιορίσει τις διανομές μερισμάτων στους μετόχους. Οι πιστώσεις γίνονται συνήθως κατά την κρίση του συμβουλίου, αν και οι κάτοχοι ομολογιών μπορούν να απαιτήσουν από το συμβούλιο να το πράξουν. Οι πιστώσεις εμφανίζονται ως ειδικός λογαριασμός στο τμήμα κερδοφόρου πλεονάσματος. Όταν μια πίστωση δεν είναι πλέον απαραίτητη, μεταφέρεται ξανά σε κερδοσκοπικό πλεόνασμα. Επειδή το πλεόνασμα που κερδίζεται δεν είναι μετρητά, μια εταιρεία μπορεί να χρηματοδοτήσει πιστώσεις με την ανάληψη μετρητών ή εμπορεύσιμων τίτλων για τα έργα που αναφέρονται στην πίστωση. Γιατί αυτό έχει σημασία:

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι το πλεόνασμα που κερδίζεται δεν αντιπροσωπεύει επιπλέον μετρητά ή τα μετρητά που απομένουν μετά την πληρωμή των μερισμάτων. Αντίθετα, το πλεόνασμα κέρδους δείχνει τι έκανε μια εταιρεία με τα κέρδη της. είναι το ποσό του κέρδους που η εταιρεία έχει επανεπενδύσει στην επιχείρηση από την ίδρυσή της. Αυτές οι επανεπενδύσεις είτε είναι αγορές περιουσιακών στοιχείων είτε μειώσεις των υποχρεώσεων.

Το πλεόνασμα που κερδίζεται αντικατοπτρίζει κάπως την πολιτική των μερισμάτων μιας εταιρείας, διότι αντικατοπτρίζει την απόφαση μιας εταιρείας να επανεπενδύσει τα κέρδη ή να τα καταβάλει στους μετόχους. Τελικά, οι περισσότερες αναλύσεις για το πλεόνασμα κερδών επικεντρώνονται στην αξιολόγηση της ενέργειας που δημιουργείται ή θα δημιουργούσε την υψηλότερη απόδοση για τους μετόχους.

Οι περισσότερες από αυτές τις αναλύσεις περιλαμβάνουν τη σύγκριση του κερδοφόρου πλεονάσματος ανά μετοχή με το κέρδος ανά μετοχή για μια συγκεκριμένη περίοδο, του κεφαλαίου που διατηρήθηκε στην μεταβολή της τιμής της μετοχής κατά το διάστημα αυτό. Και οι δύο αυτές μέθοδοι προσπαθούν να μετρήσουν τη διαχείριση της επιστροφής που δημιουργείται στα κέρδη που ξόδεψε πίσω στην επιχείρηση. Το

οι βιομηχανίες εντάσεως κεφαλαίου και οι αναπτυσσόμενες βιομηχανίες τείνουν να διατηρούν περισσότερα από τα κέρδη τους σε σύγκριση με άλλες βιομηχανίες επειδή χρειάζονται περισσότερη επένδυση σε περιουσιακά στοιχεία για να λειτουργήσει. Επίσης, επειδή το πλεόνασμα κέρδους αντιπροσωπεύει το άθροισμα των κερδών μείον τα μερίσματα από την αρχή, οι παλαιότερες εταιρείες μπορούν να αναφέρουν σημαντικά υψηλότερο πλεόνασμα από ό, τι οι ίδιοι οι νεότεροι.

Γι 'αυτό, η σύγκριση του πλεονάσματος που κερδίζεται είναι δύσκολη αλλά γενικά πιο σημαντική μεταξύ των εταιρειών της ίδιας ηλικίας και εντός του ίδιου κλάδου και ο ορισμός του "υψηλού" ή "χαμηλού" κερδισμένου πλεονάσματος θα πρέπει να γίνει στο πλαίσιο αυτό